Το ρητό dead men tell no stories είναι αυτό που οδηγεί σε πολλές περιπτώσεις τους εγκληματίες στην αφαίρεση μιας ζωής. Δυστυχώς γι’αυτούς ένα πτώμα έχει πολλά να πει και σε πολλές περιπτώσεις είναι αυτό που οδηγεί στην εξιχνίαση του εγκλήματος πριν καν αποσπαστεί η ομολογία του δράστη.
Η εξέταση ενός πτώματος μπορεί να δείξει πολύ αναλυτικά όλο το χρονολόγιο του εγκλήματος, όμως το πρόβλημα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι αρχές είναι η έλλειψη δεδομένων γύρω από τους νέους τρόπους που εφαρμόζουν οι εγκληματίες στην απόρριψη ενός πτώματος. Τα διαθέσιμα δεδομένα που υπάρχουν είναι για την πορεία της αποσύνθεσης ενός πτώματος στον αέρα ή θαμμένο στο χώμα. Πλέον τα περισσότερα πτώματα κρύβονται μέσα σε βαλίτσες ή πετιούνται μέσα σε κάδους και αυτό επηρεάζει τον ρυθμό της αποσύνθεσης.
Ο ρυθμός της αποσύνθεσης επίσης εξαρτάται από τη θερμοκρασία και την υγρασία και ανάλογα με την βαλίτσα και το μέρος που αυτή βρίσκεται, μπορεί να μπερδέψει τις αρχές στην προσπάθειά τους να φτιάξουν ένα χρονολόγιο του εγκλήματος. Αυτή ήταν η αιτία που οδήγησε σε αυτό το, μάλλον μακάβριο στην όψη, πείραμα.
Το τμήμα εγκληματολογίας του Murdoch University στην Αυστραλία, τοποθέτησε 70 γουρουνάκια που είχαν την ατυχία να γεννηθούν νεκρά, άρα δεν θανατώθηκε κάποιο επίτηδες για το πείραμα, μέσα σε βαλίτσες και κάδους σκουπιδιών σε διάφορες πιθανές παραλλαγές περιβάλλοντος που έχουν παρατηρηθεί σε σημεία που έχουν βρεθεί πραγματικά πτώματα.
Η μελέτη της αποσύνθεσης αυτών των ζώων θα δώσει απαντήσεις ακόμα και σε ανεξιχνίαστα εγκλήματα που δεν είναι σαφές το πότε έχουν γίνει ώστε να αποκλειστούν ύποπτοι και ελεγχθούν άλλοθι.
