Όσο ζέστη και αν κάνει, όσο και αν τραβιόμαστε στις παραλίες του λεκανοπεδίου, υπάρχει αυτή η ευχή που τα τελειώνει όλα. Που μαρτυρά ότι το καλοκαίρι, κανονικά, μας έχει αφήσει χρόνους και όσο και αν θες να ξεγελάσεις τον εαυτό σου πως ο Αύγουστος συνεχίζει και μετά τις 31, αυτό απλά δεν μπορεί να συμβεί. Με την καταραμένη ευχή του «καλού χειμώνα».
Το λένε παντού. Στα ραδιόφωνα που ακούς, στα γραφεία όταν περνάς, οι πελάτες σου και οι συνάδελφοί σου, η οικογένεια σου και ενδεχομένως και κανένας αχώνευτος γνωστός. Υπάρχει κάθε λόγος να σου τη σπάει η συγκεκριμένη ευχή μιας και θέλει να σε τραβήξει από τα πόδια και να σε φέρει πιο κοντά στο χειμώνα. Όμως από την άλλη, για όλους εκείνους που τη λένε, δεν είναι για κακό. Απλά φέτος, είναι καλό να θυμούνται όλοι αυτοί πως η ατάκα «καλό χειμώνα», είναι πέρα για πέρα ουτοπική. Για την ακρίβεια, δεν μπορεί να υπάρξει.
Ο χειμώνας ο φετινός, το είπε και ο πρωθυπουργός μας, θα είναι ένας δύσκολος χειμώνας – και ας θέλει να τον περάσουμε μαζί. Η βενζίνη μας κλείνει ήδη το μάτι μιας και έχει ήδη ξεκινήσει να ανεβαίνει, οι λογαριασμοί του ρεύματος έχουν φτάσει ήδη στους πολίτες και ο κόσμος περιμένει να δει αν τελικά στις 9 Σεπτεμβρίου με το Συμβούλιο των Υπουργών Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχει περίπτωση να υπάρξει κάποιο πλαφόν στο ρεύμα και το αέριο, αλλά και ποια θα είναι η ενιαία πανευρωπαϊκή μέγιστη τιμή που θα καθιερωθεί. Μέσα στα ολίγα που έχουμε ακούσει στο κατώφλι του Σεπτεμβρίου, είναι η αύξηση στα σχολικά είδη που δεν θα λέγαμε ότι έκατσε καλά σε όσους είναι γονείς και όλα αυτά ενώ περιμένουμε να δούμε αν θα έχουμε αυξημένα κρούσματα κορωνοϊού εν όψει των διακοπών που πέρασαν. Οπότε όχι, τα πράγματα δεν είναι καλά.
Για την ακρίβεια υπάρχει ήδη τόσο ανησυχία για το πώς θα τη βγάλουμε τη νέα σεζόν, που η ατάκα «καλό χειμώνα» θα είχε νόημα μόνο αν θα ζούσαμε στο Γκστάαντ. Με τα fuel pass τα energy pass και τα κουπόνια σίτισης που συζητιούνται να δοθούν και αυτά, δεν ακούγεται και πολύ καλός ο χειμώνας που έρχεται. Χίλιες φορές να υπήρχε μεγαλύτερη ειλικρίνεια. Να έβλεπες τον άλλο στον διάδρομο και να λέγατε «Μάπα και φέτος», «Θα πήξουμε», «Καλά θα μας πάει πάλι». Ας υπάρχει μία ειλικρίνεια μεταξύ μας, από τη μία, και από την άλλη μην εύχεστε καλό χειμώνα και αφήστε τον κοσμάκη στο σύννεφό του. Έτσι και αλλιώς, η κίνηση και η βροχή κάνουν ήδη δουλίτσα.
Η τελευταία ελπίδα είναι για εκείνους που θα φύγουν διακοπές τον Σεπτέμβριο. Είναι οι τελευταίοι των Μοϊκανών σε μία χώρα που αυτή την στιγμή, δεν μπορεί να υποσχεθεί καμία οικονομική ασφάλεια στους πολίτες της, έχοντας μία μόνιμη ανησυχία πάνω από τα κεφάλια μας, κάνοντας να αναρωτιόμαστε πώς θα βγει και αυτή τη σεζόν.
Και που να σφίξουν τα κρύα.
