Συνηθίσαμε να λέμε ότι ζούμε στην εποχή της πληροφορίας, ενώ στην πραγματικότητα ζούμε στην εποχή της υπερπληροφορίας και της παραπληροφορίας. Προσπαθώντας να σκεφτούμε πώς ήταν η ζωή μας πριν το ίντερνετ δυσκολευόμαστε να παραδεχθούμε ότι περιμέναμε το δελτίο των ειδήσεων ή ότι πηγαίναμε στο περίπτερο να να πάρουμε την εφημερίδας μας.
Από εκεί που η πρόσβαση στην ενημέρωση και την πληροφορία ήταν μια ολόκληρη διαδικασία, περάσαμε βίαια στο άλλο άκρο. Με ένα κλικ έχουμε πρόσβαση σε όση πληροφόρηση δεν έχουμε δεχθεί αθροιστικά όλα τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό όπως είναι απόλυτα λογικό έχει και το τίμημά του.
Στην πλημμυρίδα της ενημέρωσης, και στον βωμό των κλικ, οι ειδήσεις «σκουπίδια» είναι πάρα πολλές. Παρεισφρύουν στις σοβαρές ειδήσεις που θέλουμε να διαβάσουμε με αποτέλεσμα να μπουκώνει το μυαλό με άχρηστα πράγματα. Είναι το ίδιο ακριβώς πράγμα που συμβαίνει και με τη διατροφή μας. Ζαχαρώδη και λιπαρές τροφές όχι μόνο υποκαθιστούν τις θρεπτικές τροφές αλλά κάνουν κακό και στην υγεία μας.
Η λυση δεν είναι φυσικά να κλείσουμε τον υπολογιστή ή το κινητό. Όπως δεν είναι λύση και η αφαγία απέναντι στο junk food. Αυτό που όλοι χρειαζόμαστε είναι μια δίαιτα της πληροφορίας, δηλαδή περιορισμός της έκθεσής μας στον χρόνο μπροστά από μία οθόνη και προσεκτική επιλογή του τι διαβάζουμε.
Τα κουτσομπολιά και οι χαζομάρες στο ίντερνετ είναι πολύ δελεαστικά, όπως ένα γλυκό γεμάτο ζάχαρη και κενές θερμίδες, όμως υπάρχει τρόπος να μπει ένα όριο. Προσεκτική επιλογή των site στα οποία μπαίνουμε είναι το πρώτο και κυριότερο. Στη συνέχεια πριν πατήσουμε το κλικ για να διαβάσουμε κάτι καλό θα ήταν να διαβάσουμε μια δεύτερη φορά τον τίτλο της είδησης και να αναρωτηθούμε, είναι μια είδηση που όντως μας αφορά ή απλά είμαστε περίεργοι; Με βάση αυτούς τους δύο κανόνες θα κάνουμε μια καλύτερη διατροφή πληροφορίας και ο εγκέφαλός μας θα είναι πιο ξεκούραστος και υγιής.