Αν είσαι στη γενιά των Millennials και έχει ξεπεράσει τα 35 χρόνια, θα θυμάσαι ότι λίγο μετά το 2005 τα πάρτι στο σπίτι άρχισαν να θεωρούνται πασέ και ξεπερασμένα. Και λογικό είναι. Αν κάποτε δηλαδή υπήρχαν δύο-τρία μπαρ που έκαναν τον χαμό και έτρεχαν τα σχολεία να οργανώσουν τις «χοροεσπερίδες» τους, μετά άρχισαν να ξεπετάγονται τα μπαρ σαν τα μανιτάρια. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να μείνεις σε σπίτι. Μπορούσες να βγεις ή να κλείσεις τραπέζι σε όποιο μπαρ, ελληνάδικο, κλαμπ ή τέλος πάντων ό,τι είχες κατά νου.
Κανείς δεν περίμενε να ξαναμαζευτεί στα σπίτια, αλλά πολύ περισσότερο να βιώσει κορωνοϊό. Το θέμα όμως δεν είναι αυτό. Είναι όλη αυτή η νέα μόδα που έχει ξεκινήσει να εξελίσσεται, εξαιτίας κάποιων που δεν καταλαβαίνουν -ή μάλλον δεν θέλουν να καταλάβουν- πως είτε μαζέψεις επτά είτε μαζέψεις δεκαεπτά άτομα, είναι το ίδιο και το αυτό. Αρκεί μόνο μία περίπτωση, ΜΙΑ, που να την πάτησε και να μην το γνωρίζει. Που βρέθηκε δίπλα σε κάποιον την ώρα που εκείνος έβηξε σε σούπερ μάρκετ. Που πήγε να βάλει βενζίνη και, παρόλη την μάσκα, ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο κατά λάθος με κάποιον. Βλέπουμε ότι είναι τόσο εύκολο να κολλήσεις λόγω της υψηλής μεταδοτικότητας του ιού αλλά και ότι λόγω της μετάλλαξης του, χτυπάει πλέον και σε νεαρές ηλικίες. Γιατί πρέπει να αποτελέσεις αφορμή να γίνει ένα επεισόδιο με πολλαπλά κρούσματα; Το «προσέχω» δεν είναι πλέον η λέξη ασφαλείας για κανέναν μας. Δεν αρκεί μόνο αυτό.
Ωστόσο την στιγμή που εκατομμύρια κόσμος περιορίζεται στο σπίτι του και έχει αναγκαστεί να βλέπεις τους αγαπημένους του από μία οθόνη υπολογιστή ή να μην τους βλέπει καθόλου, υπάρχει αυτός ο περίφημος Έλληνας εξυπνάκιας, που αθετεί νόμους και κάνει τα στραβά μάτια για να πραγματοποιήσει...πάρτι γενεθλίων. Όχι ότι βρέθηκε κόσμος σε ένα σπίτι επειδή υπήρξε κάποιο πρόβλημα υγείας, αλλά για ικανοποιήσει πάρτι γενεθλίων. Λες και δεν θα υπάρξουν άλλα γενέθλια και γιορτές. Λες και ειδικά σε άτομα ηλικίας 18 ετών, δεν θα υπάρξουν άλλες χρονιές για να παρτάρουν γενικότερα. Όλα αυτά, ειδικά μετά από ένα καλοκαίρι που σε μέρη όπως ήταν η Χαλκιδική γινόντουσαν beach parties, χωρίς να νοιάζεται κανένας για τον κορωνοϊό. Είναι δυνατόν να θέτεις σε κίνδυνο, τόσο τον εαυτό σου, όσο και μία σειρά από άλλους ανθρώπους για να κάνεις πάρτι γενεθλίων; Και εντάξει ο διοργανωτής. Οι «καλεσμένοι» δεν έκατσαν έστω μία στιγμή να σκεφτούν, πόσο ανεύθυνη είναι μία τέτοια κίνηση από μέρους τους;
Θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει όλο αυτό από το zoom. Να κάτσει ο καθένας με το ποτό του μπροστά στην κάμερα. Ναι δεν είναι το ιδανικό και θα μου φαινόταν και μένα πολύ ξενέρωτο. Θα τελείωνε όμως και θα έλεγε ο καθένας στον εαυτό του ότι κατάφεραν να προσέξουν και να διατηρήσουν την καραντίνα ακόμη και σε μία τέτοια στιγμή. Αν δεν μπορούμε να γίνουμε υπεύθυνοι για εμάς, ας γίνουμε τουλάχιστον υπεύθυνοι για τους άλλους.
Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε.
