Το 1983 ο συγγραφέας Brian Masters συνάντησε για πρώτη φορά τον κατά συρροή δολοφόνο Dennis Nilsen και μέσα από μία σειρά από συνεντεύξεις και γράμματα κατάφερε να συντάξει ένα από τα συγκλονιστικότερα βιβλία που έχουν γραφτεί για serial killers, το Killing For Company. Με αφορμή τη σειρά που το κανάλι ITV βγάζει στη δημοσιότητα για τον δολοφόνο και την ιστορία του, ρίχνουμε μία ματιά στο αριστουργηματικό βιβλίο και τον τρόπο που γράφτηκε.
Ο Dennis Nilsen σκότωσε τουλάχιστον 15 άντρες και αγόρια μεταξύ 1978 και 1983 στο Βόρειο Λονδίνο. Γνωστός σαν ο Muswell Hill Murderer, τελικά ομολόγησε όλα του τα εγκλήματα και μπήκε στη φυλακή το 1983. Μετά από πολύ μεγάλη αλληλογραφία μεταξύ του συγγραφέα Brian Masters και του δολοφόνου, ο οποίος βρισκόταν ήδη στη φυλακή, το βιβλίο του Killing For Company έκανε τεράστια αίσθηση διότι προκαλούσε συναισθήματα συμπάθειας του αναγνώστη προς τον ψυχρό δολοφόνο.
Το Golden Glove του Fatih Akin δεν είναι απλά μία true serial killer ταινία
Ο ίδιος ο συγγραφέας εξηγεί πως ήταν να μιλάς με έναν κατά συρροή δολοφόνο: «Η δική μου ανάμιξη έγινε αμέσως μετά που ο Dennis Nilsen συνελήφθη από τις αρχές. Ήταν αυτονόητο πως κάποιος θα έγραφε κάτι για όλη αυτή την τρομακτική ιστορία και σκέφτηκα πως εγώ ήμουν ο κατάλληλος. Του έγραψα καθώς περίμενε να δικαστεί και βρισκόταν στις φυλακές του Brixton. Εκείνος απάντησε πολύ γρήγορα λέγοντας χαρακτηριστικά, Κύριε Masters αφήνω το βάρος της ζωής μου στις πλάτες σας.
Έτσι ακολούθησαν 8 μήνες αλληλογραφίας, κάθε εβδομάδα έπαιρνα τρία γράμματα γραμμένα σε χαρτί της φυλακής. Κάθε τρεις εβδομάδες πήγαινα να τον επισκεφτώ στις φυλακές. Για μία ώρα, εγώ και ο Nilsen καθόμασταν ενώπιος ενωπίω σε ένα ξύλινο τραπέζι και το μόνο που μας χώριζε ήταν ένα τασάκι. Είχε γεμίσει τουλάχιστον 50 τετράδια της φυλακής, όχι μόνο με τα εγκλήματα του αλλά και με σκέψεις του για πολιτική, τη λογοτεχνία, τη παιδική του ηλικία και το μίσος του για την οργανωμένη κοινωνία.
Θα γέμιζες τον κήπο σου με serial killers;
Ο ίδιος ο δολοφόνος ήταν ανίκανος να δει πως οι άνθρωποι ήταν κάτι πολύ παραπάνω από λογικά όντα, το ότι διέθεταν φαντασία και συναισθήματα του ήταν παντελώς άγνωστο. Ένα σχόλιο του μου έκανε τρομερή εντύπωση μία μέρα: Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο βαρύ είναι ένα ανθρώπινο κεφάλι όταν το σηκώνεις από τα μαλλιά.
Ήταν ο άνθρωπος που μπορούσε να φάει το τοστ του και ταυτόχρονα να τεμαχίζει ένα πτώμα. Φυσικά πλέον δεν ξέρω τι να πιστέψω από τα λόγια του. Μου είναι αδύνατον να δεχτώ πως δεν γνώριζε πολύ καλά τι έκανε. Είμαι σίγουρος πως το απολάμβανε. Το γιατί είναι ένα άλλο θέμα που κανείς δεν θα μάθει ποτέ. Στο τέλος ανακάλυψα ένα γράμμα που είχε στείλει στους ιδιοκτήτες του σπιτιού του κάνοντας παράπονα για τις βουλωμένες σωλήνες, φυσικά με άλλο όνομα. Όταν όμως είδα το γράμμα κατάλαβα αμέσως το γραφικό του χαρακτήρα. Το είχε στείλει ο Nielsen. Όταν έφτασαν οι τεχνικοί ανακάλυψαν ανθρώπινα κομμάτια μέσα στις σωληνώσεις. Ο ίδιος ο δολοφόνος είχε σαμποτάρει τον εαυτό του».
Δες το παρακάτω άλμπουμ για να δεις φωτογραφίες του δολοφόνου Dennis Nilsen:
