UPDATE
Σήμερα στο Ώκλαντ, η πόλη μπήκε σε έλεγχο επιπέδου 3, μετά από τρία άτομα σε τετραμελή οικογένεια που βρέθηκαν θετικά στον Covid-19. Παρόλα αυτά, η Νέα Ζηλανδία σημείωσε 102 ημέρες χωρίς κρούσματα.
Αυτή η χώρα δεν τα πήγε καθόλου άσχημα στο κομμάτι κορωνοϊός, αλλά όπως δείχνουν οι αριθμοί τις τελευταίες δεκαπέντε μέρες, έχει αρχίσει και χάνει την μπάλα. Και αυτό γιατί αφεθήκαμε. Φύγαμε διακοπές, δεν πήραμε μέτρα ασφαλείας, πήγαμε σε συγκεντρώσεις και σε πολυσύχναστα μέρη και τώρα, φυσικά, την πληρώνουμε. Και το άσχημο ξέρετε ποιο είναι; Πως όλη αυτή η καλή προσπάθεια που κάναμε τόσο καιρό, πήγε στράφι.
«Μα είναι καλοκαίρι» είπαν κάποιοι, «μα δεν θα κάνουμε μπάνια;» ρώτησαν κάποιοι άλλοι, αλλά η Νέα Ζηλανδία, η χώρα του αιώνιου καλοκαιριού με ζέστη χειμώνα-καλοκαίρι, κορυφαίες παραλίες και γενικά ζωή που θυμίζει ελληνικό νησί, όχι μόνο δεν έπεσε στην ίδια μοίρα αλλά σήμερα μετράει 100 μέρες χωρίς ούτε ένα νέο κρούσμα. Και αυτό, την στιγμή που στην γειτονική Αυστραλία πέθανα 17 άνθρωποι μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο (8-9 Αυγούστου) και που μόνο στην Βικτώρια υπάρχουν 394 νέα κρούσματα όπου τα 174 προέρχονται από άγνωστη πηγή. Πρόβλημα δηλαδή και πόσο μάλλον όταν γειτονεύεις με την συγκεκριμένη χώρα.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο η πρωθυπουργός Jacinda Ardern, απέκλεισε τους Αυστραλούς από την χώρα -τουλάχιστον μέχρι το τέλος του έτους- με αποτέλεσμα οι Νεοζηλανδοί όχι μόνο να σέβονται τα μέτρα αλλά και την ίδια την πρωθυπουργό που κινήθηκε ταχύτητα αλλά και που κατέστησε σαφή την πολιτικής της στον κόσμο και την επικινδυνότητα που συνεχίζει να έχει ο συγκεκριμένος κορωνοϊός. Οι Νεοζηλανδοί που είναι και εκείνοι party animals από γεννησιμιού τους όπως εμείς, συμμορφώθηκαν, μαζεύτηκαν, είδαν το χαμό που γίνεται στην Ευρώπη και σκέφτηκαν πρώτα τα παιδιά τους και τους υπερήλικες. Και όταν βάζεις την ενσυναίσθηση να δουλέψει, μόνο καλά αποτελέσματα έχεις να περιμένεις.
Το πρόβλημα τώρα είναι τι θα κάνουμε εμείς. Μένει να δούμε αν ο Αύγουστος τελικά θα καταφέρει να κερδηθεί ή αν θα πάρει μαζί του όλα όσα κάναμε την περίοδο του Πάσχα με το lockdown. Έχουμε μόνο μία ακόμη ευκαιρία να περιορίσουμε την διασπορά και να μαζευτούμε -κυριολεκτικά και μεταφορικά- για να μην καταλήξουμε να παραμείνουμε κλεισμένοι το φθινόπωρο και να βλέπουμε πρώτα την οικονομία και μετά τις ζωές μας να καταστρέφονται.
Όπως τότε μας χρησιμοποίησαν ως παράδειγμα προς μίμηση, ας κάνουμε τώρα το ίδιο και ας παραδειγματιστούμε εμείς από τη Νέα Ζηλανδία.
