Παραγγέλνεις μαζί τους γιατί είναι η παρέα σου. Κανείς δεν λέει όχι στο θεϊκό φαγητό που ακούει στο όνομα σουβλάκι, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν o καθένας από αυτούς δεν έχει παραξενιές. Καθίσαμε και καταγράψαμε 9 τύπους που μπορεί να συναντήσει κανείς σε ΚΑΘΕ παρέα όταν παραγγέλνει σουβλάκια. Γιατί δεν συναντάς μόνο τα νεύρα του Ορέστη όπως στο παρακάτω βίντεο...
Ο παραδοσιακός
Ο φίλος που ποτέ δεν χρειάζεται να τον ρωτήσεις τι θέλει. Ενώ οι υπόλοιποι ρωτάνε αναμεταξύ τους και καταγράφουν, ο συγκεκριμένος έχει ήδη ξηγηθεί όπως και τις υπόλοιπες φορές. Δύο με γύρο από όλα. Χοιρινό βέβαια, με τζατζίκι, κρεμμύδι ντομάτα και στο απ’ όλα δεν συμπεριλαμβάνεται η πατάτα. Λένε την παραγγελία του πρώτη-πρώτη για να καταλάβει ο σουβλατζής πως έχει να κάνει με σοβαρό κόσμο και έχει καταναλώσει το βάρος της Γης σε χοιρινό. Δεν του αρέσουν οι δοκιμές. Στο μυαλό του, το σουβλάκι είναι σαν το ηλιοκεντρικό σύμπαν του Κοπέρνικου. Η αλήθεια είναι μία και λέγεται γύρο χοιρινό με απ’ όλα.
Ο ψείρας
Είναι ο άνθρωπος που το έχει πιστέψει ότι είναι κριτής του Μάστερ Ψήστερ. Έχει ξενερώσει από την πρώτη στιγμή που έχει φέρει ο ντελιβεράς την σακούλα και ενεργεί για την υπόλοιπη παρέα ως το ‘‘σκληρό καρύδι’’ της κριτικής. «Κοίταξτε εδώ την σακούλα. Τι κόμπος είναι αυτός; Τα κορδόνια του έδενε;». Κοιτάζει αν έχουν μπει χαρτοπετσέτες, αν έχουν κάνει λάθος στην παραγγελία, αν το τύλιγμα είναι ιδανικό. «Μάγκες ο τύπος νόμιζε ότι γεμίζει παγωτό χωνάκι» λέει και δείχνει τα κομμάτια του γύρου που έχει μείνει κάτω στο χαρτί. Συνήθως δεν του δίνετε σημασία γιατί μιλάει πολύ και τρώει λίγο.
Ο πολυταξιδεμένος
Ο άντρας της πιάτσας. Έχει την γνώση, έχει την κοιλιά, έχει τα κιλά. Αρκεί μία δαγκωνιά για να βυθιστεί στη νοσταλγία και να μεταφέρει ιστορίες από άλλα ψητοπωλεία. «Θυμάμαι κάποτε, όταν ήμουν φαντάρος στο Μεσολόγγι, σε ένα χωριό στα ανατολικά είχα φάει ένα σουβλάκι χοιρινό που θύμιζε ακριβώς αυτό εδώ, ‘‘Ο Βοσκός της Πείνας’’ λεγόταν αν θυμάμαι καλά. Σπουδαίο, πολύ σπουδαίο». Θυμάται τα σουβλάκια σαν να είναι παλιές σχέσεις. Σουβλάκια που έχει φάει στη γειτονιά του, από σουβλατζίδικα που υπάρχουν ή από άλλα που έκλεισαν, σουβλάκια που έχει φάει στις διακοπές, σουβλάκια που του έφεραν γνωστοί σπίτι. Όλοι θέλουμε έναν πολυταξιδεμένο.
Ο τσίπης
Η επιτομή της μιζέριας κρατάει συνήθως ένα τυλιχτό πριν ξεκινήσει την γνωστή μίρλα. «2,50 ευρώ το σουβλάκι μαλάκες, καταλάβατε; 2,50 το σουβλάκι. Θέλεις πεντάευρο για να φας δύο σουβλάκια, εκεί μας έφτασαν». Ακολουθεί ένα δεκάλεπτο δακρύβρεχτων διηγήσεων για το πόσο δύσκολα είναι, πόσο άδικα του συμπεριφέρονται στη δουλειά, πώς τον παράτησε η γκόμενα (άσχετο με τα σουβλάκια) και παράλληλα πιστεύεις πως παίζει ένα μικρό λυπητερό βιολί την ώρα που μιλάει.
-Ρε Μιχάλη να σε ρωτήσω κάτι;
-Ναι ρε φίλε
-Αφού σχεδόν ποτέ δεν πληρώνεις, γιατί αυτή η μίρλα κάθε φορά;
Ο αναποφάσιστος
Σε αντίθεση με τον παραδοσιακό, είναι το πιο σπαστικό άτομο στην παρέα. Δεν υπάρχει σταθερά στις προτιμήσεις του και έχει ξεκάθαρα να κάνει με το πως ξύπνησε. Την τελευταία φορά σε κοίταζε με αηδία όταν του είπες για κεμπάπ. Σήμερα όμως θέλει κεμπάπ. Τις προάλλες πήρε τυλιχτά. Τώρα όμως θέλει σάντουιτς με γύρο ή ακόμη και σκεπαστή. Θέλει όμως να το ξανασκεφτεί. Και κοιτάζει τον κατάλογο ξανά και ξανά λες και έχει 500 διαφορετικά πράγματα να διαλέξει. Αργεί πάντα. Αργεί να σκεφτεί, αργεί να καταλήξει, αργεί να φάει. Και μόνο με τα μπινελίκια των υπολοίπων παίρνει μπρος. Όσο διαβάζεις αυτό το κείμενο, μία παρέα περιμένει έναν τέτοιο να αποφασίσει.
Ο καταστροφολόγος
Η κοινή λογική λέει πως όταν ετοιμάζεσαι να παραγγείλεις δεν προδιαθέτεις τον κόσμο ότι αυτό που θα φάει θα είναι μάπα. Όπως παράλληλα όταν τρως δεν μιλάς για σκουπίδια και ακαθαρσίες, παρομοίως δεν κάθεσαι να προϊδεάζεις ότι το σουβλάκι θα σε πάει τσιρλιό. Όμως ο καταστροφολόγος λέει ΜΟΝΙΜΩΣ τέτοιες ιστορίες. Είναι ένας πολυταξιδεμένος αλλά με αρνητική έννοια που μοιράζεται μόνο κακές αναμνήσεις οι οποίες είναι κυρίως υπερβολικές και αναληθείς. «Πες ρε Μήτσο μαζί δεν ήμασταν; Στο Στέκι του Λίγδα, έτσι μπράβο, 25χλμ Αθηνών-Λαμίας ναι ναι. Κατεβαίνω, πάω να παραγγείλω και ο τύπος φτερνιζόταν μέσα στην πίτα ρε. Εγώ υπερβάλλω; Ρε η σακούλα του έχει την στάμπα που έχουν τα biohazard στα εργοστάσια. Τα παίρνω σπίτι, τρώω δύο δαγκωνιές και την ώρα που κάνω να τεντωθώ για να πιάσω χαρτοπετσέτα, ακούγεται τρομπόνι και με πάει πισίνα στην τουαλέτα. Ξέρεις πότε βγήκα; Την άλλη μέρα το βράδυ. Είχε πάρει η μάνα μου την αστυνομία γιατί πίστευε ότι είχα σφάξει πτώμα και το έκρυβα στην τουαλέτα, μίλα ρε Μήτσο. Τα σουβλάκια; Τα πέταξα στα σκυλιά στο δρόμο ρε, τα δύο ψόφησαν και το τρίτο άρχισε να νιαουρίζει. Ποιος υπερβάλλει ρε, εγώ υπερβάλλω; Καλά κοιτάτε μην περάσουμε τα ίδια τώρα».
Ο γευσιγνώστης
Υπάρχει πάντα ένας που ξέρει. Δεν αρκείται στο γύρο και στο καλαμάκι/σουβλάκι. Ξέρει από τυλιχτά με πανσέτες, τυλιχτά με λουκάνικα και κοντοσούβλι και τα ψαγμένα ψητοπωλεία που σερβίρουν με προβατίνα. Ξέρει πως να ταιριάξει την κάθε διαφορετική σάλτσα, προσπαθεί να πείσει τον κόσμο να ξεκινήσει την σως γιαουρτιού, ψηφίζει μόνο σως μαγιονέζας μουστάρδας, αλλά παρόλα αυτά παραδέχεται την πάλαι ποτέ καυτερή κόκκινη σάλτσα αλλά και τον μερακλίδικο συνδυασμό μουστάρδας με τζατζίκι. Είναι ο άνθρωπος που πειραματίζεται περισσότερο από όλους.
Ο θερμόμετρος
Είναι πραγματικά τεράστια αλήθεια, ότι τα 5 στα 10 σουβλάκια που παραγγέλνουμε -ίσως και περισσότερα- δεν έρχονται ζεστά στο σπίτι μας. Έρχονται χλιαρά και η αλήθεια είναι ότι είναι λίγες οι φορές που δεν κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Όμως για τον φίλο-θερμόμετρο, που το ζεστό φαγητό είναι το άλφα και το ωμέγα ακόμη και στα μαγειρευτά που τρώει στο σπίτι, υπάρχει μόνο ένας κανόνας: δεν υπάρχει κρύο φαγητό. Τα μόνα που τρώγονται κρύα είναι τα τυριά και τα αλλαντικά. Αν δεν ζεματάνε, αν δεν καίνε, τον κρατάνε πέντε άνθρωποι για να μην πάρει τηλέφωνο στο ψητοπωλείο. Δεν έχει και άδικο αλλά καλύτερα να τον στέλνετε να τρώει εκεί.
Ο βίγκαν
Σαν να μην έφτανε ότι γεμίζει τις πίτες με χορταρικά, ξεκινάει αυτό το κλασσικό λογύδριο για το ότι τρώτε πτώματα, ότι θα ζήσει περισσότερο, ότι θα βγάλετε καρκίνο με τα κρέατα και γενικά όλη αυτή την κασέτα που παίζει στα μυαλά των βίγκαν και την μοιράζονται αναμεταξύ σας. Δεν ξέρουμε γιατί τον κάνετε παρέα, αλλά άπαξ και παραγγέλνετε σουβλάκια εκείνο το βράδυ καλύτερα να μείνει σπίτι του.
