Μπορεί η Τσικνοπέμπτη να είναι η πιο αστεία γιορτή που θα μπορούσε να στηθεί σε μια χώρα που η κρεατοφαγία παίζει 24/7, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να τα βάλουμε μαζί της. Άπαντες εδώ στο Ratpack την τιμάμε και τη σεβόμαστε και την κατατάσσουμε πολύ ψηλά στη λίστα με τις αχρείαστες γιορτές του χρόνου.
Σε αυτό το πλαίσιο κινούμενοι, κι επειδή παρατηρούμε πως τα τελευταία χρόνια η επέλαση των Vegans έχει αρχίσει να δημιουργεί ρωγμές στη συνοχή του κρεατοφαγικού κινήματος, θεωρούμε χρέος μας να υπενθυμίσουμε κάποιους πολύ βασικούς κανόνες για να τιμηθεί η μέρα όπως της πρέπει, με τους κανόνες της, την ιεροτελεστία της και με τα όλα της.
Έλα να τους θυμηθούμε παρεάκι και εννοείται πως οι προσθήκες σου είναι ευπρόσδεκτες στα σχόλια του άρθρου.
Έχουμε και λέμε:
Μείνε σπίτι.
ΔΕΝ ΚΑΛΕΙΣ ΠΟΤΕ VEGAN ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΣΟΥ. Είναι σαν να καλείς Ιεχωβά να πάτε να ψάλλετε μαζί στην Κυριακάτικη λειτουργία ενώ ξέρεις ότι θα σου λιβανίσει την ψυχή. «Έχετε δύο λεπτά να σας μιλήσω για την αποχή από το κρέας;»
Έχεις μαζί σου σημειωματάριο για να θυμάσαι εκείνον που άπλωσε πρώτος το χέρι του στην πιατέλα με τα παϊδάκια και να εξασφαλίσεις πως δεν θα είναι ο ίδιος που θα πάρει και το τελευταίο κομμάτι.
Στο τζατζίκι λες ναι.
Χαμογελάς στο σερβιτόρο που έχει πήξει όλη μέρα. Αν δεν το κάνεις, μπορεί να πήξει η σαλάτα που θα σου φέρει και δεν θα είναι από την σως.
18 λεπτών σιγή με το που σκάει η προβατίνα στο τραπέζι.
Δάκρυα ευγνωμοσύνης που κυλάνε από τα μάτια σου, ευπρόσδεκτα.
Δες τους υπόλοιπους νόμους στο φωτογραφικό άλμπουμ που ακολουθεί:
