Τα λόγια ενός 79χρονου διαβητικού που βρίσκεται καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, με προβλήματα στην καρδιά και με ξεθωριασμένη μνήμη, χρειάζονται διπλό φιλτράρισμα, βάρος στις λεπτομέρειες και ιδιαίτερη προσοχή στη σύνδεσή τους. Ο χρόνος, σε αυτές τις περιπτώσεις, έχει τον κύριο και πολλές φορές βοηθητικό ρόλο στην εξιχνίαση μιας υπόθεσης. Στην περίπτωση του Samuel Little, όμως, λειτουργεί αντίστροφα και οι δείκτες του ρολογιού, μεταφέρονται από το τέσσερα στο πέντε γρηγορότερα από το συνηθισμένο. Την Κυριακή (6/10) και έπειτα από προσεκτική και χρόνια έρευνα, οι άνθρωποι του F.B.I. ανακοίνωσαν με κάθε επισημότητα, πως ο Samuel Little, είναι ο μεγαλύτερος κατά συρροή δολοφόνος στην ιστορία των Η.Π.Α. Ομολόγησε 93 φόνους, εκ των οποίων, οι 50 έχουν επαληθευτεί με την δράση του να χρονολογείται από το 1970 μέχρι το 2005.
Ο Samuel Little, είχε κάνει πολλές δουλειές στη ζωή του. Από νεκροθάφτης, μέχρι πυγμάχος, από αυτούς που πληρώνονται παράνομα σε κάποιο σκοτεινό μέρος την ώρα που σκουπίζουν το αίμα με την μπλούζα τους. Η σχέση του με την αστυνομία, επίσης, ήταν σχεδόν ερωτική, τόσο κοντά είχαν έρθει. Η πρώτη τους επαφή, έγινε το 1961 όταν και αποφάσισε να κλέψει ένα κατάστημα επίπλων. Τρία χρόνια μετά, ήταν και πάλι ελεύθερος. Στο μυαλό του, ο καθένας, μπορεί να αισθάνεται όπως επιθυμεί. Μέχρι το 1975, είχε συλληφθεί 26 φορές, σε 11 διαφορετικές πολιτείες. Κάπου εκεί, εμφανίστηκαν και οι επιθετικές τάσεις που καταβάλλουν τους πυγμάχους. Επιθέσεις σε αστυνομικούς, απάτες, ένοπλες ληστείες και απόπειρα βιασμού ήταν κάποιες από τις κατηγορίες. Όπως αποδείχθηκε, για πάνω από 45 χρόνια, ο Little έβαζε στο στόχαστρο περιθωριοποιημένες γυναίκες, συνήθως με προβλήματα εθισμού που, όπως πίστευε, δεν θα ενδιαφερόταν κανείς.
«Για πολλά χρόνια, ο Samuel Little πίστευε πως δεν θα πιαστεί γιατί κανείς δεν νοιαζόταν για τα θύματά του. Ακόμα και αν βρίσκεται στην φυλακή, το F.B.I. πιστεύει πως είναι σημαντικό να αποδοθεί δικαιοσύνη για κάθε του θύμα, ώστε να κλείσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες υποθέσεις μπορούμε». Τα λόγια της Christie Palazzalo, Αναλύτρια Εγκλημάτων, μεταφράζουν τη σημαντικότητα των τελευταίων πληροφοριών αλλά και την πρόθεση του F.B.I. να φτάσει την υπόθεσή του μέχρι το τέλος, ζητώντας μάλιστα και τη βοήθεια των πολιτών. Ο Gary Ridgway, γνωστός ως ο «The Green River Killer», είχε δολοφονήσει 49 άτομα, ο Samuel Little, που τον έριξε θρασύτατα από την πρώτη θέση σε αυτόν το διαγωνισμό φρικαλεότητας, είναι ο μεγάλος νικητής.
Στα βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα το ίδιο το F.B.I., βλέπουμε έναν γερασμένο άνθρωπο να μιλάει για τους φόνους με απόλυτη ηρεμία, κάνοντάς τους να μοιάζουν με φυσιολογικές πράξεις που δεν τους βρίσκεται χώρος για μεταμέλεια. Στις μικρές παύσεις που πραγματοποιεί καθώς αναπολεί, χαμογελά, όπως θα έκανε κάποιος στη θύμηση ενός αστείου περιστατικού. Κάθε του αναφορά είναι λεπτομερής και παρά την μνήμη του που κατά διαστήματα βρίσκεται σε σύγχυση, θυμάται μέχρι και τις οδούς που διαπράχθηκε το έγκλημα ή και τα ρούχα που φορούσε το εκάστοτε θύμα του. «Ο Θεός με έφερε στη Γη για να κάνω αυτά που έκανα. Αυτός με δημιούργησε», θα πει στον ντετέκτιβ Michael Mongeluzzo.
Όταν ένας άνθρωπος βρίσκεται λίγο πριν το τέλος του δρόμου, συνήθως, ο εγκέφαλός του, σε όποια κατάσταση και αν βρίσκεται, κάνει έναν απολογισμό της διαδρομής. Ο Samuel Little, ο οποίος βρίσκεται πια σε εσωτερική ισορροπία, καθώς δεν έχει τίποτα να χάσει αλλά ούτε και να κερδίσει, έκανε τον δικό του. Η διαφορά του απολογισμού του με κάποιου άλλου άντρα μεγάλης ηλικίας, είναι πως ο Little δεν γύρισε πίσω σε χαρούμενες στιγμές ή λάθη που του κόστισαν, αλλά σε στιγμές που κάνουν έναν άνθρωπο να αναρωτιέται για τα όριά του και αν, στην τελική, εκείνα υπάρχουν. Όταν στραγγαλίζεις μέχρι θανάτου 93 (κατά την ομολογία του) άτομα, αυτά, στα δικά του μάτια τουλάχιστον, είναι αόρατα.
