Cinema rules για να βιώσεις την αδρεναλίνη της ταινίας «Ο Κασκαντέρ»

Επιμέλεια: Χρήστος Κάβουρας

Όταν πηγαίνεις σινεμά, έχεις απαιτήσεις από την ταινία που θα δεις, διαφορετικά θα είχες μείνει στην ηρεμία του καναπέ και της τηλεόρασης του σπιτιού σου. Υπάρχουν όμως ταινίες, όπως καλή ώρα το Κασκαντέρ με τον Ράιαν Γκόσλινγκ, κατά τη διάρκεια της οποίας η ηρεμία του σπιτιού σου, δεν βοηθάει να τις απολαύσεις στο έπακρο.

Και αυτό, διότι θέλεις την ατμόσφαιρα της κλειστής αίθουσας, των εφέ και της έξτρα αδρεναλίνης που προσφέρει ο κινηματογράφος για να τις απολαύσεις στο 100%.

Όπως γίνεται κατανοητό και από τον τίτλο, το φιλμ έχει πρωταγωνιστή τον αφανή ήρωα πίσω από κάθε δύσκολη σκηνή του κινηματογράφου, στην προκειμένη περίπτωση τον Κασκαντέρ της ταινίας του Ντέιβιντ Λιντς.

Πρόκειται για τον άνθρωπο, του οποίου δουλειά είναι να τον ανατινάζουν, να τον πυροβολούν, να τον χτυπάνε με αυτοκίνητα και ό,τι άλλο «ακατόρθωτο» μπορεί να φανταστεί ο νους. Όμως, στην υπόθεση του φιλμ πρέπει παράλληλα με τη δουλειά του να λύσει ένα μυστήριο, το οποίο θα τον μετατρέψει σε κασκαντέρ της πραγματικής ζωής.

Μια τέτοια υπόθεση άλλωστε, είναι δεδομένο ότι μόνο στον κινηματογράφο μπορούμε να την απολαύσουμε στο έπακρο, ωστόσο, αν παραβιάζονται τα cinema rules και γίνονται όλα όσα μας εκνευρίζουν όσο βλέπουμε μία ταινία, η αδρεναλίνη που μας προσφέρει Ο Κασκαντέρ κινδυνεύει να χαθεί.

Σίγουρα υπάρχουν πολλά, εμείς ωστόσο θα αναφερθούμε σε τέσσερις κατηγορίες, στις οποίες πρέπει να επεμβαίνει κάθε ταξιθέτης.

Μια επιστολή προς όλους τους ερωτευμένους του κόσμου: Να πηγαίνετε σινεμά εννοείται, αλλά αυστηρά για να δείτε ταινία, όχι για να σηκώσετε το χερούλι της καρέκλας και να φιλιέστε ασταμάτητα. Αυτό το «μουτς-μουτς-ματς-μουτς» και τα ερωτόλογα που θα ακούσουν οι δύστυχοι που κάθονται πίσω ή στα πέριξ σας, δεν είναι αυτό, για το οποίο πλήρωσαν εισιτήριο.

Αντιθέτως, εκείνο που ήθελαν όσο τίποτα άλλο, είναι να απολαύσουν τον Ράιαν Γκόσλινγκ, ως κασκαντέρ ονόματι Κολτ Σίβερς, ο οποίος θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του στον βωμό της διασκέδασης, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να ξανακερδίσει την πρώην του Τζόντι, την οποία υποδύεται η Έμιλι Μπλαντ. Get a room!

Μετά από τόσα χρόνια συνύπαρξης με τα κινητά τηλέφωνα, ο κόσμος έχει εξοικειωθεί με τον κανόνα ότι «το κινητό πρέπει να μπαίνει στη σίγαση», επομένως άμα χτυπήσει κάποιο στην αίθουσα, ξέρουμε ότι έχει γίνει πραγματικά καταλάθος.

Αυτό όμως που συμβαίνει συνέχεια και κρύβεται πίσω από τη σκιά της σίγασης του smartphone, είναι το φαινόμενο της ανοιχτής οθόνης κινητού μέσα στη αίθουσα. Κάνε το εικόνα: Έχεις την οθόνη μπροστά σου και απολαμβάνεις τις τούμπες του Κολτ Σίβερς, την ώρα που μικρά λαμπάκια πετάγονται στο οπτικό σου πεδίο, λες και πρόκειται για πυγολαμπίδες μέσα στο δάσος.

Δεν είμαστε στη φύση παιδιά, αλλά στην αίθουσα του σινεμά. Έχετε έρθει να δείτε ταινία και τον Κολτ Σίβερς να εκτελεί εξωφρενικά επικίνδυνες σκηνές, ενώ προσπαθεί να ανακαλύψει που έχει εξαφανιστεί ο τύπος που ντουμπλάρει στο φιλμ… και σίγουρα, όχι για να μπείτε στο ίντερνετ. Στην τελική κρύψτε το κινητό, όσο το ανοίγετε για να μην ενοχλείται κανείς. Είστε πιο ενοχλητικοί και από τα κουνούπια στον θερινό κινηματογράφο και δεν υπερβάλουμε καθόλου.

Σαφώς και μας ενοχλούν όλοι όσοι μιλάνε μέσα στο σινεμά, ωστόσο, υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τύποι ανθρώπων, οι οποίοι μόλις μπαίνουν στην αίθουσα κάτι παθαίνουν και αποφασίζουν να πουν όσα δεν έχουν πει όλη την ημέρα. Για παράδειγμα, υπάρχουν αυτοί που απλώς θέλουν να μιλήσουν, αυτοί που τους έχει πάρει ο ύπνος και παραμιλούν, αυτοί που θέλουν να φλερτάρουν ηχηρά, εκείνοι που βαρέθηκαν και θέλουν κάτι να πουν, αλλά και εκείνοι που την έχουν δει σκηνοθέτες και βγάζουν θεωρίες για την ταινία. Οι τελευταίοι είναι και οι χειρότεροι.

«Πιστεύω ότι τώρα ο Γκόσλινγκ θα βουτήξει από το αυτοκίνητο», ακούγεται μια φωνή στο σκότος. Ύστερα ξανακούγεται «Κοίτα να δεις που τώρα θα τον πυροβολήσει ο κακός» και περιμένεις με ανυπομονησία να κάνει και άλλη «πρόβλεψη» στη συνέχεια, για να σηκωθείς και να του απαντήσεις «φίλε, μπορούμε να δούμε την ταινία χωρίς τα spoiler σου;».

Αυτή οι φιλόσοφοι των ταινιών είναι μάστιγα, ίσως η πιο εκνευριστική κατηγορία πολυλογάδων, με τους διπλανούς τους -από την ίδια κιόλας παρέα- να θέλουν να τους προτείνουν να περάσουν εκτός αίθουσας, αλλά να είναι πολύ ευγενικοί για να το κάνουν.

Το σινεμά είναι σαν το αεροπλάνο. Όπως θέλεις το ταξίδι σου να έχει ηρεμία μέχρι την προσγείωση, έτσι και θες να είναι κατά τη διάρκεια της ταινίας. Ωστόσο, τι μπορεί να σου ταράξει τη συγκεκριμένη ηρεμία; Μα η απειλή του να εξελιχθεί η εμπειρία του σινεμά σε παιδική χαρά. Δηλαδή, γονείς να φέρουν μια ντουζίνα παιδιά στην αίθουσα τα οποία βαριούνται να ασχοληθούν με το φιλμ και θα κάνουν οτιδήποτε αντίθετο στους Cinema Rules -δηλαδή ομιλίες, άνοιγμα κινητών, πέταγμα φαγητού- για να περάσει η ώρα τους.

Και αυτό που σε κάνει ακόμα πιο έξαλλο είναι όταν ο γονιός δεν κάνει καμία παρατήρηση αφήνοντας την «ηχορύπανση» να διαιωνίζεται.

Την προσοχή σας παρακαλώ: Κύριοι γονείς και κηδεμόνες, η κινηματογραφική αίθουσα δεν είναι παιδική χαρά, είναι μέρος διασκέδασης. Ένας ιερός τόπος και στην περίπτωση της ταινίας Ο Κασκαντέρ, ένα μέρος που ο Κολτ Σίβερς έχει σπέσιαλ στιγμές δράσης και συγκίνησης να μας προσφέρει. Μην του στερήσουμε την ευκαιρία να αναδείξει το πόσο σημαντικός είναι ο «αφανής» ήρωας ενός φιλμ, ο τύπος δηλαδή που βάζει σε κίνδυνο τη ζωή του για να εξασφαλίσει την πιο εντυπωσιακή πτώση ή τούμπα σε μια σκηνή δράσης.

Ας αφήσουμε, λοιπόν, τον Ράιαν Γκόσλινγκ να κάνει όλη τη φασαρία και τον χαμό, για όση ώρα θα είμαστε αραχτοί στην καρέκλα μας και καλή μας διασκέδαση.

Η ταινία Ο Κασκαντέρ (The Fall Guy) θα κυκλοφορήσει στις ελληνικές αίθουσες στις 6 Μαΐου από την Tanweer.