Είμαι κακομαθημένος που τα θέλω όλα έτοιμα με το «έφτασα»;

Πείτε ό,τι θέλετε για τα κακομαθημένα μοναχοπαίδια, αλλά ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Ειδικά όταν φτάνει στα 36. Δεν φταίω εγώ που είμαι μοσχοαναθρεμμένο και πορφυρογέννητο. Ο πατέρας μου και ο παππούς μου φταίνε που νόμιζαν ότι μεγάλωναν σούπερ σταρ. Πάντως, όπως και να έχει, κάποιες συνήθειες δεν τις αλλάζεις. Το λέω, λοιπόν, χωρίς ντροπή. Εγώ μεγάλωσα με καφέ από τα χεράκια του πατέρα μου κάθε πρωί και μαγειρική του παππού, που μπορούσε να κάνει τους διαγωνιζόμενους στο μάστερ σεφ να ιδρώσουν. Δεν αλλάζουν αυτά τα πράγματα έτσι απλά. 

Μαζί με αυτά, φυσικά, δεν άλλαξα ούτε εγώ. Μπορώ να πω δε, πως την περίοδο της καραντίνας έγινα ακόμη πιο απαιτητικός. Για παράδειγμα, το πρωί θέλω καφέ. Τέλος. Αν μπορεί όλος ο κόσμος να σταματήσει ό,τι κάνει και να μου φέρει καφέ, τότε αυτό θέλω. Πρέπει να καταλάβετε -και να παραδεχτείτε και εσείς- ότι κάποιοι από εμάς, γεννηθήκαμε κουρασμένοι. Μην κάνετε τώρα ότι δεν καταλαβαίνετε. Παραδεχτείτε το! Σας αρέσει να τα βρίσκετε έτοιμα. Ζηλεύετε που δεν έχετε προσωπικό μπάτλερ και πολλοί από εσάς, έχετε σίγουρα εκμεταλλευτεί ένα μέλος της οικογένειας ή έναν κολλητό φίλο, που τον έχετε αγγαρέψει για καφέ ή σαντουιτσάκι. Εγώ πάντως το έχω κάνει. Για να είμαι ειλικρινής, ακόμη το κάνω. Έλα όμως που βρήκα το μοναδικό μαγαζί που δεν μπορεί να μου κρατήσει «μούτρα» για τη συμπεριφορά μου.

Διότι τα τιμημένα everest που σέβονται τις ανάγκες μου, δεν γύρισαν ποτέ να μου πουν «αγόρι μου να σε χαίρεται η μανούλα σου, αλλά είσαι κακομαθημένος». Βλέπετε, πριν την καραντίνα περνούσα από το συνοικιακό μου everest, χαμογελούσα στους υπαλλήλους και με ρωτούσαν «το γνωστό;» και μαζί με τον καφέ μου, μου ετοίμαζαν και το αγαπημένο μου big burger (ο Θεός να σας έχει καλά που εφηύρατε αυτό το ΕΠΟΣ). Και αυτό ήταν το καθιερωμένο μου πρωινό. 

Ένα «πρόβλημα» υπήρχε σε όλο αυτό. Ότι έπρεπε, ξεκινώντας το πρωί για το γραφείο, να ψάξω να παρκάρω, να κατέβω από τη μηχανή, να ΠΕΡΠΑΤΗΣΩ και εν τέλει, να φτάσω στο «ιερό δισκοπότηρο» του πρωινού. Εγώ, λοιπόν, αυτά τα πράγματα δεν τα κάνω. Εδώ πλέον ξυπνάω και έχω έναν σωρό κείμενα να γράψω και μία ομάδα να συντονίσω. Είμαστε για να το πηγαίνουμε ποδαράτο και να χάνουμε χρόνο; Όχι συνοδοιπόροι μου στην αιώνια κούραση. Αυτά είναι για τους άλλους. Εμείς, χάρη στο θαύμα της τεχνολογίας και στη νέα υπηρεσία online παραγγελίας των everest, δεν περιμένουμε πια το φαγητό μας. ΕΚΕΙΝΟ είναι που μας περιμένει.

Ακούστε, λοιπόν, πως έχει η νέα μου On the Road κατάσταση. Ξυπνάω, χασμουριέμαι σε σημείο που καταλαβαίνει ακόμη και ο γείτονας ότι χρειάζομαι καφέ και κάνω την παραγγελία μου -τώρα τελευταία έχω κόψει το big burger και έχω επενδύσει στη ζαμπονοτυρόπιτα (ναι, τι;). Τα παραγγέλνω μέσω του app, μπαίνω στο αμάξι και πηγαίνω στα everest για να παραλάβω από το παράθυρο ΧΩΡΙΣ να κατέβω, ΧΩΡΙΣ να περιμένω, ΧΩΡΙΣ να περπατήσω.

Αυτά τα τρία, είναι ό,τι πιο υπέροχο μου συνέβη τον τελευταίο χρόνο. Θα ήθελα πολύ να έπαιρνα τα παιδιά εκεί στα everest τηλέφωνο και να τους έλεγα, «αγαπούλες μου, απ’ έξω είμαι, φέρτε το καφεδάκι μου», αλλά αρκεί απλά να πατήσω το «ΕΦΤΑΣΑ» στο application και σε τρία λεπτά, έχουν εμφανιστεί στο παράθυρο τα παιδιά και παραλαμβάνω τα καλούδια μου -τους έχω ήδη πει ότι ψάχνουν μηχανάκι χρώματος γαλάζιου και έρχονται μέχρι και στο πιο κάτω στενό για να με βρουν. Ρίχνω ένα πελώριο χαμόγελο σε όσους περιμένουν στην ουρά και μετά, απολαμβάνω το πρωινό μου, γιατί ως γνωστόν μου αρκούν τρεις μπουκιές για να τελειώσω το φαγητό μου. Τον άνθρωπο που σε κερνάει καφέ το πρωί, τον αγαπάς. Καταλάβατε; Τον αγαπάς.

Επειδή, λοιπόν, δεν ξέρουμε τι μας φέρνει το μέλλον, μου αρέσει πολύ το On the Road που ήρθε για να μείνει και που δεν σέβεται μόνο την πείνα και την κλάψα μου για τον πρωινό καφέ, αλλά και που νοιάζεται για να μην κουραστώ. Αφήστε τώρα που, για να τα λέμε και σωστά, όσο λιγότερο κάθεσαι σε ουρές, τόσο πιο ασφαλής νιώθεις και δεν μπαίνεις σε σκέψεις ότι έχεις έρθει σε επαφή με κάποιο κρούσμα.

Η καλή μέρα, λοιπόν, μπορεί να φαίνεται από το πρωί, αλλά φαίνεται και από το μέχρι πού φτάνει ο καθένας μας. Το δικό μου το ΕΦΤΑΣΑ, περνάει πρώτα από τα everest για να συνεχιστεί καλά η μέρα χωρίς παρατράγουδα, χωρίς αναμονή σε ουρές και πάντα με τα αγαπημένα μου προϊόντα, που απολαμβάνω εδώ και χρόνια ανελλιπώς. Κατέβασε το app, κάνε την παραγγελία σου και πίστεψε με, θα ανοιχτεί ένας ολοκαίνουργιος κόσμος μπροστά σου.

Τώρα αν θες να περιμένεις, τι να σου κάνω; Κάτσε στην ουρά και περίμενε.

Διάβασε όλο το αφιέρωμα εδώ.