O Christopher Reeve ήταν η επιτομή του Man of Steel

Είναι φορές που η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια. Το 1995 ένας μελαχρινός, πελώριος και πληθωρικός ηθοποιός στα 33 του χρόνια βρίσκεται στο απόγειο της καριέρας του και με «όπλο» το ταλέντο, την επιβλητική παρουσία και κυρίως την ανεπανάληπτη ερμηνεία του με την κόκκινη κάπα, τη γαλάζια στολή και το «S» στο στήθος, έχει «ξεδιπλώσει» τα φτερά του και ετοιμάζεται να κατακτήσει τον κόσμο της υποκριτικής.

Ο Christopher Reeve έχει μόλις ολοκληρώσει τα γυρίσματα στην ταινία «Above Suspicion», όπου υποδύεται έναν ανάπηρο άντρα. Ο ίδιος μάλιστα θα δήλωνε στο «Late Show»:

«Όταν τέλειωναν τα γυρίσματα ευχαριστούσα το θεό που δεν ήμουν στην πραγματικότητα παράλυτος». Είναι μια δήλωση που δεν θα ήθελε να έχει εκφράσει ποτέ ακόμα και αν την είχε σκεφτεί πολλάκις.

Μια πρόταση δεκατριών λέξεων, που όσο τη διαβάζεις και φτάνεις προς το τέλος της τόσο νιώθεις την ανατριχίλα να σε διαπερνά, ιδιαίτερα αν γνωρίζεις τι του συνέβη στις 2.

Είναι η μέρα που ο κόσμος έμοιαζε πολύ ψηλός ακόμα και για έναν άνθρωπο επιβλητικό, ύψους 1,93 μ. όπως ο αυθεντικός Superman. Η στιγμή που η ζωή του εκσφενδόνισε έναν παντοδύναμο κρυπτονίτη και τον γονάτισε αλλά εκείνος σαν πραγματικός σούπερ ήρωας κατάφερε να πολεμήσει και τελικώς να γιγαντωθεί (και γιγαντώνεται ακόμα) απέναντι στην αχίλλειο πτέρνα του με το έργο του. Ακόμα και σήμερα που δεν βρίσκεται πλέον ανάμεσά μας.

Λένε ότι στο σανίδι του θεάτρου καταλαβαίνεις αν έχεις να κάνεις πραγματικά με έναν καλό ηθοποιό και ο Reeve δεν αποτελούσε εξαίρεση. Έχοντας μαθητεύσει σε διάσημους θιάσους της εποχής (Old Vic στο Λονδίνο και την Comedie Francaise στο Παρίσι), ο γεννημένος το 1952 ηθοποιός είχε το Broadway στο τσεπάκι του, ανεβαίνοντας αρκετές φορές στο σανίδι. Σύντομα βέβαια θα τον κέρδιζαν και τα πλατό του Hollywood. 

Όταν λοιπόν έχοντας κάνει το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στην ταινία «Gray Lady Down», δέχτηκε τηλεφώνημα για να περάσει οντισιόν σε μια υπερηρωική ταινία με τίτλο «Superman», ο Reeve προβληματίστηκε αρκετά αν έπρεπε να το κάνει, καθώς έβρισκε το σενάριο ελλιπές. Παρόλα αυτά η επιθυμία του να ανεβάσει τις μετοχές του «χρηματιστήριο» του Hollywood, τον οδήγησαν στην οντισιόν και από εκεί και πέρα όλα είναι ιστορία.

Η ταινία έκανε πρεμιέρα το 1978, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές αποτελώντας ταυτόχρονα τεράστια εισπρακτική επιτυχία. Παρά την τρομερή δημοσιότητα και τη φήμη που γνώριζε, ο Reeve δεν ήθελε να συνεχίσει στον συγκεκριμένο ρόλο, φοβούμενος την αποκαλούμενη «κατάρα του Superman».

Σύμφωνα με τον μύθο, όποιος ηθοποιός είχε υποδυθεί τον συγκεκριμένο χαρακτήρα στιγματιζόταν αρνητικά στο υπόλοιπο της καριέρας του, μη καταφέρνοντας να εξασφαλίσει άλλο ρόλο, ενώ ο προκάτοχός του Kirk Alyn, βρέθηκε νεκρός από πυροβολισμό.

Παρόλα αυτά ο Reeve παρέμεινε στη θέση του, το sequel γνώρισε ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία συμμετέχοντας για άλλα δυο ταινίες, ακόμα και αν αυτές δεν βλέπονταν. Ο Αμερικανός ήταν πλέον πασίγνωστος και η μία πόρτα άνοιγε την άλλη. Μία όμως εξ αυτών θα ήταν και αυτή που θα επιβεβαίωνε την παραπάνω «κατάρα».

Το 1985 δέχτηκε να πάρει μέρος στην τηλεοπτική παραγωγή της «Anna Karenina» του Leo Tolstoy στο ρόλο του Alexei Vronsky και για χάρη του χαρακτήρα ξεκίνησε ιππασία. Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι ο Reeve, δεν πλησίαζε τα άλογα λόγω αλλεργίας και έπρεπε να κάνει αντισταμινικές ενέσεις για να αντέξει τις σκηνές.

Ο οργανισμός του τον προειδοποιούσε, αλλά εκείνος άρχισε να γοητεύεται από την ιππασία προσθέτοντάς τη σύντομα στις καθημερινές του ασχολίες. Μέσα σε λίγο διάστημα μετέτρεψε την ιππασία σε δεύτερη αγάπη του, αποκτώντας μάλιστα και δικό του άλογο, τον «Buck», συμμετέχοντας μάλιστα σε αγώνες. Η αλλεργία είχε πλέον αποχωρίσει, αλλά η «κατάρα» παραμόνευε την πιο ύπουλη στιγμή.

Σε έναν αγώνα ιππασίας το 1995, ο Reeve μαζί με τον «Buck» περνούν με ευκολία τα εμπόδια της πίστας, ωστόσο η άρνηση του αλόγου να κάνει άλλο ένα άλμα είναι αυτή που αναγκάζει τον Superman σε αναγκαστική προσγείωση στο έδαφος και δυστυχώς με το κεφάλι.

Ο σβέρκος του δέχτηκε όλη την πίεση της πτώσης και έσπασε. Ο εγκέφαλος του είχε αποκοπεί τελείως από τη σπονδυλική του στήλη, μην μπορώντας να νιώσει τίποτα από τους ώμους και κάτω. O Superman δεν μπορούσε απλώς να πετάξει, ήταν πλέον παράλυτος, μην μπορώντας μάλιστα να αναπνεύσει χωρίς ειδική υποστήριξη.

Ο Αμερικανός σκέφτηκε την αυτοκτονία, ωστόσο τα λόγια της γυναίκας του, Dana Reeve ήταν αυτά που τον κράτησαν στη ζωή.

«Θα το πω μόνο μία φορά. Θα σε υποστηρίξω σε οποιαδήποτε απόφασή σου, γιατί είναι δική σου η ζωή. Αλλά θέλω να ξέρεις ότι είμαι μαζί σου, ό, τι και να γίνει. Είσαι ακόμα εσύ και σε αγαπώ»

Ένας Superman δεν θα έπεφτε ποτέ έτσι εύκολα, χωρίς κάποια μάχη. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι την υπόλοιπη ζωή του θα την περνούσε καθηλωμένος σε μια καρέκλα, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει τη νέα του δράση.

Σαν τον Άνθρωπο Ατσάλι πήρε δύναμη από τα χαμηλά και συνέχισε να κάνει αυτό που καθορίζει έναν σούπερ ήρωα: να σώζει ζωές. Δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να πολεμά την κατάστασή του, χρησιμοποιώντας ό,τι μπορούσε για να ιατρέψει την παράλυσή του. Το θαύμα φάνηκε πως κάποια στιγμή θα συνέβαινε καθώς το 2000 έφτασε στο σημείο να κουνήσει τον δείκτη του αριστερού του χεριού.

Παρά την παράλυσή του μάλιστα έπαιξε ξανά στην ταινία, συμμετέχοντας στο remake του Alfred Hitchcock, «Rear Window», αλλά και στη σειρά «Smallville» που στην Ελλάδα τη μάθαμε ως «Σούπερμαν: Τα χρόνια της Νιότης».

Μπορεί η πορεία του να διακόπηκε απότομα λόγω του θανάτου στις 10 Οκτωβρίου του 2004 λόγω εμφράγματος του μυοκαρδίου και σήψης ωστόσο το έργο του συνεχίζει ακόμα μέσω των παιδιών του Mathew και Alexandra Reeve, οι οποίοι διευθύνουν το «Christopher & Dana Reeve Foundation», μέσω του οποίου χρηματοδοτούνται έρευνες για τη θεραπεία τραυματισμών της σπονδυλικής στήλης.

Ένας τόσο ξεχωριστός άνθρωπος που ούτε η παράλυση μπόρεσε να τον κρατήσει καθισμένο στην αναπηρική του καρέκλα. Ο Christopher Reeve δεν υποδύθηκε απλώς τον Superman. Ήταν ο ίδιος ο Superman.