Pop Culture Memoir 2019 by Ratpack

 Οι τέχνες και ο πολιτισμός, όσο και αν τα προσπαθήσουμε, δεν θα αποτελέσουν ποτέ μόνο μία απλή κατηγορία για το αφιέρωμα μίας ιστοσελίδας. Και αυτό γιατί είναι ένα κομμάτι από εμάς. Είναι τα πάθη μας και οι ευαισθησίες μας, οι φόβοι μας και ο τρόπος που επιλέγουμε να εκφραζόμαστε καθημερινά. Η ανάγκη για την ύπαρξη τους δεν πηγάζει μόνο από το ταλέντο των μεγάλων προσωπικοτήτων που φροντίζουν να μας τροφοδοτούν την τέχνη του, αλλά και από την δική μας αναγκαιότητα να ψάξουμε το κάτι διαφορετικό μέσα μας. Το εξελίξιμο. Το καλύτερο. Αγαπάμε την τέχνη γιατί μέσα μας, βαθιά στην ψυχή μας, προσπαθούμε καθημερινά να βρούμε τρόπους να αγαπήσουμε την ανθρωπότητα. Οι τέχνες και ο πολιτισμός, είναι η μόνη απόδειξη πως είμαστε ικανοί για σπουδαία πράγματα.

Το 2019 ήταν μία τέτοια χρονιά έμπνευσης και για εμάς. Γιατί όλα εκείνα τα μεγάλα δρώμενα που βιώσαμε και επιλέξαμε να γράψουμε γι’ αυτά, δεν μας άφησαν στιγμή ασυγκίνητους. Όλη η συντακτική ομάδα του Ratpack έβαλε την δική της προσωπική πινελιά στο καθένα από τα παρακάτω κείμενα, όχι επειδή απλά «έπρεπε» ή τους ζητήθηκε να το κάνουν, αλλά επειδή σε κάθε κείμενο βρήκαν κάτι δικό τους. Κάτι που οδήγησε το μυαλό να χτυπήσουν τα δάχτυλα και να δημιουργηθεί ένα αποτέλεσμα αντάξιο των δικών μας προσωπικών προσδοκιών, ώστε να μπορέσουμε αυτή την στιγμή να κοιτάξουμε το αφιέρωμα και να πούμε πως «κάναμε καλά που γράψαμε εκείνα τα κείμενα». Αποζητάμε αυτή την ανάγκη. Την έμπνευση μέσα από τις ταινίες και τα βιβλία, μέσα από την μουσική και τις λοιπές τέχνες, για να μπορούμε πάντα να γράψουμε κάτι ξεχωριστό και ιδιαίτερο. Άλλωστε τι νόημα έχει μία απλή αναφορά σε κάτι, όταν δεν μπορεί να γίνει ξεχωριστή και ιδιαίτερη για τα μάτια του καθενός ξεχωριστά;

Αποχαιρετάμε λοιπόν το 2019 με όλα εκείνα τα γεγονότα της ποπ αλλά και της μη-ποπ κουλτούρας που χαρακτήρισαν αυτή τη χρονιά και μας έκαναν λίγο καλύτερους ανθρώπους. Που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι ώστε να γραφτούν λίγο καλύτερα κείμενα και που θα αποτελέσουν μέτρο σύγκρισης για όλα εκείνα που θα γραφτούν στο μέλλον για να γίνουμε όλοι ακόμα καλύτεροι.

Τα λέμε σύντομα .

Κώστας Χρήστου
Διευθυντής Σύνταξης 

Οι νεότεροι τον έμαθαν ως αντιπαθητικό διευθυντή στο Batman Begins του Christopher Nolan, ωστόσο στη συνείδηση του κόσμου έμεινε ως ρέπλικα στο «Blade Runner». Ο Rutger Hauer ήταν ένας από τους ηθοποιούς που αποχαιρέτησαν τα εγκόσμια το 2019, ωστόσο οι ξεχωριστοί και πάνω από όλα ποιοτικοί ρόλοι του δεν θα ξεχαστούν ποτέ.

Γράψαμε γι’ αυτό εδώ.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε κυκλοφόρησε στις αίθουσες το «Once Upon a Time in… Hollywood». Η ένατη ταινία του Quentin Tarantino ήταν η επιτυχία των καλοκαιρινών μας διακοπών και δύο συντάκτες ένιωσαν την ανάγκη να καταθέσουν την άποψή τους για την μεγάλη έξοδο του ανατρεπτικού σκηνοθέτη από τον ίδιο του τον κινηματογραφικό κόσμο.

Γράψαμε γι’ αυτό εδώ.

Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει μια πέτρα που κυλά, ούτε καν ο χρόνος. Ένας συντάκτης μας βρέθηκε στην Βοστώνη, άκουσε από κοντά τη θρυλική rock ‘n’ μπάντα των Rolling Stones και μεταφέρει την εμπειρία του. Το μήνυμα που έλαβε; «You Can’t Always Get What You Want».

Γράψαμε γι’ αυτό εδώ.

Ογδόντα χρόνια λογοτεχνικής ζωής έκλεισε φέτος ο Μεγάλος Ύπνος του Reymond Chandler, που μαζί του γιόρτασαν όλοι οι συγγραφείς, οι αναγνώστες και η ίδια η αστυνομική λογοτεχνία. Και όταν φτάνεις στο σημείο να επηρεάζεις την 7η τέχνη χάρη στο μυθιστόρημά σου, κάτι κάνεις σωστά.

Γράψαμε γι’ αυτό εδώ.

Όλα τα καλά πράγματα στη ζωή, κάποια στιγμή τελειώνουν, έστω και αν στην περίπτωση των υπερ-ηρώων της Marvel μπήκε απλώς μια άνω τελεία μέχρι να επιστρέψουν ανανεωμένοι. Η απόπειρα του MCU του 2012 να παντρέψει όλους τους πρωταγωνιστές του στην ίδια ταινία στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και το τέλος «Avengers: Endgame» έκλεισε το franchise όπως του έπρεπε. Με τρόπο επικό.

Γράψαμε γι’ αυτό εδώ.

Ο Ozzy είναι ο Ozzy. Το ξέρει και ο ίδιος και το ξέρουμε και εμείς. Το γεγονός ωστόσο πως στο 2019 και μετά από δέκα ολόκληρα χρόνια αποφάσισε να ασχοληθεί ξανά με την μουσική, δεν είναι είδηση μόνο για το πεντάγραμμο αλλά και καλά νέα για τον ίδιο του τον εαυτό. Αυτόν που μονίμως χάνει και τον βρίσκει τελικά μόνο μέσα από την μουσική.

Γράψαμε γι’ αυτό εδώ.

Συζητήθηκε όσο καμία άλλη και αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες σύγχρονες εκπλήξεις του σύγχρονου νοτιοκορεατικού κινηματογράφου. Δεν ξέρουμε με σιγουριά αν είναι η καλύτερη ταινία της χρονιάς, αλλά για να κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα έχει κάνει κάτι σωστά. Χώρια του ότι θα σε κάνει να αναθεωρήσεις πολλά πράγματα για τη δήθεν μοντέρνα ζωή που ζούμε.

Γράψαμε γι’ αυτό εδώ.

Ο δίσκος «Thanks for the Dance» είναι το μεγαλοπρεπέστατο αντίο του Leonard Cohen στους θαυμαστές του και μια όμορφη επέκταση της προηγούμενης δουλειάς του. Η μεταθανάτιος δίσκος του κρίνεται επιτυχημένος, σοφός και καλόγουστος, όπως ακριβώς αρμόζει στην δισκογραφία που άφησε πίσω ο μεγάλος τραγουδοποιός.

Γράψαμε γι’ αυτό εδώ.

Είσαι άρρωστος με τα religious cults; Σου αρέσει να βλέπεις ταινίες τρόμου που σε αφήνουν με ανοιχτό το στόμα μέχρι το επόμενο πρωί; Είσαι από αυτούς που λάτρεψαν τον Christopher Lee στο Wicker Man; Εδώ είσαι. Το Midsommar είναι αυτό που χρειάζεσαι για να περάσεις τα πιο τρομακτικά Χριστούγεννα όλων των εποχών, με σκηνές που συζητήθηκαν σε όλη την υφήλιο.

Γράψαμε γι’ αυτό εδώ.

Χωρίς το Μουσείο της Ακρόπολης, θα ήμασταν μία άλλη πόλη. Τώρα που βλέπουμε την εμπλουτισμό που προσέφερε στην ταυτότητά μας, μπορούμε να το πούμε με σιγουριά. Το μουσείο έκλεισε δέκα χρόνια λειτουργίας και θυμηθήκαμε πως ό,τι υπάρχει εκεί, είναι στην ουσία ένα κομμάτι του ίδιου μας του DNA που κατάφερε να μείνει σοβαρό.

Γράψαμε γι’ αυτό εδώ.

H νίκη της Olivia Colman σε μία από τις καλύτερες ταινίες των Όσκαρ, ήταν ουσιαστικά μία τεράστια νίκη για τον ίδιο τον Γιώργο Λάνθιμο. Έναν άνθρωπο που μετά τον Αγγελόπουλο έβαλε και πάλι την Ελλάδα στην κούρσα των βραβείων της Ακαδημίας, δείχνοντας ότι δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα και από κανέναν. 

Γράψαμε γι’ αυτό εδώ.

Η τηλεοπτική σειρά Chernobyl, που εκθρόνισε την τελευταία σεζόν του Game of Thrones, κατάφερε να καθηλώσει εκατομμύρια ανθρώπους μπροστά από τις οθόνες τους και εμείς επιμένουμε πως πρόκειται για τη σειρά που άγγιξε την τελειότητα και προκάλεσε ασφυξία σε όσους την παρακολούθησαν. Η μεγαλύτερη πυρηνική καταστροφή της ανθρωπότητας έγινε -δικαίως- μια τεράστια επιτυχία.

Γράψαμε γι’ αυτό εδώ.

Όλοι -και εννοούμε το όλοι- πρέπει να δουν μία φορά στη ζωή τους τον Iggy Pop στη σκηνή πριν πεθάνουν. Εμείς είχαμε την τύχη να το ζήσουμε το καλοκαίρι και να καταλάβουμε επιτέλους γιατί τον αποκαλούν «αιώνιο έφηβο». ‘Ένας 72χρονος που μεταμορφώθηκε σε 17αρη και ξεσήκωσε μία ολόκληρη χώρα στο πόδι, στη μεγαλύτερη συναυλία του καλοκαιριού.

Γράψαμε γι’ αυτό εδώ.

Ήταν η Καλύτερη Ταινία των φετινών Όσκαρ βάζοντας στο πάνθεο του Hollywood τον Vigo Mortensen και τον Mahershala Ali. Ουσιαστικά όμως, η νίκη του Green Book ήταν μία τεράστια φάπα στον ρατσισμό, στα κλειστά μυαλά και όλα εκείνα που θέλουν να κρατούν τους ανθρώπους δέσμιους από τους ίδιους τους φόβους. Οπότε χαρήκαμε διπλά για την νίκη του.

Γράψαμε γι’ αυτό εδώ.

Παρότι η πυρκαγιά της Παναγίας των Παρισίων δεν έχει να κάνει με την ποπ κουλτούρα, σκεφτήκαμε πως θα ήταν αδιανόητο να μην συμπεριλαμβάναμε την μεγαλύτερη πολιτιστική καταστροφή του 2019. Ήταν μία μαύρη μέρα για την ιστορία, για την αρχιτεκτονική, την θρησκεία, τις τέχνες και για την ίδια την ανθρωπότητα. Και μπήκαμε στη διαδικασία να σκεφτούμε, πως θα είμασταν αν κάτι τέτοιο είχε συμβεί στον Παρθενώνα.

Γράψαμε γι’ αυτό εδώ.

Όταν πριν 11 χρόνια ο Heath Ledger φορούσε το make-up του Clown Prince of Crime, κανείς δεν περίμενε να βρεθεί άλλος άξιος αντίπαλος για τον Μπάτμαν. Τελικώς ο διάδοχος βρέθηκε και το όνομά του είναι Joaquin Phoenix. Ένας ρόλος που συζητείται πολύ πριν βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες, μία ερμηνεία που γιγάντωσε τρομερά την νέμεση του Σκοτεινού Ιππότη, έκανε τον κόσμο να προβληματιστεί και κυρίως να υποκλιθεί στον σκηνοθέτη της, Todd Phillips. Ο «Joker» είναι δίχως καμία υπερβολή η ταινία της χρονιάς.

Γράψαμε γι’ αυτό εδώ.