Έχεις παρατηρήσει ότι όλοι οι Jacks του κόσμου είναι συνώνυμο της επιτυχίας;

Θα μπορούσες να πεις ότι το Jack είναι ένα από τα διασημότερα ονόματα στην Αμερική. Ή και στον κόσμο. Το άκουσμά του είναι κοφτό, ακριβές και εύκολο. Jack. Δεν υπάρχουν αμφιβολίες πως άκουσες κάτι άλλο ή κάτι δεν κατάλαβες καλά. Tο Jack είναι ειλικρινές όνομα. Ξεκάθαρο. Αυθεντικό. Αν το ψάξεις και λίγο, θα δεις ότι είναι και το όνομα των πετυχημένων. Των αντρών που άφησαν κάτι πίσω τους. Που επηρέασαν, αποτέλεσαν έμπνευση, διεκδίκησαν και βγήκαν νικητές.

Μαζέψαμε μερικά παραδείγματα για να διαπιστώσεις ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Έχουν δίκιο οι Αμερικάνοι που τον αποκαλούν ως τον πιο cool Jack που γεννήθηκε ποτέ. Για τον Jack Nicholson τα πράγματα είναι απλά: Δεν παριστάνεις ποτέ κάτι το οποίο δεν είσαι και ζεις την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία σου. «Θυμάμαι στις πρώτες μου δουλειές που συναντούσα άλλους ηθοποιούς που ήθελαν άμεσα την δόξα και το χρήμα. Και εγώ τα ήθελα αλλά εκείνοι ήταν τόσο τυφλωμένοι με τον προορισμό που έχαναν το ταξίδι» είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο περιοδικό GQ. Σε όλη αυτή τη φράση κρύβεται και η πεμπτουσία του coolness που τρέχει μέσα στις φλέβες του Nicholson. Όπου όλα έρχονται στην ώρα τους και το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να είσαι άνετος για να τα δεχτείς πανηγυρικά. Και να τα γλεντήσεις βέβαια. Όπως έκανε και κάνει μέχρι τώρα στη ζωή του ο ηθοποιός. 

«Κάθε φορά που κάποιος μου έλεγε ότι θα με βάλει κάτω, έβαζα τα γέλια. Εκείνοι νόμιζαν ότι εννοούσα τον αγώνα. Εγώ όμως σκεφτόμουν την ζωή. Τίποτα δεν κατάφερε να με βάλει κάτω. Έμεινε γνωστός ως «ο Δυνάστης από το Manassa» και για καλό λόγο: Από το 1919 μέχρι το 1926 ήταν ο μοναδικός βασιλιάς του θρόνου στην κατηγορία βαρέων βαρών στο μποξ. Ο Dempsey έμεινε στην ιστορία για τον πιο αιματηρό αγώνα στην ιστορία με τον Jess Willard. Λένε πως πριν τον αγώνα, ο Willard έκανε το λάθος να προσβάλλει τη μητέρα του Dempsey. Αυτό του κόστισε τέσσερα πλευρά και το σαγόνι του. «Έχω φάει ένα σωρό γροθιές στη ζωή μου. Κανείς δεν με έχει χτυπήσει πιο δυνατά από την ίδια τη ζωή». Ο Dempsey δέχτηκε bullying μικρός, κακοποιήθηκε σωματικά από τον πατέρα του αλλά κατάφερε να μείνει όρθιος και να νικήσει στη ζωή. Και αυτή η νίκη ήταν πάντα για εκείνον μεγαλύτερη από οποιονδήποτε αγώνα στο ρινγκ.

Αν πίσω στο 2008 μιλούσες για μηνύματα-τιτιβίσματα με κάποιον άλλο τρόπο πέρα από emails, το πιο πιθανό είναι πως ο κόσμος θα έβαζε τα γέλια μαζί σου. Ο Jack Dorsey έκανε αυτό που επιβάλλεται να κάνει κάθε άντρας στη ζωή του: Να σκεφτεί έξω από το «κουτί». Να πει «δεν θα το κάνω όπως το κάνουν οι άλλοι, θα ψάξω να το βρω αλλιώς». Και το έκανε. Σήμερα το ιντερνετικό του παιδί, το Twitter, είναι κάτι παραπάνω από μία πετυχημένη πλατφόρμα social media. Είναι ένα μέσο που έχει τον πρώτο λόγο σε κάθε τι που γίνεται στον κόσμο. Οι χρήστες του έχουν τη δύναμη του σχολιασμού, τη μετάδοση ενός γεγονότος και της αφύπνισης του υπόλοιπου κοινού. Ο Dorsey έκανε πραγματικότητα αυτό που οι παλιοί πολιτικοί οραματιστές αποκαλούσαν «φωνή στο λαό» και μάλιστα το κατάφερε με τέτοιον τρόπο που διασφάλισε τόσο τα προσωπικά τους δεδομένα, όσο και την ελευθερία να χτίσουν το προφίλ τους με τον τρόπο που ήθελαν. Ιδού ένα τιτίβισμα, που βασισμένο σε ένα όραμα έδωσε χαρακτήρα. Τον ξεχωριστό χαρακτήρα του καθενός από εμάς.

Υπάρχει καλός λόγος που ο Lemmon θεωρήθηκε το χρυσό παιδί της δεκαετίας του ‘60. Αρχικά ήταν ήρωας πολέμου. Πήγε εθελοντής στο Πολεμικό Ναυτικό με την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και παρασημοφορήθηκε για την ανδρεία του. Η καριέρα του στον κινηματογράφο είναι γνωστή, αλλά αυτά που είναι λιγότερα γνωστά είναι όλα όσα πρέσβευε. Ήταν Δημοκρατικός. Πίστευε στην ισότητα των δύο φύλων και μιλούσε ανοιχτά για τα δικαιώματα των γυναικών. Προτάθηκε οκτώ φορές για Όσκαρ κερδίζοντας τις δύο και αποτελεί μέχρι σήμερα φωτεινό παράδειγμα, μιας και η καριέρα του κτίστηκε σε μία δύσκολη κοινωνικά εποχή. Όμως ο Lemmon ήταν ο άνθρωπος αυτό που κατάφερνε καλά ό,τι και αν έπιανε στα χέρια του. 

«Στη ζωή μου σέβομαι τον εαυτό μου και σέβομαι τους άλλους. Δεν ξέρω άλλον τρόπο από τον σεβασμό». Και ο χαρισματικός άνθρωπος, είναι εκείνος που ξέρει να συμπεριφέρεται σε όλους με σεβασμό.

Στο τέλος της ημέρας, ό,τι χρειαζόταν ο Kerouac για μία καλή ιστορία ή μερικές σελίδες για το επόμενο μυθιστόρημα του, ήταν ένα ποτήρι ουίσκι και ένα ήσυχο δωμάτιο. Ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους της beat σκηνής, ο Jack Kerouac ήταν κάτι περισσότερο από ένας κορυφαίος συγγραφέας: Ήταν δάσκαλος για όλους εμάς τους γραφιάδες. Ένας δάσκαλος που μέσα από βιβλία του όπως το «Στο Δρόμο», μας πήρε από το χέρι για να μας οδηγήσει από την υποψία της εφηβείας στην ωμή αλήθεια της ενηλικίωσης. Ο Jack δεν έντυνε τα πράγματα με άλλο τρόπο. Τα παρουσίαζε όπως είναι και αυτή του η ωμή αντίληψη, είχε να κάνει με το ήταν ανήσυχο πνεύμα σε όλη του τη ζωή. Όπως οφείλει να είναι και ένας άντρας στη δική του. Να μην παίρνει τίποτα τοις μετρητοίς και να βρίσκεται σε διαρκή επαγρύπνηση. Το οφείλει στον εαυτό του. 

Προσπαθούμε να φανταστούμε λίγο εκείνη τη στιγμή. Που λίγο μετά τον Εμφύλιο, ο Jack Daniel κοίταξε την πηγή στο Lynchburg, σκέφτηκε το ουίσκι του έτοιμο προς κατανάλωση και εκφράστηκε με το μονάδικό motto που θα μπορούσε να ειπωθεί για τα πάντα στη ζωή: «Θα το κάνω κάθε μέρα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο που μπορώ». Αυτό που οι άνθρωποι του αποστακτηρίου το ζουν καθημερινά κατα τη διαρκεια της παραγωγής, εμείς το καταλαβαίνουμε από την πρώτη γουλιά. Τα 153 χρόνια ιστορίας, δεν προσφέρουν μόνο σταθερή αξία, αναλλοίωτη γεύση και κορυφαία ποιότητα. Είναι πολλά παραπάνω που το κάνουν ξεχωριστό. Είναι ότι το ουίσκι αυτό εκπροσωπεί τον αυθεντικό χαρακτήρα που είχε ο ίδιος ο κος Jack. Ανήσυχος, χαρισματικός, οραματιστής, με επιμονή σε αυτό που αξίζει, με τόλμη σε αυτό που διαφέρει.

Ακόμα και αυτή η επιλογή της τετράγωνης φιάλης ήταν μια τολμήρη απόφαση που ο πωλητής από την Alton Glass Company δεν μπορούσε να κατανοήσει. Δειγμάτιζε στον κo Jack για αρκετό καιρό διάφορα είδη μπουκαλιών που προορίζοταν για την εμφιάλιωση του ουίσκι του και δε μπορούσε να εξηγήσει για πιο λόγο ο μικρόσωμος επιχειρηματίας επέλεξε το λάθος δείγμα ενός τετράγωνου μπουκαλιού. Η απάντηση ήρθε από τον ίδιο τον κο Jack “ a square bottle for a square shooter” μια σύνηθης φράση της εποχής που χαρακτήριζε τους τίμιους, αυθεντικούς ανθρώπους. H επιλογή του να διαλέξει την τετράγωνη φιάλη ήταν η διαφορετικότητα που δεν φοβήθηκε, η απόφαση να προχωρήσει με το δικό του τρόπο.