H ηρωική εξέλιξη του Chris Pratt
Πώς ένας χαμογελαστός άστεγος ηθοποιός, ξεπέρασε τα όνειρά του.
Πώς ένας χαμογελαστός άστεγος ηθοποιός, ξεπέρασε τα όνειρά του.
Kείμενο: Χρήστος Κάβουρας
Ήταν καλοκαίρι θυμάμαι όταν τρέξαμε με την παρέα να δούμε το «Wanted» στο σινεμά. Μια ταινία-περιπέτεια με James McAvoy σε ρόλο κακόμοιρου λογιστή, που τρέμει τη γυναίκα-αφεντικό του και ζει ξέροντας πως η κοπέλα του, του τα «φοράει» με τον άξεστο κολλητό του. Κάποια στιγμή όμως εμφανίζεται η Angelina Jolie από το πουθενά για να ξυπνήσει τον δολοφόνο μέσα του και το στόρι αποκτά ενδιαφέρον. Αυτή η ταινία λοιπόν ήταν η πρώτη μου επαφή με τον Chris Pratt.
Μια σημείωση. Δεν έπαιζε κάποιον θηριώδη κακό, ούτε έναν αιματηρό συνεργάτη του McAvoy. Ο Pratt ήταν ο άξεστος κολλητός.
Ομολογώ να πω πως o Pratt ήταν από τα λίγα πράγματα που μου ‘καναν κάποια εντύπωση –λόγω των χαζο-εκφράσεων κυρίως- από την ταινία. Όταν λοιπόν μετά από χρόνια έχοντας παρακολουθήσει τα «Zero Dark Thirty», «Jurassic World», «Guardians of the Galaxy» και «Avengers» έπαθα ένα μεγάλο σοκ, όταν συνειδητοποίησα ότι ήταν ο αντιπαθητικός κολλητός του «Wanted». Διότι ποιος μπορούσε να περιμένει ότι ένας τέτοιος τύπος, με τον οποίο γελούσες, μετά από χρόνια θα ήταν η κότα με τα χρυσά αυγά του Χόλιγουντ;
Όσο τον κοιτάζεις, παρατηρώντας την αφέλεια των εκφράσεων και το αθώο του ύφος, αισθάνεσαι πως πίσω από τον αρχηγό των Guardians of the Galaxy υπάρχει ένας τύπος που απλώς κάνει το χόμπι του στον κινημαγράφο, έχοντας στις πλάτες του, οικονομική ασφάλεια από την οικογένειά του. Αυτό ωστόσο πρόκειται για μια μαγική εικόνα και δεν πλησιάζει ούτε κατά διάνοια την πραγματικότητα. Βλέπεις ο Chris Pratt δεν είχε ποτέ την οικονομική άνεση, αλλά με μεγάλο του όπλο του το χαμόγελο και την ανάγκη για απόλαυση της στιγμής τον έκαναν να μην νοιάζεται για τις δυσκολίες που του προέκυπταν. Έκανε συνεχώς μικροδουλειές για να βγάζει το χαρτζιλίκι του και αρκούταν σε αυτό.
Όταν όμως ένας γνωστός του τον ρώτησε, τι θέλει τελικά να γίνει στη ζωή του, εκείνος απάντησε με σιγουριά: «Δεν έχω ιδέα πραγματικά. Το μόνο που ξέρω είναι ότι θα γίνω διάσημος και θα βγάλω πολλά λεφτά». Το αν πραγματικά το πίστευε ή όχι, κανείς δεν μπορεί να το ξέρει.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο Chris Pratt είχε ένα μοναδικό τρόπο να μην αγχώνεται για την επιτυχία του, ακόμα και αν η ζωή δεν του έδειχνε κανένα σημάδι ότι υπάρχουν προσδοκίες για να πετύχει. Όταν λοιπόν παράτησε το πανεπιστήμιο από το πρώτο 4μηνο, ο Peter Quill της Marvel κατέληξε να εργάζεται ως ταμίας και άντρας… στρίπερ, ενώ σύντομα βρέθηκε να είναι άστεγος, κοιμώμενος αρχικά σε μίνι βαν και στη συνέχεια σε μια αιώρα στο Maui της Χαβάης. Πώς ήταν η εμπειρία του χωρίς στέγη και σιγουριά;
«Είναι ένα εξαιρετικό μέρος να μένεις άστεγος το Maui. Περνούσα υπέροχα, βγάζοντας όσα χρειαζόταν για να πίνω συνέχεια, να βάζω βενζίνη και να τρώω» είχε δηλώσει στην «Independent».
Η ζωή του άλλαξε όταν ήταν 19 ετών. Ήταν τότε που η ηθοποιός Rae Dawn Chong έψαχνε έναν νταβραντισμένο τύπο για το σκηνοθετικό της ντεμπούτο (Cursed Part 3) και βλέποντας τον Pratt σε ένα εστιατόριο τον συμπεριέλαβε αμέσως στο casting. Σύντομα ακολούθησαν και άλλοι μικροί ρόλοι σε σειρές, όπως στο «O.C.», το «Everwood» αλλά και το «Wanted» που αναφέραμε στην αρχή.
Ο ρόλος όμως που τον έβαλε στις καρδιές όλων ήταν εκείνος του catcher Scott Hatteberg στο «Moneyball», ο οποίος αποτέλεσε και το εισιτήριό του για την μετέπειτα επιτυχία του. Πέραν της ερμηνείας του πλάι στους Brad Pitt και Jonah Hill, αυτό που κατάφερε να κάνει ο μέχρι τότε τσαπατσούλης ηθοποιός ήταν να βάλει τη γυμναστική στη ζωή του. Για τον συγκεκριμένο ρόλο έπρεπε να χάσει γύρω στα 20 κιλά, για τα οποία χαριτολογώντας έριξε το φταίξιμο στο εξαίρετο μαγείρεμα της τότε γυναίκας του, Anna Faris.
Ο Pratt ξεκίνησε την προετοιμασία του ως μικρός μπούλης και επέστρεψε πραγματικό θηρίο. Αυτό δηλαδή για το οποίο είναι γνωστός μέχρι σήμερα.
Σύντομα η επιτυχία έκλεισε ραντεβού με τον Pratt. Αφού δάνεισε τη φωνή του δις στον πρωταγωνιστή του «Lego Movie», Emmet Brickowski, η μία καλή πρόταση ερχόταν μετά την άλλη. Η επιτυχία του ως Peter Quill/Star-Lord στα «Guardians of the Galaxy» και «Avengers», οι δυο ταινίες «Jurassic World», η επιχείρηση-εξόντωσης του Osama bin Landen στο «Zero Dark Thirty», το καλό reboot του θρυλικού western «Magnificent Seven» και η συμμετοχή του στο «Passengers» ήταν εξαιρετικά πειστήρια ότι ο Pratt δεν είναι απλώς ένας ωραίος τύπος. Μπορεί και να παίξει. Τελικά όμως τι είναι αυτό που τον κάνει μοναδικό στα μάτια μας;
Ακούς το όνομά του και σκέφτεσαι πως είναι ένας χαβαλές, ο οποίος σε κάθε ταινία δίνει ένα εξαιρετικό και απρόβλεπτο ενδιαφέρον με τις ατάκες και τον τρόπο που χρησιμοποιεί την αθωότητά του, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για φιλμ που χρειάζεται κάποιον «χαζούλη» για να σπάσει η μονοτονία. Ίσως και να είναι έτσι.
Ωστόσο αυτό που έχει πετύχει ο Pratt είναι εκπληκτικό μέχρι σήμερα στο Hollywood. Μπορεί να μην ξαναβρεί τόσο ταιριαστό ρόλο για εκείνον και το χαρούμενο «ego» του όσο ο Star-Lord, ωστόσο πάντα θα κάνει τον χαρακτήρα του να έχει ενδιαφέρον. Το αν φταίει η αθωότητα στο μάτι ή οι ιδιαίτερες γκριμάτσες του δεν έχει σημασία. Το θέμα είναι ότι μέσα από τη δουλειά του καταλαβαίνεις πως πρόκειται για έναν πραγματικά ωραίο τύπο, με έμφυτο χαμόγελο, που φωτίζει τον γύρω κόσμο.
Αυτόν που δεν νοιάστηκε ποτέ για το ότι ήταν άστεγος και στρουμπουλός και πίστεψε στον εαυτό του, ανεβαίνοντας με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο στο προσκήνιο. Σαν τον χαρακτήρα του στο «Guardians of the Galaxy» ένα πράγμα.
Κανείς δεν περίμενε να γίνει φίρμα, αλλά πλέον μετράει περισσότερο από πολλούς σούπερ ήρωες του υπερ-ηρωικού σύμπαντος.