Η GANT απέδειξε ότι τα 70 (χρόνια) είναι τα νέα 20

Η 9η μέρα του φετινού Μάη ήταν ιδιαίτερα «γεμάτη». Ένα 24ωρο πλήρες μέσα στο οποίο έπρεπε να χωρέσουν υποχρεώσεις αλλά και τουρισμός. Όλα ξεκίνησαν με ένα ανατρεπτικό ντοκιμαντέρ σε ένα γλυκύτατο αμφιθέατρο της Στοκχόλμης, συνεχίστηκε με μια ευχάριστη βόλτα στην ιστορική πόλη της Gamla stan, ωστόσο κακά τα ψέματα αυτό για το οποίο αδυμονούσα ήταν ο βραδινός εορτασμός. Το κυρίως μενού της ημέρας, η τελετή των 70ών γενεθλίων του κολοσσού που λέγεται GANT.

Θα μπορούσα να μιλάω για ώρες για τα όσα υπέροχα είδαν τα μάτια μου στη σουηδική πρωτεύουσα, ωστόσο η λάμψη του βραδινού «ραντεβού» παραήταν εκτυφλωτική.

...περίπου στις 7 μ.μ. Το ταξί μόλις με είχε αφήσει έξω από το σημείο του event και συγκεκριμένα στο εμβληματικό κτίριο Gamla Riksarkivet της Στοκχόλμης. Ένα μέρος σαν ανάκτορο στο οποίο αισθανόσουν πως άμα έμπαινες θα ζούσες μια υπέροχη βόλτα σε...μουσείο. Να πω την αμαρτία μου, φοβήθηκα μήπως με έφεραν σε λάθος μέρος, ωστόσο οι φανταχτερές παρουσίες στην είσοδο και το κόκκινο στρωμμένο αλά Χόλιγουντ χαλί δεν μου άφησαν περιθώριο αμφιβολίας. 

Εντυπωσιάστηκα μπορώ να πω, αλλά αν κάτι μου έκλεψε τις εντυπώσεις ήταν τα χέρια που ξεπρόβαλαν γύρω από το logo των 70 χρόνων περίπου 20 μέτρα μετά την είσοδο. Λες όχι σε μια σαμπάνια που σου προσφέρεται μέσα από τοίχο; Δεν νομίζω...

Ο κόσμος είχε αρχίσει να μαζεύεται, οι Dj's έδιναν ρυθμό, την ώρα που η σαμπάνια έδινε και έπαιρνε. Κάτι καλό ετοιμαζόταν και το αισθανόσουν στην ατμόσφαιρα. Όταν λοιπόν δόθηκε το σινιάλο να περάσουμε από την αυλή στο κτίριο, ένιωθες την ανατριχίλα να σε διαπερνά. 

«Τι θα δούμε άραγε» έλεγα στην παρέα καθώς ανεβαίναμε τα σκαλιά, την ώρα που παρατηρούσες από το πλάι μερικά εκ των κλασικών λευκών Oxford Shirt της GANT να προβάλουν σαν σημαίες της εταιρίας.

Πιάσαμε ένα μέρος σε μία από τις πολλές αίθουσες που υπήρχαν, ωστόσο ο τρόπος που ήταν στημμένο το σκηνικό ήταν σαν να σε πρόσταζε να κινηθείς μέσα στον απέραντο χώρο. Αφού λοιπόν συνειδητοποιήσαμε πως δεν έχουμε έρθει μόνο για να μιλήσουμε μεταξύ μας, με άλλη μια σαμπάνια στο χέρι αρχίσαμε να περιφερόμαστε ανάμεσα στο κοινό εξερευνώντας τις υπόλοιπες αίθουσες. Και κάπως έτσι πέσαμε στην «παγίδα» των πολλών δραστηριοτήτων που μας περίμεναν. 

Αρχικά μάθαμε και κάτι από την ιστορία της GANT καθώς σε ένα μίνι σαλόνι που είχε στηθεί, τα μοντέλα της GANT φορούσαν τα επτά πιο Iconic κομμάτια που αναδείχθηκαν ποτέ. Σαν μια παρέα ένα πράγμα.

Όταν είσαι σύγχυση και δεν ξέρεις τι ποτό να διαλέξεις κάποιος πρέπει να είναι εκεί πέρα για να σου δείξει το δρόμο. Ιδιαίτερα όταν αυτό το κάτι δεν είναι ένα απλό ποτέ, αλλά κοκτέιλ. Στη Στοκχόλμη και το συγκεκριμένο event πάντως αυτό το πρόβλημα το είχαν λυμμένο. Διότι εκεί μας περίμενε το Audio Bar. 

Τι είναι το Audio Bar; H λύση στο παραπάνω πρόβλημα. Όταν ακόμα διίστασαι ανάμεσα σε πολλές επιλογές, η μουσικές σου προτιμήσεις έρχονταν για να σου δώσουν τη λύση. Πλάι στο μπαρ μας περίμεναν τρία ακουστικά με διαφορετικού είδους μουσική, όντας ανάμεσα σε jazz, techno και λίγο πιο regge που θύμιζε... παραλία. 

Στην παρέα το ελληνικό αίμα έκανε τη διαφορά με αποτέλεσμα χωρίς να είμαστε συνεννοημένοι να διαλέξουμε όλοι το ίδιο. Μπορεί να ήμασταν σε μια Σκανδιναβική χώρα, αλλά η παραλία είναι στο αίμα μας. Η τρίτη επιλογή λοιπόν ήταν μονόδρομος, όπως και ολίγον spicy και ταυτόχρονα γλυκό κοκτέιλ που λάβαμε ως... ανταμοιβή για την επιλογή μας.

Ο κόσμος μαζεύτηκε μέσα στην αίθουσα και μια όμορφη παρουσία ονόματι Janice ανέβηκε στη σκηνή. Μέσα σε πολύ λίγο διάστημα το event είχε μετατραπεί σε συναυλία. Η πανέμορφη τραγουδίστρια έδινε ρυθμό και το κοινό πήγαινε πάνω-κάτω με χάρη. Η απόλυτη εναλλαγή μέσα σε λίγο λεπτά.

Το κέφι είχε ανάψει, ωστόσο η παρέα ήταν αρκετά κουρασμένη από την όλη ταλαιπωρία της ημέρας. Κουράγια δεν υπήρχαν πολλά και κάτι φράσεις τύπου «παίρνω ταξί» ακούγονταν με μεγάλη συχνότητα όσο περνούσε η ώρα. Ήταν κρίμα να φύγουμε από τόσο νωρίς.  Παρόλα αυτά δεν είχε έρθει ακόμα αυτή η στιγμή.

Διότι μπροστά μου βρισκόταν ο αγαπημένος μου χαρακτήρας από τη σειρά «Vikings», Alexander Ludwig (γνωστός ως Bjorn Ironside) με τον οποίο πιάσαμε και ενδιαφέρουσα συζήτηση. Και όπως καταλαβαίνεις πήρε λίγη ώρα.

Όταν πλέον χώρισαν οι δρόμοι μας με τον διάσημο ηθοποιό, είχε φτάσει η ώρα να φύγουμε. Μόνο που δεν φύγαμε με άδεια χέρια. Η GANT βλέπεις δεν είχε τοποθετήσει τυχαία τα Oxford Shirts στην σκάλα αλλά επειδή ο κάθε καλεσμένος θα έπαιρνε πακέτο μια εξ αυτών. Με μία όμως ιδιαιτερότητα.

Τα πουκάμισα δεν τα παραλάμβανες σαν να είσαι σε μαγαζί της εταιρίας -το πήρες και έφυγες- αλλά περνούσες από το Creative Lab, μέσω του οποίου μπορούσες να κεντήσεις τα αρχικά του ονόματός σου στο το μανίκι. 

Ένα ξεχωριστό event άλλωστε δεν μπορούσε να μην αφήσει ιδιαίτερη γεύση στο φινάλε του.

Ήταν ένα event που τα είχε όλα. Με ένα ντοκιμαντέρ-έμπνευση που σε προτρέπει να πάρεις στα χέρια την ζωή σου αψηφώντας το πρεστίζ της επαγγελματικής επιτυχίας και ένα εορτασμό-διαμάντι για τα 70ά γενέθλια της εταιρίας.

Ένα πάρτι που δεν «γυάλιζε» απλώς λόγω εξαιτίας της ιδιαίτερης βαρύτητας του ονόματος του brand αλλά διότι αισθανόσουν τη χαρά και τη γιορτή σε όλο της το μεγαλείο. Στην GANT τελικά δεν ξέρουν μόνο να ράβουν και να σχεδιάζουν ρούχα. Ξέρουν να το γιορτάζουν και μάλιστα με ξεχωριστό τρόπο.