O Βαγγέλης Αλεξανδρής δεν φοβήθηκε να αγκαλιάσει το «εγώ» του

Επιμέλεια: Χρήστος Κάβουρας

Προκειμένου να βιοποριστούμε, αφήνουμε συνήθως το πάθος μας σε δεύτερη μοίρα, προκειμένου να ακολουθήσουμε ένα επικερδές επάγγελμα. Στην περίπτωση του ηθοποιού, Βαγγέλη Αλεξανδρή, τα πράγματα πήραν αντίθετη πορεία. Στα 27 του χρόνια πήρε την δύσκολη απόφαση να αφήσει το επάγγελμα του διαφημιστή και να αφοσιωθεί στις τέχνες, δίχως να γνωρίζει πού θα τον βγάλει.

Αυτή τη στιγμή, κυρίως, μετά την επιτυχία του στις «Άγριες Μέλισσες» ως Κυριάκος και ως εμβληματικός, Αποστόλης Βασιλείου, στον «Παράδεισο των Κυρίων» έχει εξελιχθεί σε έναν εκ των πλέον περιζήτητων ηθοποιών της γενιάς του.

Στα μάτια μας, όμως, μοιάζει ως ο ιδανικός άντρας που μπορεί να μεταδώσει έμπνευση για οποιονδήποτε αναζητεί τα επόμενά βήματα στη ζωή του. Γιατί η επιτυχία, μπορεί να άργησε για τον Βαγγέλη Αλεξανδρή, ωστόσο δεν σταμάτησε ποτέ να πιστεύει ότι μπορεί να την κατακτήσει. 

Πάνω από όλα γιατί είναι ένας πολύ ευχάριστος τύπος, κάτι το οποίο φάνηκε από τη συζήτηση που είχαμε με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Άντρα 2023.

-Ποια είναι τα στοιχεία του σύγχρονου άντρα που θαυμάζεις;

Μου αρέσει να βλέπω τον σύγχρονο άντρα να ασχολείται πολύ με την μαγειρική. Είναι σπουδαίο το να έχει πολλά παραπάνω ενδιαφέροντα σε σχέση με το παρελθόν. Αυτό, αλλά και γενικά το ότι είναι περισσότερο ενεργός με τις δουλειές στο σπίτι και τις ευθύνες της οικογένειάς του είναι από τα πλέον θετικά στοιχεία του. Το βλέπω και εγώ ο ίδιος, τώρα που είμαι πατέρας. Ένας σύγχρονος άντρας δεν αφήνει τα πράγματα στην τύχη.

 -Όσον αφορά τον εαυτό σου, είσαι ο άντρας που ήθελες να γίνεις;

Η αλήθεια είναι ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου ολοκληρωμένο αυτή τη στιγμή για να μπορέσω να απαντήσω σε αυτό. Ίσως όταν φτάσω 80 χρονών να μπορέσω να σου δώσω μια απάντηση αλλά μέχρι τότε είναι δεδομένο ότι θα αλλάξω και άλλο άποψη όσον αφορά τον άντρα που θα ήθελα να γίνω. Δεν θα πω ότι δεν είμαι ευχαριστημένος μεν, αλλά έχω ακόμα πολλά που θέλω να πετύχω.

-Αν γύριζες τον χρόνο πίσω, τι θα έκανες διαφορετικά;

Όταν ήμουν 27 χρονών αποφάσισα να κάνω μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου, και από εκεί που η τέχνη ήταν ξεκάθαρα το χόμπι μου, το εξέλιξα σε βασική μου απασχόληση. Αν γύριζα το χρόνο πίσω, πάντως, ίσως να έκανα κάποια πράγματα πιο γρήγορα από ότι έκανα στη ζωή μου. Δεν μετανιώνω για πράγματα που έκανα, ούτε και τον τρόπο που ήρθαν αυτά. Ίσως η ζωή μου ήταν πιο διαφορετική αν είχα κάνει κάποια πράγματα νωρίτερα.

-Είσαι το παράδειγμα ανθρώπου που έκανε στροφή 180 μοιρών στην καριέρα του αλλάζοντας επάγγελμα στα 27 σου χρόνια: Τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιον που βρίσκεται σε αδιέξοδο στη ζωή του

Αυτή είναι μια μεγάλη κουβέντα, ωστόσο το να τολμήσει κανείς στη ζωή του και να αναζητά συνεχώς νέους τρόπους να βελτιώνεται είναι βασική πτυχή. Είτε μιλάμε για την επαγγελματική ζωή, είτε για την προσωπική, είναι σημαντικό να ασχολείυαι συνεχώς, να έχεις ενδιαφέροντα και να αναζητά αυτό που τον κάνει να νιώθει πιο γεμάτος εσωτερικά. Εμένα με ιντριγκάρει τόσο πολύ να ασχολούμε με νέα πρότζεκτ γύρω από την τέχνη, για αυτό και ακολούθησα το συγκεκριμένο μονοπάτι.

-Με αφορμή το Μovember τι συμβουλή θα έδινες στους νέους για την υγεία τους;

Παρότι αισθάνομαι (γέλια) ότι δεν είμαι ο κατάλληλος να απαντήσω στο συγκεκριμένο κομμάτι, καθώς ανήκω κατηγορία των καπνιστών, αν και έχω στο μυαλό μου ότι κάποια στιγμή πρέπει να το ελαττώσω σημαντικά και, γιατί όχι, να το κόψω, θα τους έλεγα το εξής. Να πηγαίνουν για τρέξιμο. Με λίγο τζόκινγκ την εβδομάδα, ανοίγει το μυαλό, αισθάνεσαι πιο ήρεμος, καθαρίζεις μέσα σου.

Για μένα το τζόγκινγκ είναι από εκείνα τα πράγματα που με βοηθάνε πάρα πολύ στην καθημερινότητα και δυστυχώς βλέπω τη διαφορά τώρα που έχω αρκετό καιρό να κάνω. Μου λείπει πολύ η άσκηση, κυρίως στο ψυχολογικό κομμάτι. Και τη θεωρώ πολύ σημαντικό κομμάτι, και όχι εξαναγκαστικό έργο. 

-Ποια είναι η συμβουλή που πήρες από τον πατέρα σου και θα την έδινες εσύ ως πατέρας στο παιδί σου;

Η ατάκα του πατέρα μου ήταν πάντα το να μην λέω ποτέ ψέματα και να στέκομαι στην αλήθεια. Από μικρό παιδί με μύησε σε αυτή την κατάσταση και αυτό θα είναι που θα προσπαθήσω να μεταδώσω στο παιδί μου.

-Θεωρείς ότι θα τα καταφέρεις καλύτερα από τον πατέρα σου;

Το βλέπω ήδη ότι τα καταφέρνω καλύτερα! (γέλια)

-Κλισέ ερώτηση-δίλημμα: Θέατρο ή τηλεόραση;

Η απάντηση είναι σινεμά. Το σινεμά έχει έναν ρομαντισμό, προσωπικά πιστεύω, που κανένα άλλο δεν έχει. Μετά τις Άγριες Μέλισσες, ο κόσμος ήρθε μεν ξανά κοντά στην ποιότητα της ελληνικής τηλεόρασης, ωστόσο το σινεμά για μένα έχει μια διαφορετική βαρύτητα. Έναν δικό του ρομαντισμό. Όταν είσαι μπροστά στην κάμερα και ερμηνεύεις, γοητεύεσαι πολύ από αυτό που κάνεις. 

-Άλλο ένα δίλημμα λοιπόν: Να παίζεις τον καλό ή τον κακό;

Και τα δύο. Μου αρέσει να παίζω τον αλέγκρο, να δείχνω ότι είμαι έξω καρδιά, να διασκεδάζω όπως ήμουν στις Άγριες Μέλισσες, ωστόσο με ιντριγκάρει το να υποδύομαι έναν μυστήριο χαρακτήρα. Έχω μάθει να παίζω και στην επίθεση και στα μετόπισθεν. Όσο να ‘ναι, το να προσπαθεί ένας ηθοποιός να υποδυθεί έναν χαρακτήρα-μυστήριο, που να τραβάει πάνω του όλη την προσοχή είναι πάντα ευπρόσδεκτο. Μου έχει τύχει να έχω την προσοχή με ολόκληρο το έργο πάνω μου, αλλά να κερδίζω παραπάνω βλέμματα με μόλις πέντε σκηνές. Δεν έχω πρόβλημα με το ποιον θα υποδυθώ φτάνει να με ολοκληρώνει.

-Είναι ο Παράδεισος των Κυρίων ο δικός σου «τηλεοπτικός παράδεισος» ή θα σε χαρακτηρίζει πάντα ο ρόλος στις Άγριες Μέλισσες;

Θέλω να είμαι ειλικρινής, θεωρώ ότι το τοπίο στην τηλεόραση άλλαξε εντελώς μετά τις Άγριες Μέλισσες. Επομένως πάντα θα με χαρακτηρίζει ο ρόλος μου ως Κυριάκος, σε όποιο πρότζεκτ και αν βρεθώ στη ζωή μου. Παράλληλα όμως, η εμπειρία της συνεργασίας μου με τους υπέροχους σκηνοθέτες στον Παράδεισο των Κυρίων (Γιάννης Βασιλειάδης, Σταμάτης Πατρώνης, Γεωργία Ζήση) και τη σεναριογράφο, Δήμητρα Τσόκλα που μου έδωσαν την ευκαιρία να υποδυθώ έναν τόσο μυστήριο και ενδιαφέροντα χαρακτήρα όπως ο Αποστόλης Βασιλείου, δεν την αλλάζω με τίποτα. Μου άρεσε τόσο πολύ να με σταματάνε στον δρόμο, να με αποκαλούν «Αποστόλη» και να με ρωτάνε τι θα γίνει στο επόμενο επεισόδιο.

-Πώς ήταν η συμμετοχή σου στην ταινία Ταξίδι στα Αστέρια;

Σαφώς και ξεχωρίζω τη συνεργασία με τον σκηνοθέτη, Χρήστο Δήμα που είναι ένα τόσο βαρύ όνομα στο χώρο. Ωστόσο, ξεχωρίζω και όλη την οργάνωση πίσω από την ταινία, και φυσικά, ένα all star cast από τόσο σπουδαίους ηθοποιούς. Σε προσωπικό επίπεδο, αν και δεν είμαι Παναθηναϊκός, η υπόθεση με άγγιξε καθώς έχω μεγαλώσει στους Αμπελόκηπους και κατά κάποιον τρόπο ήταν σαν να βιώνω εικόνες από το παρελθόν. 

-Ποια είναι τα επόμενα πρότζεκτ που ετοιμάζεις;

Για την ώρα δεν μπορώ να αποκαλύψω τι έρχεται, αλλά είμαι συνεχώς σε δουλειά. Επομένως σύντομα θα έχετε νέα μου.

-Πως αισθάνεσαι όταν ξέρεις ότι σε παρακολουθούν οι δικοί σου άνθρωποι στο θέατρο ή την τηλεόραση;

Η αλήθεια είναι ότι δεν νιώθω κάποιο άγχος ή κάτι αντίστοιχο, αλλά με συναρπάζει το να μπορώ να τους παρουσιάσω κάποιον χαρακτήρα που δεν έχει καμία σχέση με τον δικό μου. Να βλέπουν έναν άνθρωπο διαφορετικό από τον Βαγγέλη Αλεξανδρή, παρότι βλέπουν ότι έχει το πρόσωπό μου.

-Σε έχουν μπερδέψει ποτέ με τον Βαγγέλη Αλεξανδρή τον «Τίγρη»;

Όχι μόνο με έχουν μπερδέψει, αλλά έχω χάσει και δουλειά για αυτόν τον λόγο. Στο ίντερνετ, άμα πληκτρολογήσεις το όνομά μου, θα σου βγάλει τη φωτογραφία μου, αλλά θα σου παρουσιάσει τον μπασκετικό Αλεξανδρή. Επομένως, έχω ακούσει ότι έχασα δουλειά επειδή νόμιζαν ότι είμαι 70 ετών. Από την άλλη, βέβαια, έχω ακούσει και εγκωμιαστικά σχόλια, όπως «είστε πολύ νέος για 70άρης».