Ο Άγγελος Πεντάρης συνεχίζει να μην υπακούει στην αναπηρία του

Φωτογραφία προφίλ: Meian Photography

Επιμέλεια: Χρήστος Κάβουρας

Όταν πριν λίγα χρόνια είχαμε γνωρίσει τον Άγγελο Πεντάρη στο Ratpack, εκείνος μας είχε φωτίσει με το θετικό του πνεύμα και την μοναδική του ιστορία, δείχνοντάς μας πως κανένα όνειρο δεν είναι αδύνατο φτάνει να το κυνηγήσεις. Τι άλλο να πούμε για αυτόν τον σπουδαίο 24χρονο που από μια ζωή που τον ήθελε παράλυτο (γεννήθηκε με τετραπληγία έχοντας εγκεφαλική παράλυση) εκείνος «σηκώθηκε» και ξοδεύοντας αμέτρητες ώρες σε φυσιοθεραπεία και προπόνηση κατάφερε να ανακτήσει τα άκρα του και στο τέλος να περπατήσει. Ήταν όμως αρκετό; Βλέποντας όλα αυτά που κάνει μέχρι σήμερα, σίγουρα όχι.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι δίχως κανένα απολύτως πρόβλημα που δεν μπορούν να ισορροπήσουν πάνω στη σανίδα του surf. Ο Άγγελος από την άλλη όχι απλά ισορροπεί αλλά κάνει κανονικά λες και είναι αίλουρος.

Αν θες να μάθεις τι εστί Άγγελος Πεντάρης, διάβασε τη συνέντευξη που μας έδωσε το 2019.

Ένα τέτοιο story αναμφίβολα δεν γίνεται να αγνοηθεί, ειδικά από τη στιγμή που είναι πραγματικότητα και όχι βγαλμένο από τη φαντασία κάποιου συγγραφέα ή σκηνοθέτη ταινίας. Η ιστορία του Άγγελου έγινε μάλιστα θέμα πρόσφατα και στην ελληνική τηλεόραση όπου βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα». Αυτό όμως που λίγοι έμαθαν είναι ότι η ζωή του έρχεται σύντομα στη χώρα μας ως φιλμ μικρού μήκους με τίτλο «Hero» και θα απεικονίζει την πορεία του Άγγελου από τις μέρες που τα πάντα έμοιαζαν ακατόρθωτα έως το σήμερα που μπορεί να κάνει αυτό που αγαπάει περισσότερο. 

Να παίζει ντραμς και να εμπνέει όσους το(ν) έχουν ανάγκη.

Όντας εύθυμος, όπως κάθε φορά άλλωστε, έφτασε η στιγμή να μας ομολογήσει τα πάντα για το νέο μεγάλο project του, που δεν είναι και το μόνο. Πώς προέκυψε τελικά η ταινία, ποιες είναι οι νέες του ασχολίες και πώς βιώνει τη συμπεριφορά της Ελλάδας απέναντι στους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα;

«Ο σκηνοθέτης και creator Χάρης Παναγιωτόπουλος έφτιαξε το πρώτο Drumline στην Ελλάδα (σ.σ. διάφορες μπάντες με ντραμς που κάνουν παρέλαση σε αγώνες -και όχι μόνο- και είναι μεγάλη μόδα στις ΗΠΑ) και προκειμένου να το διαφημίσει σε ένα κοινό που δεν το γνωρίζει καθόλου, επέλεξε να το κάνει με ένα πρότζεκτ που να μπορέσει ταυτόχρονα να μεταφέρει και ένα θετικό μήνυμα. Αντί λοιπόν να οργανώσει παραστάσεις έβγαλε μια ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Homeless» η οποία αφορά έναν άστεγο νεαρό που μέσα από τις δυσκολίες καταλήγει να μάθει ντραμς και τελικώς να φτάσει να παίζει στο Drumline. Το πρότζεκτ είχε τεράστια ανταπόκριση και το σημαντικότερο είναι ότι τα έσοδα της ταινίας κατέληξαν σε οργανισμό που στηρίζει τα παιδιά με σοβαρές παθήσεις στη χώρα μας, την Make A Wish» αναφέρει ο Άγγελος.

Με την επιτυχία της πρώτης ταινίας, ο Χάρης συνέχισε στο ίδιο μοτίβο αλλά αυτή τη φορά όμως δίνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο σε έναν χαρακτήρα με κινητικά προβλήματα ο οποίος θα κατάφερνε να τα ξεπεράσει και στο τέλος να παίξει στην μπάντα. Χωρίς όμως να το γνωρίζει, ένας συμπατριώτης του ήταν ακριβώς αυτό που ήθελε να γυρίσει.

«Μόλις άκουσε την ιδέα ένας κοινός γνωστός μας, του είπε πως υπάρχει στην πραγματικότητα αυτός ο άνθρωπος (δηλαδή ο Άγγελος) που έχει ξεπεράσει τα κινητικά του προβλήματα και είναι ντράμερ και σύντομα μας κανόνισε γνωριμία. Με το Χάρη απευθείας «δέσαμε» σε απόψεις και μου εκμυστηρεύτηκε ότι θέλει να ματαιώσει την ιστορία που είχε σκεφτεί και το σενάριο, για να εστιάσει στα βιώματά μου και να βγάλει αυτά στην ταινία. Κάπως έτσι λοιπόν περίπου το Δεκέμβριο θα κυκλοφορήσει η ταινία μικρού μήκους στο Youtube που θα δείχνει εμένα από μωρό, τους γονείς μου, διάφορα βιώματα, φίλους και πολλές καταστάσεις από τις δυσκολίες του παρελθόντος.

-Πολλά spoilers δεν μας έκανες;

 Έχω αφήσει επίτηδες κάποια πράγματα απ’ έξω οπότε δεν έκανα spoilers όσο περίεργο και αν ακούγεται. Εμένα πάνω από όλα όμως μου άρεσε ολόκληρο το concept γιατί η ταινία έχει τη δυναμική να μεταφέρει ένα θετικό μήνυμα, ακόμα και σε κάποιον που δεν ασχολείται με τη μουσική. Επίσης συνδέεται με τα ντραμς που είναι η δουλειά και το πάθος μου, επομένως τι καλύτερο για μένα να μπορέσω να τα συνδυάσω.

Ουσιαστικά προσπαθήσαμε να το κρατήσουμε όσο πιο αληθινό και πιστό στο story μου, δείχνοντας όχι μόνο τα καλά αλλά και τα πολύ δύσκολα. Πάνω από όλα το μήνυμα που να περνάει να είναι η δύναμη, η αποδοχή στη διαφορετικότητα και ότι πάντα πρέπει να κυνηγάς τα όνειρά σου. Στην ταινία μου λοιπόν τα έσοδα θα πάνε σε ένα ίδρυμα στο οποίο μου δόθηκε εμένα η επιλογή και διάλεξα το «Χαρά» στο οποίο φροντίζουν ανθρώπους με κινητικά και νοητικά προβλήματα.

Ένα από τα πράγματα που μου αρέσουν πολύ με την ταινία είναι ότι δίνει τη δυνατότητα σε κάποιον τον οποίο έχει αγγίξει το φιλμ και επιθυμεί να κάνει δωρεά, αυτή δεν θα πάει μέσω εμένα ή του Χάρη, αλλά απευθείας από αυτόν στο ίδρυμα. Για αυτό και θα έχει στο Youtube και λινκ που θα οδηγεί τον θεατή απευθείας στη δωρεά.

-Πόσο εξελίχθηκε ο Άγγελος Πεντάρης από την προηγούμενη συνέντευξή του;

Με τον Covid να με έχει φέρει πίσω στην Ελλάδα, άνοιξα το Gem Studio μαζί με τη μητέρα μου, Νάντα με την οποία πλέον έχουμε χτίσει ένα τρομερό team που δεν είναι απλώς μεταξύ μητέρας και γιου αλλά κάτι πολύ ανώτερο. Βέβαια δεν είμαστε μόνο recording studio καθώς εκτός από μοντάζ (ακόμα και βίντεο) θέλω κάθε πελάτης φεύγοντας να αποχωρεί έχοντας μαζί του ένα τελειωμένο προϊόν.

Αυτό όμως που βλέπω καθημερινά σε μένα και μου αρέσει είναι ότι στο Gem κάνω αυτό που με ευχαριστεί περισσότερο, να έχω δηλαδή καλή επαφή με τους ανθρώπους. Μου αρέσει να χτίζω μια ωραία σχέση με όποιον μπαίνει στο στούντιό μου και να νιώθει ότι τον καταλαβαίνω.

-Τελικά συνδυάζεται η μουσική με το motivational speaking;

Και όμως γίνεται. Έχω χτίσει μια πολύ καλή σχέση με την Πολωνία τα τελευταία χρόνια και έχω δώσει συναυλίες με ένα ντουέτο, τις Shandy & Ewa στις οποίες παράλληλα έχω κάνει ομιλίες για την εγκεφαλική παράλυση. Την πρώτη φορά που πήγα ήταν sold out όλα τα event και το να μπορώ να κάνω δύο πράγματα που αγαπάω είναι τρομερό για μένα.

Μάλιστα έχω γίνει ambassador ενός σχολείου στη συγκεκριμένη χώρα, με το οποίο διοργάνωσα ένα τριήμερο καμπ για παιδιά στην εξοχή. Μέσω αυτών των δραστηριοτήτων με ντραμς (Drum Cirle) τα παιδιά έμαθαν να παίζουν μουσική, αλλά κυρίως να λειτουργούν ομαδικά, να συνεννοούνται και να μάθουν λίγο καλύτερα την αγγλική γλώσσα. Μου αρέσει που ασχολούμαι με projects που έχουν σκοπό να βγει ένα θετικό μήνυμα. Νιώθω πολύ ευγνώμων που μπορώ να το κάνω αυτό. 

-Για να κλείσουμε, πώς βιώνεις την αντιμετώπιση των Ελλήνων πλέον απέναντι στη διαφορετικότητα;

Έχουμε γενικά μεγάλα περιθώρια βελτίωσης, αλλά νιώθω αρκετές φορές πως ο κόσμος με αγκαλιάζει στις δράσεις μου, λες και το έχουν ανάγκη αυτό. Ουσιαστικά έχει αυξηθεί το awareness της διαφορετικότητας και νιώθω ότι πλέον οι άνθρωποι το καταλαβαίνουν και το εκλαμβάνουν πολύ διαφορετικά από παλιότερα. Το θετικότερο από όλα είναι ότι δεν είναι μονάχα οι μεγαλύτεροι που το καταλαβαίνουν αλλά και τα νέα παιδιά. Και αυτό είναι το σημαντικότερο από όλα. Σαν ένα θετικό μήνυμα για το αύριο.