Ο Γιώργος Σατσίδης γεννήθηκε πάνω σε ένα κόκκινο χαλί

Από τον Χρήστο Κάβουρα

Όταν μιλάμε για Έλληνες του Hollywood στο μυαλό μας έρχονται ονόματα όπως του Γιώργου Λάνθιμου και του Telly Savalas. Του Κώστα Γαβρά και της Μελίνας Μερκούρη. Της Jennifer Aniston και του Simon Kassianides –η λίστα είναι πολλή μεγάλη οπότε θα σταματήσω κάπου εδώ -. Μέσα στα πολλά ονόματα της λίστας, από σκηνοθέτες, ηθοποιούς και γενικότερα celebrities, φιγουράρει και άλλο ένα ελληνικής προέλευσης.

Ενός τύπου που κατάφερε να ξεφύγει από την ελληνική πραγματικότητα και να βρίσκεται διαρκώς ανάμεσα στα κορυφαία κεφάλια της παγκόσμιας showbiz μέσω της εκπομπής του «Buzz» της Cosmote TV αλλά και της καθημερινότητας του στο Los Angeles. 

Είναι ο Έλληνας «Mr. Hollywood», ο Γιώργος Σατσίδης.

Αν υπάρχει ένα hot θέμα τις μέρες που διαδέχτηκαν τα Oscar 2020 και το Κόκκινο Xαλί, αυτό είναι σίγουρα το φαινόμενο που ονομάζεται «Parasite». Η κορεάτικη παραγωγή στα ελληνικά μάτια φάνταζε ως αουτσάιντερ, ωστόσο αποχώρησε από τη λαμπρή τελετή με όλα τα αγαλματίδια των κορυφαίων κατηγοριών. Σε εκείνα όμως ενός ανθρώπου που η καθημερινότητά του είναι να ζει και να μαθαίνει τα πράγματα από το ίδιο το Hollywood δεν ήταν έτσι ακριβώς. Και κάπως έτσι άρχισε η συζήτηση.

«Oι κριτικοί κινηματογράφου το περίμεναν, το ίδιο και οι υπόλοιποι υποψήφιοι στην κατηγορία Καλύτερης Ταινίας. Ο Todd Phillips (Joker) και ο Scorsese (The Irishman) έκαναν ελάχιστες δηλώσεις τη βραδιά των Όσκαρ. Το «Parasite» ήταν  ξεχωριστή ταινία και δικαίως πήρε το Χρυσό Αγαλματίδιο, παρότι δεν άγγιξε το αμερικανικό κοινό όσο το ευρωπαϊκό».

-Η φρενίτιδα του Κόκκινου Χαλιού και των Oscar ανήκει πλέον στο παρελθόν και πλάι σου περάσαν για άλλη μια φορά τόσα μεγάλα ονόματα της παγκόσμιας σκηνής. Σου προκαλεί καθόλου δέος να στέκεσαι δίπλα τους, πόσο μάλλον να τους μιλάς;

Φυσικά και μου προκαλεί δέος αλλά είναι κάτι που το ελέγχω «στον αέρα» και επίσης δεν έχω χρόνο να σκεφτώ αυτό που σκέφτεται ο τηλεθεατής αλλά την ερώτηση που κάνω και ύστερα την επόμενη ερώτηση. Οι προκλήσεις είναι πολλές και η αδρεναλίνη μου χτυπάει κόκκινο. Η πρόκληση είναι να κάνεις την διασημότητα να σταματήσει στο σημείο σου, έπειτα να κρατήσεις αυτή την προσωπικότητα στο Κόκκινο Χαλί όσο περισσότερη ώρα γίνεται  on air και να έχεις μια ενδιαφέρουσα συζήτηση που θα αφήσει κάτι στους τηλεθεατές. Θέλω οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις τους να είναι και αστείες και ανάλαφρες. Και σοβαρές και μεστές.

-Θέλω να παραμείνουμε στα Oscar αλλά αυτή τη φορά στην περσινή τελετή. Ένιωσες περηφάνεια που ο Γιώργος Λάνθιμος έφτασε κοντά στο Χρυσό Αγαλματίδιο;

Έκανα συνέντευξη στο Γιώργο Λάνθιμο πολύ πριν έρθουν οι υποψηφιότητες για το «The Favorite» τον Νοέμβριο του 2018 και του είχα πει ότι θα σαρώσει στα βραβεία της Ακαδημίας, ενώ στην Olivia Colman είχα τονίσει ότι θα κερδίσει το Όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου. Μου αρέσει ο Γιώργος Λάνθιμος γιατί μιλάει με το έργο του και όχι με δηλώσεις, ούτε επιζητά να μας κάνει να νιώσουμε υπερήφανοι. 

Η αποδοχή των προηγούμενων ταινιών και οι δέκα υποψηφιότητες στα περσινά Oscar έβαλαν τον πήχη πολύ υψηλά για όσους Έλληνες τροφοδοτούν τα ελληνικά μέσα με ιστορίες διεθνούς καριέρας. Σε ότι αφορά το αν ένιωσα υπερηφάνεια, θα σου έλεγα ότι νιώθω υπερηφάνεια με κάθε καλλιτέχνη, κάθε σκηνοθέτη ή ηθοποιό που ξεκινάει από το μηδέν και φτάνει με το όραμά του στα Oscar. Είτε είναι από την Ελλάδα, είτε από την Κορέα ή τη Βρετανία ή τη Συρία, οποιοσδήποτε φτάνει τόσο ψηλά με τις δικές του δυνάμεις είναι άξιος σεβασμού και θαυμασμού.  

Το να παρατηρείς, να γράφεις και να μαθαίνεις από απόσταση μια διαφορετική κατάσταση, μια ξένη κουλτούρα είναι σίγουρα πολύ πιο απλό από να τη ζεις ο ίδιος (μια ματιά στο Instagram του θα σε κάνει να το καταλάβεις). Ο Γιώργος Σατσίδης ειδικά, ο οποίος από την ελληνική –ούτε καν την ευρωπαϊκή- πραγματικότητα, μετακόμισε σε αυτή των ΗΠΑ ήταν σαν να βρέθηκε από τις τοπικές κατηγορίες στο Champions League –δικό μου το σχόλιο, όχι δικό του-. Αν και κατά τον ίδιο οι διαφορές γεφυρώνονται:

«Εδώ τα λάθη δεν συγχωρούνται και οι καριέρες σβήνονται σε μια μέρα εάν πεις κάτι που προσβάλει κάποιον στον αέρα ή δρας με απρέπεια προς συναδέλφους. Από την άλλη τα στάνταρ είναι πολύ υψηλά, οι άνθρωποι στην βιομηχανία του θεάματος εργάζονται πολύ σκληρά και γίνονται άψογοι στο αντικείμενο τους. Γίνονται τέλειοι. Αυτό δεν σημαίνει ότι αναγνωρίζεται η αξία τους γρήγορα αλλά σίγουρα ο χώρος για μετριότητες δεν υπάρχει. 

Σκεφτείτε την Margot Robbie, 30 χρονών από την Αυστραλία, ομορφιά που κόβει την ανάσα, δύο φορές υποψήφια για Όσκαρ και ένα ταλέντο που εξελίσσεται σε νέα Cate Blanchett...Γενικά, αυτό που βλέπω σε φιλόδοξους καλλιτέχνες είναι ότι δουλεύουν πολύ και σε ό,τι αφορά στην διεθνή τους αναγνώριση μέσα από τα αμερικανικά ΜΜΕ μετράει επίσης η αυτοπεποίθηση, η πίστη, το πείσμα και η όρεξη που επιστρατεύουν για να κατακτήσουν την Αμερικανική προφορά και κουλτούρα. Να γίνουν ένα με το σύστημα και στη συνέχεια να ξεχωρίσουν μέσα από αυτό».

-Από όλους τους σταρ που έχεις γνωρίσει, ποιος θεωρείς ότι σε μια άλλη ζωή θα μπορούσε να είναι Έλληνας;

Νομίζω, ο Tom Hanks, η Sofía Vergara, η Sarah Jessica Parker, ο Harvey Keitel είναι σταρ παθιασμένοι με την Ελλάδα, με την κουλτούρα μας. Είναι απίθανο πώς μια τόσο μικρή χώρα αγαπιέται τόσο πολύ σε ολόκληρο τον κόσμο.

-Συνηθίζεις να παίρνεις συνεντεύξεις από σταρ του σινεμά, ωστόσο έδωσες μια πολύ ηχηρή στο «Angeleno Magazine». Μίλησέ μας για την εμπειρία σου αυτή;

Είναι ένα από τα πιο δημοφιλή περιοδικά στην Καλιφόρνια και με συμπεριέλαβε σε ένα αφιέρωμα που έκανε στους «Modern Men of L.A». Έγινε μάλιστα τηλεοπτική κάλυψη στη φωτογράφιση από το Ε! και στη συνέχεια ένα μεγάλο event όπου μας έδωσαν ένα τύπου βραβείου για την συμβολή μας στην ποπ κουλτούρα του Los Angeles. Ουσιαστικά βράβευσαν κάποιους άντρες στο L.A. για τη «ζωηράδα» με την οποία αντιμετωπίζουν τη δουλειά τους και τη διάθεση τους να εξελίσσονται.

-Κάτι που στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν επιβραβεύεται αλλά το αντίθετο.

Ακριβώς (γέλια)! 

-Τις προάλλες ρωτήσαμε τον Simon Kassianides ποια είναι γνώμη του για το «ρεύμα μετακόμισης» πολλών σταρ του Hollywood στην τηλεόραση και τις σειρές. Η απάντηση που πήραμε είχε να κάνει με το καλλιτεχνικό κομμάτι. Ποια είναι η γνώμη ενός δημοσιογράφου της κινηματογραφικής βιομηχανίας πάνω στο συγκεκριμένο θέμα;

Η τηλεόραση μέσα από τις streaming πλατφόρμες πλέον έχει τα πιο ενδιαφέροντα πρότζεκτ και τα υψηλότερα μπάτζετ. Το βρίσκω καταπληκτικό να βλέπεις ταινίες όπως το «The Irishman» σε τέτοια μέσα, όπως επίσης και τα ντοκιμαντέρ που είναι καθηλωτικά. Ζούμε την άνθηση της τηλεόρασης μέσα από το ίντερνετ και είναι φανταστικό που δίνει τόση δουλειά σε τόσους ανθρώπους. Δεν προλαβαίνω να βλέπω όμως τόσο πολλές φανταστικές σειρές (γέλια).

Σαν σωστός «κατάσκοπος», ο Γιώργος είναι ο άνθρωπος που θες να απευθυνθείς προκειμένου να μάθεις όλα τα τεκτενόμενα του Hollywood και όσων εργάζονται εκεί. Ωστόσο πώς βιώνει ένας συμπατριώτης μας την καθημερινότητα του Los Angeles, ή αλλιώς την τρέλα της κινηματογραφικής βιομηχανίας και της Πόλης των Αγγέλων;

«Στο L.A. οι ρυθμοί είναι τρελοί. Μπορείς, τις περισσότερες φορές να κάνεις ένα πράγμα την ημέρα, για κανένα λόγο όμως δύο ή τρία. Μένω σε πολύ κεντρικό σημείο που με βοηθά αρκετά, παρόλα αυτά ό,τι κάνω εμπλέκεται με τη δουλειά μου και αυτό είναι διασκεδαστικό. Ουσιαστικά μετέφερα τη ζωή της Αθήνας εδώ. Προβολές και events με αφορμή το σινεμά, καλό φαγητό και φυσικά πολύ γυμναστήριο. Εάν δεν είσαι fit σε αυτή την πόλη, καλύτερα άλλαξε πόλη (περισσότερα γέλια)». 

-Η ενασχόληση με τον κινηματογράφο ήταν το μέσο για να έρθεις εδώ. Πώς προέκυψε αυτή;

Ασχολήθηκα από την πολύ αρχή της πορείας μου με το σινεμά. Πάντα έβλεπα σαν μανιακός ταινίες, σειρές και ήθελα να κάνω συνεντεύξεις με διεθνείς προσωπικότητες. Τους περισσότερους που οραματίστηκα ότι θα συναντήσω τους συνάντησα και πάντα ό,τι πρόγραμμα και αν παρουσίαζα τοποθετούσα το σινεμά στην θεματολογία. Όταν τα κανάλια με τη μεγάλη κρίση άρχισαν να μικραίνουν σκέφτηκα ότι είναι καλύτερα να αφοσιωθώ μόνο στο σινεμά στοχεύοντας σε πιο νεανικό κοινό και κάπως έτσι έκανα την εκπομπή μου στο MTV μέχρι που το κανάλι σταμάτησε να εκπέμπει. Τότε είναι που πήγα στην καλωδιακή τηλεόραση και συγκεκριμένα στην Cosmote TV. 

-Υπάρχει κάποια ξεχωριστή στιγμή στην καριέρα σου από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;

Κοίτα, η απονομή των Όσκαρ είναι κάτι που το μοιράζομαι με τη χώρα μου διότι μεταδίδεται ζωντανά και αυτό με κάνει να συγκινούμαι. Αισθάνομαι εκατό τοις εκατό ότι εκπροσωπώ την Ελλάδα όταν είμαι live στο Κόκκινο Χαλί και νιώθω την υποχρέωση να κάνω τα πάντα για το δίκτυο που δουλεύω, τους τηλεθεατές που παρακολουθούν και τέλος για τον εαυτό μου. Αν και έχω ένα σοβαρό ελάττωμα.

-Ποιο είναι αυτό; 

Ποτέ δεν είμαι ευχαριστημένος με εμένα (γέλια). 

-Ποιο είναι όμως το επόμενο βήμα για τον Γιώργο Σατσίδη; Μήπως θα τον δούμε και σε κάποιο cast ταινιών σύντομα;

Συνέχεια μου κάνουν αυτή την ερώτηση αλλά πίστεψε δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Έχω τόσο πάθος με το να «βομβαρδίζω» με ερωτήσεις τους αστέρες και να κλείνω συνεντεύξεις, σε σημείο που δεν έχω σκεφτεί ποτέ πώς είναι να παίζεις. 

-Μια και σύντομα έρχεται στους κινηματογράφους η ταινία: Πιστεύεις ότι όντως έκλεισε η πορεία του Daniel Craig ως 007; 

Ναι, έχει κλείσει και ο ίδιος επιθυμούσε να το λήξει νωρίτερα. Του έκανα συνέντευξη για το προηγούμενο Bond και ήταν φανταστικός από κοντά. Περιμένω να δω σαν τρελός το «No Τime to Die». Ο Daniel ήταν τέλειος στο ρόλο του James Bond και ανυπομονώ να δω την επόμενη επιλογή των παραγωγών του 007. 

*Ευχαριστούμε τη Σαμάνθα Αποστολοπούλου για τη βοήθεια στη συνέντευξη.