Ο Πέτρος Βαρδάκας ξέρει πώς να συμπεριφέρεται με το «γάντι»

Κείμενο: Χρήστος Κάβουρας

Η ώρα για το μεγάλο event της βραδιάς έχει φτάσει. Το ρολόι λέει 21:00, τα φώτα στο 3ο Κλειστό Στάδιο Ζωφριάς χαμηλώνουν και το «Spartan’s Night» είναι έτοιμο να ξεκινήσει. Μέσα στο σκοτάδι που περιβάλλει το ρινγκ, αισθάνεσαι τον ενθουσιασμό του κοινού, το οποίο σιγά-σιγά αντιλαμβάνεται πως η ώρα για τις μάχες εντός των τεσσάρων γωνιών πλησιάζει. Και τι θέαμα έτσι;

Επτά αγώνες, με Έλληνες και ξένους αθλητές, έτοιμους να μας δείξουν αυτό για το οποίο ήρθαμε: Να δούμε kick boxing. Συγνώμη λάθος, να δούμε ξύλο.

Δεν περνά πολλή ώρα και ο «οικοδεσπότης», Πέτρος Πολυχρονίδης κάνει την εμφάνισή του στο ρινγκ και κερκίδες, φώτα, μουσικές και κριτές μπαίνουν πλέον σε ρυθμούς αγώνων. Μόνο που εγώ κοιτάζω μπροστά (χρονικά) καθώς το μυαλό μου είναι στον 5ο κατά σειρά αγώνα της βραδιάς. Αυτόν που μοιάζει και είναι ο πιο αμφίρροπος από όλους.

Εκεί που ο θηριώδης Ολλανδός, Mike Sprangh θα τα βάλει με τον Έλληνα «Rocky» του kick boxing, Πέτρο Βαρδάκα. Δεν θα είναι απλά ένας αγώνας, θα είναι μεγάλη μάχη.

...φτάνει πλέον η στιγμή. Ο επιβλητικός Ολλανδός χωρίς πολλά-πολλά εισέρχεται στο ρινγκ και περιμένει τον αντίπαλό του. Η είσοδός του τελειώνει και στο κοινό επικρατεί νευρικότητα. Άπαντες περιμένουν τον Έλληνα αθλητή να βγει στον αγωνιστικό χώρο και το γήπεδο σείεται. 

Υπό τους ζωντανούς ρυθμούς του «Εισβολέα», ο Βαρδάκας κάνει ιδιαίτερη είσοδο αγκαλιά με την κόρη του και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα μπαίνει στο ρινγκ. Πλέον η αγωνία έχει χτυπήσει κατακόρυφο.

Είναι πλέον οι δυο τους μέσα στο ρινγκ. Το καμπανάκι χτυπά και ο αγώνας αρχίζει. Οι δυο αθλητές δεν χάνουν χρόνο και ορμάνε ο ένας στον άλλον, με τις μπουνιές να διαδέχονται η μία την άλλη. Ο Sprangh φαίνεται δυνατός αντίπαλος, παρόλα αυτά ο «δικός» μας δείχνει να έχει τον έλεγχο. Ωστόσο ένα πέρασμα του Ολλανδού στο μάτι του Βαρδάκα στον δεύτερο γύρο, φέρνει τον Έλληνα σε δύσκολη θέση. Το αίμα ρέει ασταμάτητα και η ορατότητα δυσκολεύει την προσπάθειά του. Το κοινό καταλαβαίνει πως τα πράγματα δεν είναι καλά και επικρατεί «φαγούρα». Η εγκατάλειψη είναι κοντά, σαν να βλέπεις κάτι που είναι προδιαγεγραμμένο να τελειώσει και περιμένεις απλά το φινάλε. Μόνο που ο Βαρδάκας αρνείται να χάσει.

Κάθε φορά που ο διαιτητής τον ρωτάει αν αντέχει, εκείνος δεν καταλαβαίνει τίποτα. Σαν κάθε χτύπημα που δέχεται να τον εφοδιάζει με αδρεναλίνη, λες και αναζητά τον πόνο. Και τελικά γίνεται αυτό που μέχρι εκείνη τη στιγμή έμοιαζε αδύνατο. Ο αγώνας λήγει στους τρεις γύρους και ο Βαρδάκας αποθεώνεται σαν να είναι ο νικητής.  Πώς αλλιώς να αποκαλέσεις έναν τύπο που μπήκε μέσα στο ρινγκ και αρνείται πεισματικά να «πέσει», μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα; 

Μάλιστα αυτός ήταν ο Πέτρος Βαρδάκας μέσα στις τέσσερις γωνίες του ρινγκ στο Κλειστό της Ζωφριάς.

Λίγες μέρες μετά τον αγώνα του, ο Πέτρος είναι και πάλι έτοιμος να συνεχίσει την καθημερινότητά του. Καθαρός πλέον από τα αίματα, με ένα σκίσιμο που ίσα που φαίνεται και κυρίως, πολύ πιο ήρεμος, είναι η παρέα μου για έναν απογευματινό καφέ. 

Εκεί που θα μου πει τα πάντα για τον εαυτό του μέσα και έξω από το ρινγκ. Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση από την πρώτη χειραψία είναι το πόσο χαμογελαστός και προσιτός άνθρωπος είναι. Με κάνει να νιώσω άνετα, απορώντας για το «αγρίμι» που είδα μέσα στο ρινγκ.

Και μέσα από την κουβέντα μας θα το καταλάβετε.

Ο αγώνας απέναντι στον Sprangh (αντίπαλό του στο Spartan’s Night) δεν εξελίχθηκε όπως θα ήθελες…

-Ήταν σκληρή μάχη και ο Mike (Sprangh) είναι εξαιρετικός αντίπαλος. Για μένα αυτό που μετράει είναι ότι ήρθε ο κόσμος και απόλαυσε το θέαμα. Παίξαμε τρεις γύρους με πολλή ένταση και τρομερά χτυπήματα. Ήταν καλύτερος, κέρδισε δίκαια και του αξίζουν συγχαρητήρια. Αυτό είναι που μετράει. Να μένει ευχαριστημένο το κοινό και να νιώθω ότι τα έχω δώσει όλα μέσα στο ρινγκ. Δεν με νοιάζει να μπω και να παλέψω με χειρότερο αθλητή, απλά και μόνο για να «γράψω» νίκη στο ρεκόρ μου. Δεν θα διαλέξω ποτέ αντίπαλο όσο παίζω για αυτόν ακριβώς το λόγο.

Η αλήθεια είναι ότι θύμισες λίγο Rocky Balboa στα σημεία που δυσκόλευε ο αγώνας αρνούμενος να χάσεις. Ειδικά εκεί που μάτωσες και ουσιαστικά δεν έβλεπες από το κόψιμο στο μάτι…

-Όπως σου είπα, αυτό που θέλω είναι να απολαύσω τον αγώνα. Έτσι είμαι και στη ζωή μου. Δεν παρατάω τίποτα. Όταν μπαίνεις στο ρινγκ είσαι αντίπαλος με έναν τύπο από τον οποίο πρέπει να επιβιώσεις. Είσαι ή εσύ ή αυτός. Οπότε τα δίνεις όλα μέχρι να χτυπήσει και το  τελευταίο καμπανάκι. Ξέρεις τι λένε άλλωστε για τους μποξέρ: «Αυτό που είσαι μέσα στο ρινγκ, είσαι και στη ζωή σου». 

Αυτή τη στιγμή ωστόσο ο Πέτρος που γνωρίζω δεν έχει καμία σχέση με το «αγρίμι» που είδα στο ρινγκ…

-Πολλοί μου το λένε αυτό για τον εαυτό μου. Με γνωρίζει κόσμος και δεν μπορεί να συλλάβει το πόσο φιλικός είμαι σε σχέση με αυτό που βγάζω στο ρινγκ. Μου αρέσει να τα δίνω όλα και επειδή καλώς ή κακώς το kickboxing είναι fightsports, βγάζω αυτή την ενέργεια. Αυτός είμαι όμως και στην πραγματική ζωή. Είμαι ήσυχος γενικά και ανοιχτή καρδιά, όπως μιλάμε εσύ και εγώ τώρα, αλλά άμα πειράξεις εμένα ή κάποιον δικό μου, θα βρεις τον μπελά σου.

Αναφορικά με τo «Spartan’s», πώς σου φάνηκε η διοργάνωση;

Με μία λέξη «εξαιρετική», σε όλα τα επίπεδα. Έχω παίξει σε σπουδαία event, όπως το «King of Kings» και αυτό που μπορώ να πω είναι ότι το «Spartan’s» δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει τα ξένα μεγάλα «ραντεβού». Όλοι οι αθλητές που συμμετείχαμε, νιώσαμε ότι δεν μας έλειψε τίποτα και αυτό παίζει τεράστιο ρόλο. Σημαντικό είναι πάντως το γεγονός ότι ανέλαβε να προβάλει το event και η COSMOTE TV.

Μίλησε μας για τα συναισθήματα του ρινγκ. Τι νιώθεις όταν περνάς τα σχοινιά και χτυπά το καμπανάκι;

- Όσο περπατάω μέχρι το ρινγκ η καρδιά μου χτυπάει απίστευτα δυνατά, όταν όμως περνάω τα σχοινιά και ξεκινάει ο αγώνας, ο χρόνος σταματά. Εκείνη τη στιγμή είμαι απλά εγώ και ο αντίπαλος. Εκεί δεν ακούω τίποτα. Μπαίνω συγκεντρωμένος και παίζω για την επιβίωση. Η μόνη φωνή που ακούω από εκεί και πέρα είναι αυτή του προπονητή μου, Νάσου Αργυρόπουλου, ενώ νιώθω πάντα κοντά τον Γιάννη τον Μουστάκα που είναι πάντα στη γωνία μου.

Η είσοδός σου στο «Spartan’s» δεν είχε μόνο τους δύο που ανέφερες και ήταν πολύ εντυπωσιακή. Και «Εισβολέα» είχες να τραγουδάει live και την κόρη σου είχες αγκαλιά…

-Το διασκεδάζω όταν μπαίνω στο ρινγκ. Μου αρέσει να εξωτερικεύω τα συναισθήματά μου. Ήταν εξαιρετικό το ότι υπήρχε ελευθερία από τη διοργάνωση να διαμορφώσουμε τις εισόδους μας όπως ακριβώς θέλουμε. Έτσι έγινε και με τον «Εισβολέα» που είναι φίλος μου. Όσον αφορά την κόρη μου, είχα υποσχεθεί ότι θα την πάρω μαζί μου για να με δει να μάχομαι. Δεν υποχωρώ απέναντι σε κανέναν αντίπαλο στη ζωή μου. Η κόρη μου ωστόσο είναι η μόνη μπροστά στην οποία γονατίζω.

Μίλησέ μας τώρα για την στρατηγική που ακολουθείς στους αγώνες. Την αλλάζεις ανάλογα με τον αντίπαλο;

- Έχω παίξει τόσο πολλούς αγώνες τα τελευταία δύο χρόνια σε σημείο που και να θες, δεν προλαβαίνεις να αλλάξεις. Εγώ από την άλλη δεν αλλάζω το στυλ μου για κανέναν αντίπαλο. Ξέρω ποιος είμαι και τα όπλα που έχω μέσα στις τέσσερις γωνίες. Όσο είμαι μέσα στο ρινγκ πρέπει να βρω έναν τρόπο όχι για να φυλαχτώ, αλλά να επιβληθώ. Όπως σου είπα προηγουμένως, το ρινγκ είναι όπως η καθημερινότητα. Είναι θέμα επιβίωσης. Είσαι δυνατός; Προχωράς. Είσαι αδύναμος; Οι ανταγωνιστές θα το εκμεταλλευτούν.

Πώς όμως γίνεται μετά από έναν αγώνα, που με τον αντίπαλό σου έχετε ρίξει αμέτρητες κλωτσιές και μπουνιές, να έχετε την ηρεμία να τον αγκαλιαστείτε και να περιμένετε μαζί ήρεμα το αποτέλεσμα;

-Αυτά έχουν τα fightsports, έτσι είναι η φύση μας. Αν κάποιος έχει παίξει ύπουλα κατά τη διάρκεια του αγώνα, δεν θα έχει το respect μου. Όταν όμως ό,τι κάνει είναι μέσα στα πλαίσια του αποδεκτού και αυτού που επιτρέπεται να κάνει, τότε δεν έχω κανένα πρόβλημα μαζί του. Ακόμα και αν έχω δεχτεί άπειρα χτυπήματα, θα του δώσω το χέρι μου και θα τον συγχαρώ.

Ο αγώνας που δεν θα ξεχάσεις ποτέ σου;

-Ξεκάθαρα τότε που αγωνίστηκα εναντίον του Λιθουανού, Sergej Maslobojev. Μιλάμε για έναν κορυφαίο αθλητή, παγκοσμίου βεληνεκούς. Ένα τέρας της φύσης. Θυμάμαι ότι έμπαινα στο ρινγκ και κάθε δευτερόλεπτο που ήμουν μέσα σε αυτό το απολάμβανα. Τα χτυπήματά του ήταν τόσο ισχυρά που με έστελναν συνεχώς στα σχοινιά αλλά ήμουν τόσο ενθουσιασμένος που δεν χαμπάριαζα από το σφυροκόπημα. Ο αγώνας έληξε στον δεύτερο γύρο, ωστόσο ένιωσα περήφανος που κράτησε τόσο. Ήταν μια πραγματικά σπουδαία εμπειρία.

Ποιο είναι το επόμενο βήμα για τον Πέτρο Βαρδάκα από εδώ και πέρα;

-Αυτό που θέλω είναι να αναρρώσω γρήγορα. Έχω πρόβλημα και στα δυο μου γόνατα και πρέπει να βρω ένα τρόπο να το λύσω. Στον αγώνα με τον Sprangh έπαιζα χωρίς κλωτσιές γιατί το πόδι δεν μπορούσε να τεντώσει. Να είμαι καλά και όσο απολαμβάνω να μπαίνω στο ρινγκ, να συνεχίζω να αγωνίζομαι.

Ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα τραυματιστείς;

-Ξέρεις τι είπα όταν είδα το σκισμένο μάτι μου στον καθρέφτη; Δεν είπα «ωχ μια ουλή», αλλά «να άλλο ένα παράσημο». Όπως είδες έχω πολλά τατουάζ στο σώμα μου, ωστόσο κανένα από αυτά δεν έχει να κάνει με το kickboxing. Δεν έχω τατουάζ με γάντια, έχω σημάδια.

Για όσους θέλουν να παρακολουθήσουν τον Πέτρο Βαρδάκα και τους υπόλοιπους αθλητές τη βραδιά του «Spartan’s Night» μπορείτε να τους απολαύσετε αποκλειστικά στην COSMOTE TV (Κυριακή 28/4, 21.00, COSMOTE SPORT 6HD), μέσα από την οποία εκτός από επιλεγμένους αγώνες πυγμαχίας, οι φίλοι των πολεμικών τεχνών απολαμβάνουν και «μάχες» από το UFC (Ultimate Fighting Championship).