Είστε έτοιμοι για τις ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ταινίες της χρονιάς; Τα αγαπημένα μας Χρυσά Βατόμουρα, κατά κόσμον Razzies ανακοινώθηκαν λίγη ώρα πριν βγουν τα ευχάριστα για το Poor Things του Γιώργου Λάνθιμου στα φετινά Όσκαρ.
Μήπως ήρθε η ώρα του Λάνθιμου να κυριαρχήσει;
Με ταινίες όπως Expend4bles, The Exorcist: Believer και το Winnie the Pooh: Blood and Honey, αλλά και ερμηνείες που «καταστρέφουν» αισθητικές όπως των Άνα ντε Άρμας (Ghosted), Μέγκαν Φοξ (Johnny & Clyde), Σάλμα Χάγιεκ (Magic Mike's Last Dance), Τζένιφερ Λόπεζ (The Mother) ή Έλεν Μίρεν (Shazam! Fury of the Gods), είναι δεδομένο ότι τα φετινά «Βατόμουρα» θα έχουν ενδιαφέρον.
Βλέποντας τις υποψηφιότητες, πήραμε και εμείς φόρα, και θυμηθήκαμε τις χειρότερες ταινίες που έχουμε δει σε κινηματογραφική αίθουσα. Σκεφτήκαμε να γράψουμε για χειρότερη ερμηνεία αλλά όλοι συμφωνήσαμε πως η Χάλι Μπέρι στο Catwoman είναι αξεπέραστη.
Οι Αναλώσιμοι που έγιναν Αμπαλώσιμοι
Η Δέσποινα Λάνου είδε «Annabelle» για να τρομάξει και βγήκε με νευρικό γέλιο
Είναι γεγονός ότι οι ταινίες τρόμου έχουν μια πολύ λεπτή γραμμή διαχωρισμού από το να γίνουν φαιδρές. Κάπως έτσι αισθάνθηκα το μακρινό 2014 όταν είχα πάει να δω τότε στους κινηματογράφους την ταινία Annabelle. Από μικρό παιδί μου άρεσαν οι ταινίες τρόμου και για αυτό, φοιτήτρια τότε, είχα πάει γεμάτη χαρά στον κινηματογράφο. Είχα πάει με έναν φίλο μου στη βραδινή προβολή, Σάββατο βράδυ. Μας άρεσε πολύ να πηγαίνουμε βραδινές ώρες κινηματογράφο. Και κάπως έτσι, από εκεί που είχα πάει γεμάτη περιέργεια για να αισθανθώ συναισθήματα τρόμου, που δεν είχα ξανανιώσει, έβαλα τα γέλια. Και από εκεί που είχα πάει έτοιμη να νιώσω τον φόβο με έπιασε νευρικό γέλιο. Μία από τις αγαπημένες μου σκηνές ήταν όταν η διαβολεμένη κούκλα «σηκώθηκε» και κοίταξε την πρωταγωνίστρια. Πραγματικά, ήταν αστεία. Σκεφτόμουν τα δικά μου λούτρινα αρκουδάκια να το κάνουν αυτό. Όπως και να ‘χει, άνθρακας ο θησαυρός. Μια χαρά κοιμήθηκα το βράδυ.
«Της Mother σου» άκουσε ο Χρήστος Κάβουρας στην αίθουσα
Έχω σβήσει εντελώς στην μνήμη μου τη συγκεκριμένη ταινία, σε τέτοιο βαθμό που δεν θυμάμαι καν τι θέμα είχε. Το μόνο που μου έχει μείνει στο μυαλό είναι η ατάκα που έγραψα στην επικεφαλίδα, η οποία ακούστηκε από έναν εκνευρισμένο θεατή που ήταν σίγουρα στην ίδια κατάσταση μαζί μου. Με cast εξαιρετικό (Jennifer Lawrence, Javier Bardem και Ed Harris μεταξύ άλλων) και αρκετό marketing πριν από την προβολή της, όλοι περιμέναμε ότι θα δούμε κάτι εξαιρετικό.
Νομίζω όμως πως ο εκνευρισμός για τα πεταμένα λεφτά ολόκληρης της αίθουσας τουλάχιστον αποδεικνύει ότι το Mother δεν το μίσησα μόνο εγώ. Πλέμπες ταινίες, έχω δει πολλές στη ζωή μου (βλ,. Sharktopus), άλλες τόσες με έχει πάρει ο ύπνος σε φιλμ που βαρέθηκα, όμως εκείνο τον αναβρασμό που ένιωσα για το Mother δεν θα τον ξεχάσω ποτέ. Και στενοχωρήθηκα πολύ δεν είδα να παίρνει Χρυσό Βατόμουρο.
Ο Κώστας Χρήστου ευχήθηκε να καεί ζωντανός με το remake του «Wicker Man»
Σε ένα παλιότερο θέμα με αγαπημένες ταινίες, είχα γράψει ένα παιάνα για το Wicker Man. Όλα όσα είχαν να κάνουν με το Wicker Man και τον Christopher Lee, ήταν απλά υπέροχα σε αυτό το παγανιστικό θρίλερ των 70s του οποίου μάλιστα η παραγωγή ολοκληρώθηκε με κόπο – ενημερωτικά ο Christopher Lee έδωσε το μισθό του πίσω για να ολοκληρωθεί η ταινία.
Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που οι Αμερικάνοι έβαλαν το χεράκι τους. Δεν ξέρω γιατί πήγα να δω το Wicker Man του 2006. Ίσως είχα μία πίστη μέσα μου ότι θα σεβόντουσαν την ιστορία του και την επιρροή του στο σύγχρονο σινεμά τρόμου. Αλλά δεν το έκαναν. Εκτός από μία αδιανόητα βαρετή προσέγγιση, το έκαναν ακόμη χειρότερο κάνοντας την ρουά ματ κίνηση: έφεραν τον Nicolas Cage. Εκεί που πίστευες ότι πραγματικά δεν μπορούσε να γίνει χειρότερο, το κατάφερνε σε κάθε σκηνή. Ήταν τόσο απαράδεκτο που μέχρι και ο σκηνοθέτης του αυθεντικού Wicker Man, Robin Hardy, ζήτησε να μην αναφερθεί καν το όνομα του στην ταινία.
Η μόνη ανταμοιβή, ήταν να βλέπεις την φάτσα του Nicolas Cage να γεμίζει μέλισσες. Που και πάλι, δεν του άξιζε σε καμία περίπτωση ούτε θυσία να γίνει σε κάποιο Wicker Man. Το σιχαίνομαι με όλη μου την ψυχή μέχρι σήμερα. Έχουν βγει πολλές μαλακίες εκεί έξω, αλλά κάποιες αφήνουν σημάδια. Προσωπικά ένιωσα και εγώ σαν να με τσίμπησαν μέλισσες.
