Ίσως χωρίς αυτόν δεν θα ξέραμε τίποτα για το υποσυνείδητο μας. χωρίς αυτόν τον τεράστιο γιατρό τα πάντα στην καθημερινότητα μας θα ήταν διαφορετικά, επίσης στη λογοτεχνία αλλά και γενικότερα στην τέχνη. Η ψυχαναλυτική του θεωρία έφερε την μεγάλη επανάσταση στον ψυχισμό και το πως βλέπουμε τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου.
Όταν ο Jean-Paul Sartre αρνήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας
Ο Sigmund Freud ήταν διακεκριμένος Αυστριακός φυσιολόγος, νευρολόγος και ψυχίατρος, ο οποίος υπήρξε ο θεμελιωτής της ψυχανάλυσης, μιας κλινικής μεθόδου ψυχοθεραπείας διαμέσου του διαλόγου μεταξύ ασθενούς και ψυχίατρου.
Αναγνωρίζεται ως ένας από τους πλέον βαθυστόχαστους αναλυτές του 20ού αιώνα που μελέτησε και προσδιόρισε έννοιες, όπως λ.χ., το ασυνείδητο, την απώθηση, τη λίμπιντο, την ερμηνεία των ονείρων και την παιδική σεξουαλικότητα.
Ο Sigmund Freud ήταν ένας ενδιαφέρων άνθρωπος που υιοθετήθηκε από μια οικογένεια, η οποία ήταν αρκετά φτωχή. Αυτό που είναι ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι πως σίγουρα δεν ξέρετε αρκετά πράγματα σχετικά με τον πιο διάσημο ψυχαναλυτή στην ιστορία. Η ζωή του είναι τρομερά πολύπλευρη και παράξενη. Χωρίς αυτόν η ψυχανάλυση δεν θα υπήρχε σήμερα. Έριξε φως στο σκοτάδι που κρύβουμε μέσα μας.
Haruki Murakami: Ο Ιάπωνας που έκανε την σοβαρή λογοτεχνία pop φαινόμενο
Δε θα γνωρίζαμε τίποτα για την παιδική ψυχολογία αν δεν είχε κάνει εκείνες τις τρομερές του συνεδρίες με Herbert (Hans) Graf. Το παιδί είχε μία φοβία για τα άλογα και ο διάσημος ψυχαναλυτής έβγαλε τη θεωρία πως ο φόβος προερχόταν από την απώθηση του φόβου του ευνουχισμού από τον ίδιο τον πατέρα του, ο οποίος έμοιαζε κάπως με άλογο.
Πολλά άσχημα λέγονται για τη ζωή του επίσης. Λέγεται πως παράτησε τις 4 αδερφές στου στην Αυστρία, στο έλεος των Ναζί, κι εκείνες πέθαναν σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ο ίδιο έφυγε για την Αμερική.
Το γραφείο του ήταν ένας παράδεισος για τους ασθενείς του. Όταν έμπαινες μέσα άφηνες όλα σου τα προβλήματα έξω, όλα ήτα φτιαγμένα για να μην σου αποσπάνε για κανένα λόγο την προσοχή.
«Το μεγαλύτερο αμάρτημά μας είναι πως πολύ συχνά πουλάμε τον εαυτό μας σε τιμή ευκαιρίας, και όταν το συνειδητοποιούμε εκ των υστέρων, να σου και το σφίξιμο στο στομάχι», θα σου πει με αχνό διφορούμενο χαμόγελο. «Δεν πειράζει όμως. Μόνο χάρη στα προβλήματα και τις αστοχίες μας αναπτυσσόμαστε διανοητικά και πνευματικά. Και από λάθος σε λάθος, τελικά, ανακαλύπτουμε τις πιο συναρπαστικές αλήθειες», θα συμπληρώσει, κι έπειτα θα σε κοιτάξει ανέκφραστος. Σα να μην μίλησε ποτέ. Όπως ακριβώς κι ένας καθρέφτης που επιτρέπεται να σου δείξει μόνο όσα του δείχνεις.
Μέσα από τις διαρκείς παρατηρήσεις και τις άγρυπνες μελέτες στους ασθενείς του ισχυρίστηκε με πάθος ότι το «κακό» δεν υπάρχει, αλλά είναι δημιούργημα της ψυχικής μας δραστηριότητας, ότι αυτό που πρέπει να αλλάξει σε ένα προβληματικό άτομο είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τον εαυτό του, ότι το να ξέρεις να εξουσιάζεις τη διάθεσή σου είναι το παν, καθώς αν δεν υπακούει, μοιραία διατάζει και ότι αν δε βρεις τη γαλήνη μέσα σου, δεν έχει νόημα να την ψάχνεις αλλού, κατέκτησε για πάντα και ολοκληρωτικά την έννοια και τη διαδικασία της ψυχανάλυσης.
Και επειδή λοιπόν, ο Freud πείστηκε και έπεισε πως ο άνθρωπος δεν πρέπει να παλεύει να εξαφανίσει τα σύνδρομά του, αλλά να συντονίζεται με αυτά και να ανακαλύπτει εκ νέου την σχέση του με τον κόσμο, κοίταξε και τον έρωτα μέσα από το ψυχαναλυτικό του μικροσκόπιο.
Ο Freud θα είναι πάντα ένας θεμέλιος λίθος στην επιστήμη της ψυχανάλυσης, όσο κι αν τα χρόνια περνάνε, η επιστήμη του θα μένει για πάντα αναλλοίωτη στο χρόνο.
