Δεν είναι μια ιστορία τρόμου όπως θα μπορούσες να συμπεράνεις από τον τίτλο του κειμένου, ούτε θα πεταχτούν ζόμπι, δράκουλες και Freddy Krueger στο φινάλε, σαν ένα καλογυρισμένο θρίλερ. Το story αυτό έχει να κάνει με ένα πάρτι στην περίοδο των αποκριών που σήμερα κοιτάζω πίσω και αναρωτιέμαι ακόμα το πόσο λάθος μπορούσε να εξελιχθεί η βραδιά αν κάποια πράγματα είχαν γίνει διαφορετικά.
Τουλάχιστον με έμαθε να ρωτάω λίγα πράγματα παραπάνω για το πού ετοιμάζομαι να περάσω τη έξοδό μου, αντί να δίνω λευκή επιταγή σε οποιαδήποτε άκυρη πρόσκληση έχει η παρέα.
Εκείνη τη νύχτα λοιπόν
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω κάποια ιδιαίτερη κάψα να μεταμφιέζομαι στις απόκριες, ωστόσο άμα είναι να το κάνω θα βρω κάτι που θα το θυμούνται όλοι για καιρό. Έτσι λοιπόν εκεί τη νύχτα η Γιώτα, ντυμμένη -επιτυχημένα- Ariana Grande ήρθε με μια πρόσκληση κατά την οποία θα πηγαίναμε σε μια χοροεσπερίδα, ενός συλλόγου που δούλευε η κοπέλα του κολλητού της. Μην έχοντας κανονίσει λοιπόν κάτι για το βράδυ, έβαλα τη φαντασία μου να δουλέψει πήγα σε ένα κοντινό μαγαζί και ψωνίζοντας τα κατάλληλα υλικά έκανα τη σύνθεση που κάθε φαν του Dark Knight θα ήθελε να κάνει.
Όχι, δεν ντύθηκα Joker του Heath Ledger, ούτε Scarecrow του Cillian Murphy. Χρειάστηκε απλώς η δημιουργία μάσκας, μια καράφλα και ένα φουσκωτό σώμα για να μετατραπώ στον Bane των ονείρων μου.
Τι λες;
Αφού τελείωσα με την διαφήμιση της στολής, έφτασε η ώρα της μεγάλης στιγμής. Θα καθυστερήσω λίγο ακόμα την αποκάλυψη του μέρους του πάρτι, έτσι για να ανεβάσω τα ντεσιμπέλ του σασπένς. Βρεθήκαμε με το ζεύγος του κολλητού της Γιώτας λοιπόν και μπήκαμε στο μέρος. Πρέπει να έγραφε κάτι η είσοδος αλλά δεν κοίταξα (κακώς). Μπαίνοντας μέσα έβλεπες ένα απέραντο πλήθος με μασκαρεμμένο κοινό. Δεν είναι ότι είχαν ντυθεί κάτι το πρωτότυπο ωστόσο το ζούσαν με την ψυχή τους. Αρκετοί πειρατές, ακόμα πιο πολλά φαντάσματα και αμέτρητοι δράκουλες. Κράτησέ το αυτό.
Δεν είναι ότι τρόμαζες από το σκοτεινό ύφος των στολών, κάθε άλλο μάλιστα. Απλώς αισθανόμουν ότι ο κόσμος είχε κάτι το περίεργο. Δεν μιλούσαν φυσιολογικά. Δεν είναι ότι προσπάθησα να τους πιάσω και πολύ την κουβέντα αλλά κάτι περίεργο ένιωθες πως υπήρχε σε αρκετούς.
Για παράδειγμα με έπιασε μια κοπέλα ντυμμένη πριγκίπισσα και άρχισε να μου λέει ότι είμαι φτυστός ο Θεός Απόλλωνας.
«Κάτι περίεργο συμβαίνει εδώ» έλεγα στην Γιώτα, αφού όμως περνούσαμε καλά δεν ασχοληθήκαμε περισσότερο. Ήπιαμε τα αναψυκτικά μας - δεν είχε καθόλου αλκοόλ – τσιμπήσαμε τις πίτσες μας και όταν κάποια στιγμή πέρασε η ώρα απλώς αποχωρήσαμε. Η πριγκίπισσα ήρθε και με αποχαιρέτησε, δίνοντάς μου «ραντεβού στον Όλυμπο» μια και ήμουν φτυστός ο Θεός Απόλλωνας.
Η ώρα της αποκάλυψης
Με είχε φάει η περιέργεια, πού στο καλό είχαμε πάει και μας κοίταζαν όλοι τόσο περίεργα; Τι στο καλό ήταν αυτό; Η Γιώτα δεν ήξερε, για αυτό και ρώτησα την κοπέλα του κολλητού της.
-Όντως δεν ξέρεις; μου είπε και με έκανε να αισθανθώ λίγο βλάκας. Αυτή η ατάκα κίνησε και την περιέργεια της Ιωάννας η οποία μάλλον επιτέλους κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Μια σημείωση κάπου εδώ. Η κοπέλα του κολλητού έκανε πρακτική ως ψυχίατρος κάτι που το έμαθα εκείνη τη στιγμή. Και εμείς πού είχαμε πάει; Σε χοροεσπερίδα Ψυχιατρικής Κλινικής μαζί με όλους τους ασθενείς.
Το ότι με έπιασε κρύος ιδρώτας είναι λίγο σχετικά με αυτό που ένιωσα. Μου κόπηκε η ανάσα, σχεδόν φρίκαρα. Δεν το λέω ρατσιστικά για όλους αυτούς τους ανθρώπους, αλλά όσο να είναι δεν βρίσκεσαι και κάθε μέρα πλάι σε ασθενείς από ψυχιατρική κλινική. Πόσο μάλλον ούτε εκείνοι δεν το κάνουν.
-Η κοπέλα που σου είπε ότι μοιάζεις με το Θεό Απόλλωνα αισθάνεται ότι έχει ξυπνήσει μέσα της η Θεά Αφροδίτη και δεν σου τα έλεγε για πλάκα αυτά, μου λέει η κοπέλα του κολλητού και τα μάτια μου δεν λένε να κλείσουν με τίποτα. Διατρέχαμε άραγε κίνδυνο; Η απάντηση της «ειδικής» ήταν ότι από τη στιγμή που ήμασταν μεταμφιεσμένοι όλο το πλήθος νόμιζε πως ήμασταν κομμάτι τους.
Σήμερα, 4-5 χρόνια αργότερα το θυμάμαι και λέω ότι ήταν μια εμπειρία ξεχωριστή, ωστόσο εκείνο το γούρλωμα των ματιών που προκλήθηκε από την ανακοίνωση της αλήθειας είναι μια σκηνή που δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Είναι η πρώτη φορά που ένιωσα πως είδα από κάποια γωνία τον εαυτό μου να φρικάρει.
Εσύ έχεις κάποια αντίστοιχη περιπέτεια από τις Απόκριες;
