Το μακρινό, με όρους F1, 2001 o Michael Schumacher κατέκτησε το τέταρτό του πρωτάθλημα στο κορυφαίο μηχανοκίνητο άθλημα. Η καριέρα του δεν πλησίαζε καν στο απόγειό της, αλλά ήταν ένα κρίσιμο σημείο. Ισοφάριζε τα πρωταθλήματα του «καθηγητή» Prost και ξεπερνούσε κατά ένα του μέχρι τότε θεωρούμενου κορυφαίου Senna. Τότε ξεκίνησε το δημόσιο debate για το αν ο Schumi είναι ο κορυφαίος όλων των εποχών με τις αντεγκλήσεις να έχουν σχεδόν ξεθωριάσει το 2004 με το έβδομο πρωτάθλημα και την κατοχή σχεδόν κάθε επιμέρους ρεκόρ. Τεχνικά ήταν ο καλύτερος όλων των εποχών. Θεωρητικά ο καθένας μπορούσε να έχει την άποψή του, η οποία βασιζόταν περισσότερο στο αν συμπαθούσε ή όχι σαν προσωπικότητα τον Γερμανό πολυνίκη.
Στο δικό του 2001 έφτασε εδώ και λίγες μέρες ο Lewis Hamilton. Ξεπέρασε σε νίκες τον Schumacher και κατακτώντας το έβδομο πρωτάθλημα της καριέρας του, τον ισοφάρισε. Η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου ήρθε και πάλι στο προσκήνιο.
Eίναι ο καλύτερος οδηγός όλων των εποχών ο Βρετανός;
Μένουν ακόμα μερικά άσπαστα ρεκόρ του Γερμανού, όπως των περισσότερων ταχύτερων γύρων ή των περισσότερων νικών σε μια σεζόν, αλλά αυτά μάλλον είναι ήσσονος σημασίας στατιστικά. Μέχρι να κρεμάσει το κράνος ο Lewis Hamilton και να πάρει ή όχι τον όγδοο τίτλο του θα γραφτούν πολλά και θα ειπωθούν ακόμα περισσότερα. Μέχρι τότε ας δούμε το φαινόμενο Lewis Hamilton εντός, αλλά και εκτός πίστας.
Οι αριθμοί αν δεν λένε πάντα την αλήθεια, λένε τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος της. Σύμφωνα με τους αριθμους ο Hamilton είναι αναμφισβήτητα ο καλύτερος πιλότος της γενιάς του χωρίς πολλή συζήτηση. Ακόμα κι αν έλειπαν οι τίτλοι και τα ρεκόρ, ο Βρετανός άσσος όμως θα ήταν και πάλι ένα από τους πιο σημαντικούς και επιδραστικούς αθλητές του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Τόσο σημαντικός που ίσως τον σώσει δια της εξέλιξης.
Ο μηχανοκίνητος αθλητισμός διανύει μια υπαρξιακή κρίση. Κάποτε βλέπαμε την τεχνολογια των αγώνων να περνάει σταδιακά στα αυτοκίνητα παραγωγής, μια δαρβινική διαδικασία που βελτίωνε το είδος. Πλέον ζούμε το αντίστροφο και όχι δεν εννοούμε ότι το αυτοκίνητο με το οποίο πας στη δουλειά είναι πιο τεχνολογικά εξελιγμένο από ένα μονοθέσιο της Ferrari, αλλά ότι οι κανονισμοί και οι τάσεις στην εξέλιξη προκύπτουν από τις τάσεις της αγοράς των συμβατικών οχημάτων. Τα ηλεκτρονικά βοηθήματα, η μερική ηλεκτροκίνηση, η μείωση του ενεργειακού αποτυπώματος κλπ είναι η νέα πραγματικότητα και στους αγώνες. Κανονισμοί και τάσεις που έχουν οδηγήσει σε μαρασμό πολλά από τα επιμέρους σπορ, πχ το WRC έχασε για πάντα το κύρος του. Πετσοκομμένο καλεντάρι, απουσία τετρακίνητων ρεπλικών στην αγορά και ένα κοινό το οποίο ολοένα και μειώνεται. Η F1 ως το σπουδαιότερο μηχανοκίνητο σπορ σώθηκε και ο Hamilton έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διάσωση. Ένας ρόλος που έχει τραβήξει και πολλά βέλη κριτικής από το παραδοσιοκρατικό κοινό του αθλήματος, αλλά έτσι συνήθως συμβαίνει σε μεταβατικές περιόδους. Η εποχή των playboys οδηγών που αντλούσαν τη δημοφιλία τους με το ανέμελο lifestyle και την «ερασιτεχνική» ψυχολογία αγωνιζόμενου, όσο γοητευτική κι αν είναι, ανήκει στο παρελθόν.
O Kimi Raikkonen είναι το πιο τρανό παράδειγμα.
Ο Michael Schumacher φρόντισε γι’αυτό και δέχτηκε παρόμοια κριτική όταν επέβαλε το μοντέλο του οδηγού-μηχανικού ως κανονικότητα. Ήταν ένας δρόμος που είχαν ανοίξει οι Lauda και Senna, αλλά ο επτάκις πρωταθλητής, ο οικογενειάρχης με την άψογη φυσική κατάσταση και το μυαλό του μηχανικού, τον σφράγισε. Σήμερα είναι πολύ εύκολο να αναλογιστούμε πως θα ήταν η F1 αν δεν υπήρχε ο Schumi, ή μάλλον αν θα υπήρχε. Ένα μηχανοκίνητο γκαλά για playboys και γόνους πλουσίων που θα έπαιζαν στους κλειστούς δρόμους του Monaco μια φορά στο τόσο, σε έναν θεσμό που αργοπεθαίνει χάνοντας σταδιακά κάθε επαφή με τον πραγματικό κόσμο. Κάτι αντίστοιχο έκανε και Lewis Hamilton τα τελευταία χρόνια. Ένα σπορ ταυτισμένο με την ενεργειακή σπατάλη έχει ως κύριο πρόσωπο έναν περιβαλλοντικό ακτιβιστή.
Έχει επισημανθεί ακόμα και από συναθλητές του, πχ από τον Fernando Alonso, η αντίφαση το να επιθυμεί κάποιος να μηδενίσει το ενεργειακό του αποτύπωμα, ενώ κάνει περίπου 200 ταξίδια με αεροπλάνο τον χρόνο. Σε έναν χώρο όπου το marketing είναι πολύ ισχυρό με ακόμα πιο ισχυρούς δεσμούς χρήματος είναι δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ αυθεντικής στάσης ζωής και υποκριτικής μιντιακής εικόνας. Εντούτοις ο σκεπτικισμός των παραδοσιακών σταδιακά υποχωρεί, όχι απαραίτητα γιατί πείθονται, αλλά γιατί μειώνονται ως ποσοστό στο κοινό του αθλήματος. Ως superstar, o Hamilton έχει φέρει κοντά στη F1 κόσμο που δεν οδηγεί καν.
Οι παρεμβάσεις του δεν εξαντλούνται στα περιβαλλοντικά θέματα. Ως ένας από τους ελάχιστους μαύρους σε ένα ελιτίστικο χώρο έφερε μεταξύ άλλων και τη φωνή του Black Lives Matter στο πόντιουμ. Ένας χώρος ο οποίος χαρακτηριζόταν από μια διαχρονική πίστη στο no politica και έναν συντηρητισμό, απέκτησε ως εκπρόσωπό του στις μάζες έναν από τους πιο πολιτικοποιημένους αθλητές. Οι συνεχείς παρεμβάσεις του για την απόδοση δικαιοσύνης στην υπόθεση της δολοφονίας της Breonna Taylor ή για τον George Floyd έφεραν νέα ήθη στη F1. Το αγκάλιασμα αυτών ενώ ηθών από τη διοργάνωση ήταν πρωτόγνωρο. Και αν για την οικολογική συνείδηση του Hamilton υπάρχουν υπόνοιες, για τον μαύρο ακτιβισμό του, οι υπόνοιες βαραίνουν τους ισχυρούς της F1. Υπόνοιες υστεροβουλίας και από τους υποστηρικτές, αλλά και από όσους στέκονται απέναντι στο κίνημα αυτό. Κάποιοι βλέπουν καπέλωμα του κινήματός τους από μερικούς πλούσιους λευκούς που κρύβονται πίσω από τον μοναδικό μαύρο παγκόσμιο πρωταθλητή και η άλλοι μια υπέρμετρη πολιτικοποίηση χωρίς λόγο. Το αν είναι ουσιαστική ή ευκαιριακή αυτή η στροφή για τη F1 θα φανεί μόνο όταν ο Hamilton αρχίσει να αραιώνει τις εμφανίσεις του στο πόντιουμ και δούμε την κληρονομιά που θα αφήσει πίσω του.
Οι πολυσχιδείς αθλητές οι οποίοι διανθίζουν το παλμαρέ τους με κοινωνική δράση σπάνια περιορίζονται εκεί. Μόδα και πολιτισμός έχουν πάντα πρόσφορο έδαφος, και χρήμα, για μα φιλοξενήσουν τη φιλοδοξία τέτοιων αθλητών. O Lewis Hamilton μπορεί να μην κάνει ποτέ μεγάλη καριέρα στη μουσική, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να πειραματίζεται, να διευρύνει τους ορίζοντές του, το fan base του, αλλά και το κοινό της F1 τελικά σε ένα αμφίδρομο win-win. Στον τομέα της μόδας τα καταφέρνει σίγουρα. Ο λογαριασμός του στο Instagram είναι ένα feed ατόφιου street style και τα likes για το ντύσιμό του συχνά ξεπερνούν τα likes για τις νίκες του. Έχει ήδη αποκλειστικό συμβόλαιο με την Puma με την προοπτική δικού του θυγατρικού brand στα πρότυπα της Nike με τον Michael Jordan. Η μετατροπή σε αυτοτελές brand name είναι πλέον το κορυφαίο επίτευγμα στην καριέρα ενός αθλητή και ο Hamilton σχεδόν το έχει καταφέρει. Το αν θα πείσει το κοινό αν είναι ο καλύτερος όλων των εποχών είναι μάλλον δευτερεύουσας σημασίας.
Ο Lewis Hamilton είναι ο καλύτερος αυτή τη στιγμή και σκοπεύει να ξεχειλώσει και να εκμεταλλευτεί αυτή τη στιγμή όσο μπορεί.
