Και γιατί παρακαλώ να «μολύνεις» το Breaking Bad;

Ετοιμάζεται να βγει σε λίγο καιρό η ταινία του «Breaking Bad» από το Netflix. Και είμαι σίγουρος ότι θα είναι μια άρτια ταινία σε επίπεδο παραγωγής, σκηνοθεσίας και ερμηνειών. Μόνο που η συγκεκριμένη σειρά, δεν ήταν μια απλή σειρά, ένα νταβαντούρι γεμάτο πιστολίδι, μια ωραία ιστορία με μπόλικα ειδικά εφέ, ένα «ευχάριστο παραμυθάκι» όπως τόσα και τόσα όλα. Το «Breaking Bad» είχε Ψυχή - μεγαλύτερη από τις περισσότερες τηλεοπτικές (και κινηματογραφικές θα πρόσθετα) παραγωγές που έχουμε δει. Γι' αυτό άλλωστε κατατάσσεται τόσο ψηλά στη λίστα με τις κορυφαίες σειρές όλων των εποχών - κι ας έχει ολοκληρωθεί εδώ και χρόνια κι ας έχουν βγει τόσες καλές σειρές μετά απ' αυτήν. 

Έχει όμως ολοκληρωθεί; Έτσι νομίζαμε στο τελευταίο επεισόδιο, αλλά οι παραγωγοί είχαν άλλη άποψη. «Δυστυχώς χωρίς τον Χάιζενμπεργκ», θα πουν κάποιοι, που δεν μπορούν να φανταστούν την ταινία χωρίς τον βασικό της άξονα. Ευτυχώς λέω εγώ που δεν σκαρφίστηκαν κάποιο αμήχανο τρικ για να «αναστήσουν» τον θρυλικό «Χάιζενμπεργκ» και να χαθεί και το τελευταίο ψήγμα σοβαρότητας και η ταινία θα πορευτεί με τους χαρακτήρες που ήταν εν ζωή στο φινάλε της. Διότι ο Χάιζενμπεργκ έπεσε νεκρός στο τέλος της σειράς. Ας τον αφήσουμε να «αναπαυτεί εν ειρήνη». Όπως ακριβώς θα έπρεπε να κάνουμε με όλη την παρέα του «Breaking Bad».

 

 

Δεν είναι όλες οι ταινίες και οι σειρές για σίκουελ, πρίκουελ, σπιν-οφ ή οτιδήποτε άλλο αποφασίζουν οι εταιρείες παραγωγής, που δεν έχουν σενάρια της προκοπής και αναμασούν πετυχημένες συνταγές του παρελθόντος. Ο Τζον Γουίκ, είναι μια περσόνα που μπορεί να βγάζει καλές ταινίες όσο βαστάνε οι δυνάμεις του. Το σύμπαν της Marvel, που βασίζεται στα κόμικς, επίσης μπορεί να είναι μια ατέλειωτη αλυσίδα διασκεδαστικών ταινιών, που βασίζονται στα εντυπωσιακά εφέ και στη γρήγορη εναλλαγή εικόνων. Ακόμα και το «Matrix», που ανακοινώθηκε ότι βγαίνει καινούργια ταινία, έχει μια λογική ύπαρξης, ακόμα και τόσα χρόνια μετά: ο πόλεμος με τις μηχανές δεν είχε νικητή και χαμένο, είχε απλά ανακωχή και κατάπαυση πυρός. 

 

Το «Breaking Bad» όμως, είναι μια ιστορία που έκλεισε, που ολοκληρώθηκε, που είπε αυτά που είχε να πει σε συγκεκριμένους κύκλους και αριθμούς επεισοδίων, χωρίς να γίνει "νιανιά". Θα τολμούσε κανείς να «αγγίξει» τον «Δόκτορ Χάουζ» και να βγάλει κάποια ταινία με ή χωρίς τον βασικό πρωταγωνιστή; Ή τους «Sopranos»; Ή το «Lost»; Όχι βέβαια, θα ήταν ιεροσυλία έστω και να τολμήσουν να ρίξουν την ιδέα για να μετρήσουν αντιδράσεις. Τότε στο "Breaking Bad' γιατί φέρθηκαν με τέτοιον τρόπο;

 

 

 

 

Ναι, είμαι σίγουρος ότι η ταινία θα είναι μια άρτια παραγωγή. Και θα έχει μπόλικη νοσταλγία και συναίσθημα και αναμνήσεις και θα θυμόμαστε πρόσωπα και πράγματα που είχαμε δει κάποτε και θα συγκινηθούμε ή θα γελάσουμε. Αλλά όσο άρτια κι αν είναι, αυτό που ήταν το «Breaking Bad» δεν θα το φτάσει ποτέ, δεν θα το πλησιάσει καν. Όχι μόνο επειδή θα λείπει ο «Χάιζενμπεργκ», αλλά επειδή η σειρά αυτή, είναι σαν μια παλιά, μεγάλη αγάπη της ζωής σου, που την βλέπεις πολλά χρόνια μετά: όσο και να την αγαπάς, όσο καλά κι αν έχει διατηρηθεί στο πέρασμα των ετών, όσα πράγματα κι αν σου θυμίζει το χαμόγελό της ή το άγγιγμά της, ποτέ η αίσθηση δεν θα είναι σαν εκείνη τη φορά, τότε, παλιά...