Ένα ονοματεπώνυμο, μια ολόκληρη ιστορία. Ένας πιονέρος, οραματιστής και πολλά χρόνια μπροστά από την εποχή του. Αυτά είναι λίγα από τα λόγια που μπορούν να συνοδέψουν τον Thomas Cook. Τον άνθρωπο πίσω από το αρχαιότερο ταξιδιωτικό γραφείο του κόσμου, ο οποίος μια μέρα σαν σήμερα πριν από ένα χρόνο άφησε σύξιλο τον τουριστικό κόσμο, κυρρίσοντας πτώχευση.
Η επιχείρησή του μπορεί να έπαψε να υπάρχει, ωστόσο το έργο και η συμβολή στον παγκόσμιο τουρισμό δεν θα σταματήσουν ποτέ να υφίστανται. Και να φανταστεί κανείς πως το όραμα και η εφαρμογή των παγκόσμιων συνόρων προήλθαν κυριολεκτικά από σπόντα. Ή μάλλον από ένα καπρίτσιο να ψυχαγωγήσει τους εργάτες της πόλης στην οποία ζούσε.
Γεννημένος το 1808 στην Μελβούρνη του Ντερμπισάιρ της Αγγλίας, ο Cook είχε πολλές δυσκολίες να αντιμετωπίσει. Προερχόμενος από φτωχή οικογένεια, είδε τη μοίρα να του παίζει από νωρίς άσχημο παιχνίδι καθώς έχασε τον πατέρα του από 3 ετών και προκειμένου να βοηθήσει το οικογενειακό εισόδημα, εγκατέλειψε το σχολείο πιάνοντας δουλειά αρχικά ως βοηθός κηπουρού. Η συνέχεια ωστόσο είχε τεράστια... ποικιλία καθώς κόλλησε ένσημα από βαπτιστής ιεροκήρυκας, μαραγκός, επιπλοποιός, ως και τυπογράφος και εκδότης.
Το 1841, ο 32χρονος τότε μαραγκός και ιεροκήρυκας Thomas Cook, ο οποίος πήγαινε συχνά στις μαζώξεις του Κινήματος Εγκράτειας στην πόλη του Λέστερ, οργάνωσε τη μεταφορά 500 ανθρώπων με τρένο προκειμένου να παρακολουθήσουν το συνέδριο του κινήματος. Εκεί όμως που άθελά του έκανε την κίνηση που του άνοιξε νέους ορίζοντες. Προκειμένου να μην βαρεθούν τους εξασφαλίζει ζωντανή ορχήστρα μέσα στο τρένο, απογευματινό τσάι και φαγητό. Χωρίς να το ξέρει είχε μόλις δημιουργήσει κάτι πρωτόγνωρο και διαφορετικό στον ταξιδιωτικό τομέα. Μια καινοτομία που του προκάλεσε ενθουσιασμό και ένα νέο όραμα.
Ο θεός του τουρισμού τον περίμενε…
Η τακτική της ψυχαγωγίας θα έλεγε κανείς πως ήταν μονάχα για τους ευγενείς και τα πιο εύρωστα κοινωνικά τμήματα, ωστόσο ο Cook ως γόνος φτωχής οικογένειας έχει τοποθετήσει πολύ χαμηλά το εισιτήριο. Συνέχισε να οργανώνει ταξίδια με προορισμό τις γειτονικές πόλεις, μεταφέροντας τους ταξιδιώτες για το κυριακάτικο σχολείο, τις συγκεντρώσεις εταιριών και ομίλων ή για απλή αναψυχή. Μπορεί να μην έβγαζε πολλά –ταυτόχρονα έφτιαχνε ντουλάπες για να βγάζει τα προς το ζην- ωστόσο απλώς έκανε μια πολύ καλή επένδυση. Μια «ενθουσιώδη φυλανθρωπία» όπως τις χαρακτήρισε αργότερα. Σύντομα όμως το επιχειρηματικό του δαιμόνιο θα ξυπνούσε.
Το καλοκαίρι του 1845 αποφασίζει να οργανώσει το πρώτο ταξίδι με τρένο από το Λέστερ στο Λίβερπουλ και θέτει για πρώτη φορά δύο ειδών εισιτήρια. Ένα ακριβότερο για την αστική τάξη κι ένα στη μισή τιμή για τους εργάτες και τις οικογένειές τους. Στην πορεία του ταξιδιού τους, άπαντες είχαν παρέα ένα φυλλάδιο με λεπτομέρειες της διαδρομής και πολλά στοιχεία του προορισμού στον οποίον πήγαιναν. Και κάπως έτσι από αυτό το φυλλάδιο των 60 σελίδων, γεννήθηκε ο σημερινός τουριστικός οδηγός.
Έχοντας επεκταθεί και σε άλλους τουριστικούς προορισμούς όπως το Λονδίνο, αλλά και Ουαλία, Σκοτία, Ιρλανδία πλέον υπήρχε μόνο ένα πράγμα στο δαιμόνιο μυαλό του. Η επέκταση στο εξωτερικό. Χωρίς να σταματήσει να ασχολείται με την επιχείρηση εντός της Αγγλίας, κατάφερε να τρυπώσει μέσω μιας Διεθνούς Έκθεσης στο Παρίσι τα 1855, όπου παρουσίασε στον κόσμο τη μεγαλειώδη ιδέα επέκτασής του. Μπορεί η πρότασή του να μην είχε θετική ανταπόκριση αρχικά, ωστόσο αν κάτι γνωρίζει ο καλός επιχειρηματίας, αυτό είναι να ξέρει και άλλο καλύτερο μονοπάτι.
Παρότι του έφραξαν το δρόμο, απτόητος σκάρωσε άλλη διαδρομή για το Παρίσι, εγκαινιάζοντας έτσι εναλλακτικό δρομολόγιο που περιλάμβανε ζηλευτούς προορισμούς όπως οι Βρυξέλλες, η Κολονία, ο Ρήνος, η Χαϊδελβέργη και το Στρασβούργο. Όσο για την επιστροφή στο Λονδίνο, κανένα πρόβλημα, είχε κανονίσει να γίνει η μεταφορά των γκρουπ του μέσω Χάβρης.
Πλέον όλα είχαν μπει σε μια βάση. Η επιχείρηση εξελίχθηκε και πέρασε και άλλα σύνορα, ενώ σύντομα ενεπλάκη και στον κόσμο της διαμονής. Το 1872 μπαίνει στο ατμόπλοιό του και πραγματοποιεί το κορυφαίο επίτευγμα της καριέρας του. Τον γύρο του κόσμου σε 222 ημέρες.
Ο Thomas Cook συνεργάστηκε με τον γιο του John Mason ο οποίος συνέχισε να επεκτείνει την αυτοκρατορία και σε άλλους τομείς του τουρισμού. Τελικώς θα αφήσει την τελευταία του πνοή στις 18 Ιουλίου του 1892 έχοντας πλέον βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στον παγκόσμιο τουρισμό.
Έναν τομέα που οραματίστηκε διαφορετικά και τον μετέτρεψε από απλή αναψυχή σε μια από τις πλέον επικερδείς επιχειρήσεις. Ένας τύπος που διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό τον παγκόσμιο χάρτη όπως τον ξέρουμε σήμερα.
