Μένουν ακόμα δυο-τρεις μέρες για να ολοκληρωθεί η ψηφοφορία του κοινού για τις βασικές πεντάδες του Αll Star Game. Η ασάφεια ως προς την προθεσμία της ψηφοφορίας, δεν έχει να κάνει με τεμπελιά, ειδικά μάλιστα στην εποχή που μια τέτοια πληροφορία απέχει μερικά κλικ. Απλώς δεν έχει σημασία.
Αν δεν έχεις κατέβει από κάποιο μακρινό πλανήτη του γαλαξία μας, θα ξέρεις ότι ανάμεσα στους υποψήφιους είναι και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Επίσης, θα έχει πάρει το αφτί σου ότι τα πηγαίνει περίφημα μέχρι στιγμής, καθώς όταν ανακοινώθηκε η δεύτερη καταμέτρηση ήταν στη δεύτερη θέση στην κατηγορία, πίσω από τον ΛεΜπρον και συνολικά στην πέμπτη θέση ανάμεσα σε όλους τους υποψήφιους.
Επομένως, σε αυτή τη μικρή γωνιά τον έχουμε στηρίξει και τον στηρίζουμε. Έχουν ψηφίσει μέχρι και οι γιαγιάδες υπό την αυστηρή επίβλεψη και καθοδήγηση των εγγονιών τους, ενώ πλέον το όνομα το μαζί με το #NBAVote συναντάς παντού, από το Facebook μέχρι τα σχόλια στο Porn Hub. Είμαστε όλοι με τον Γιάννη, σε κάθε μας στιγμή, και καλά κάνουμε.
Προφανώς, είναι αναμενόμενο όλοι οι Έλληνες να αγαπάμε το Γιάννη. Άλλοι εντελώς υποκριτικά, αν κρίνουμε από τις γενικότερες απόψεις τους περί μεταναστών, που δεν είχαν την τύχη να πετύχουν τη φύση στα χουβαρνταλίκια της και να τους υπογράψει λευκή επιταγή στον τομέα του ταλέντου.
Παρόλα αυτά, οι ψήφοι του εξακολουθούν να είναι παρά πολλοί. Διότι όσο και αν έχει ένα ολόκληρο λαό να τον στηρίζει, δεν εξηγείται εύκολα αυτό το πόσο ψηλά έχει βρεθεί -όχι, σκέψου το, είναι πάνω και από τον κατά γενική ομολογία καλύτερο παίκτη της Λίγκας, τον Ουέστμπρουκ. Άλλωστε, δεν είμαστε και οι πολυπληθέστεροι στον κόσμο, ενώ πολλές φορές μας κάνουν πλάκα μέχρι και οι Κύπριοι σε διάφορα talent show.
Υπάρχουν, λοιπόν, και άλλοι που τον αγαπάνε και τον πιστεύουν εξίσου με εμάς. Είναι αυτοί που έχουν την χαρά να τον παρακολουθούν κάθε εβδομάδα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρόκειται αποκλειστικά και μόνο για τους φιλάθλους των Μπακς, που έχουν ένα λόγο παραπάνω να στείλουν το δικό τους παιδί στη Νέα Ορλεάνη. Ας πούμε, πριν λίγες ώρες τους χάρισε με τέτοια στιγμή.
Τον αγαπούν όλοι οι Αμερικάνοι. Και αυτό είναι το «σωστό», κατά μία έννοια.
Ταλέντο με το τσουβάλι
Ο Αντετοκούνμπο είναι εξωπραγματικά ταλαντούχος. Ή για την ακρίβεια, η φύση τον έχει προικίσει με ένα κορμί που ξέρεις ότι αν δουλευτεί στις καλύτερες συνθήκες από τους κορυφαίους επαγγελαματίες, θα γίνει το καλύτερο το κορμί μπασκετμπολίστα στον κόσμο. Ήδη είναι δηλαδή, αν θυμηθούμε την περσινή έρευνα που επιβεβαίωνε το παραπάνω.
Από άποψη σωματικών προσόντων είναι ο κορυφαίος στη Λίγκα. Ο δρόμος για να γίνει ο επόμενος πρωταγωνιστής δεν είναι απλά ανοιχτός μπροστά του –περισσότερο μοιάζει με τη θρυλική ευθεία στη Μόντσα, εκεί που οι οδηγοί της F1 πατάνε γκάζι και χάνονται μέσα σε δευτερόλεπτα από το οπτικό σου πεδίο.
Αν εξαιτίας της εκνευριστικής ευστοχίας του Κάρι έχει γίνει στα σοβαρά η κουβέντα ότι θα πρέπει να μεγαλώσει η απόσταση του τριπόντου, τότε για χάρη του Γιάννη θα πρέπει να σκεφτούν σοβαρά να αλλάξουν τις διαστάσεις του παρκέ.
Αν πάρει την μπάλα εν κινήσει μπορεί να κάνει coast to coast σε τέσσερις με πέντε δρασκελισμούς. Στο μπάσιμο, το τελευταίο του πάτημα μπορεί να γίνει στη γραμμή των βολών και να αφήσει αρχοντικά την μπάλα στον καλάθι, ενώ το συνολικό επίπεδο της αθλητικότητας του εγγυάται ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να προσφέρει αυτό που γουστάρουν να βλέπουν περισσότερο οι Αμερικανοί: εντυπωσιακές πτήσεις, είτε μιλάμε για ένα κάρφωμα είτε για μια τάπα που κρύβει το ήλιο από τα μάτια του αντιπάλου.
Το επόμενο πρόσωπο της Λίγκας
Δεν είναι όμως μόνο το ταλέντο. Είναι η συνολική προοπτική. Ο Γιάννης, αν η καριέρα του εξελιχθεί χωρίς απρόοπτα (βλ. τραυματισμούς) θα είναι το επόμενο πρόσωπο αυτής του ΝΒΑ. Θα τον βλέπεις στα τηλεοπτικά σποτ, στα εξώφυλλα των video games κτλ. Προφανώς, δεν είναι ο μόνος. Μαζί με τους Ντ’ Αντζελο Ράσελ και Κρίσταπς Πορζίνγκις συγκροτεί μια τριάδα που ήδη μας έχει κάνει ξενύχτηδες και είναι πολύ πιθανόν να συνεχίσουμε να ξενυχτάμε για χάρη τους την επόμενη δεκαετία βλέποντας τους είτε συμπαίκτες είτε αντίπαλους για το δαχτυλίδι του πρωταθλητή. Και αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, ο Γιάννης βρίσκεται ήδη μερικά βήματα πιο μπροστά από τους άλλους δύο.
Η ιστορία που όλοι αγαπάνε
Υπάρχει και κάτι ακόμα, εξωαγωνστικό, για το οποίο οι Αμερικανοί αγαπάνε τον Γιάννη. Η ιστορία του. Αν και το NBA διαθέτει πλήθος ιστοριών με παρίες που κατάφεραν παρά τις δυσκολίες και τον κοινωνικό αποκλεισμό να γίνουν κορυφαίοι αθλητές, η ιστορία του Γιάννη, παρά το γεγονός ότι ακολουθεί λίγο-πολύ το ίδιο μοτίβο, ξεχωρίζει: θες επειδή οι γονείς τους ήταν μετανάστες στην Ελλάδα και πουλούσαν cd; Θες επειδή παραλίγο να μην μπορούσε καν να πάρει μέρος στο draft του 2013 αν δεν έπαιρνε έγκαιρα αυτό που δικαιούταν (μαζί με χιλιάδες άλλα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα), την ελληνική ιθαγένεια; Η ουσία είναι ότι η μπασκετική αφήγηση που ήδη έχει χτίσει ο Γιάννης στηρίζεται και μια άλλη, απόλυτα συμβατή με το κλισέ του αμερικανικού ονείρου.
Οι Αμερικανοί τελικά αγαπούν τον Γιάννη όχι μόνο γιατί βλέπουν στον πρόσωπο του μέλλον, αλλά διότι έχουν ήδη αρχίσει να καταλαβαίνουν ότι αποτελεί κομμάτι του παρόντος.
