Ένα παιδάκι έχει κρεμασμένη στον τοίχο του μια αφίσα. Ίσως του την έκαναν δώρο με κάποιο περιοδικό (αν και ποιος παίρνει πια περιοδικά;). Ίσως (κάποιος του) την αγόρασε. Είναι η αφίσα ενός ινδάλματος. Το ίνδαλμα κάνει κάποιο ζογκλερικό με μια μπάλα. Είναι ντυμένο στα χρώματα της ομάδας που το παιδί υποστηρίζει. Ίσως κατόπιν επιθυμίας των δικών του, ίσως μετά από πλύση εγκεφάλου από πατέρα και συγγενείς -δεν έχει καμία σημασία.
Χρώματα και φανέλα που μασκάρονται πέρα από το έμβλημα της ομάδας, από διαφημιστικούς χορηγούς, εταιρίες αθλητικών ειδών και διάφορα άλλα. Αυτά είναι γνωστά και αυτονόητα μέσα σε όλα τα χρόνια του σημαντικότερου δευτερεύοντος πράγματος στην ασφυκτική καθημερινότητα των ανδρών: της αιώνιας αγορίστικης λατρείας που ονομάζουμε ποδόσφαιρο.
Τα τελευταίες μέρες έχει στηθεί ένα πανηγύρι εκατομμυρίων γύρω από παίκτες που σίγουρα δεν αξίζουν τους μισθούς που θα παίρνουν από τον επόμενο μήνα. Μια φούσκα γεμάτη υπεραξίες, οικονομικές αφαιμάξεις μεγάλων εταιριών/ομάδων από άλλες εταιρίες/ομάδες, με οικονομικούς παίκτες σεΐχηδες, άραβες, μάνατζερ.
Σήμερα κυκλοφόρησε ένα βίντεο που έλαβε χώρα έξω από το ξενοδοχείο της ποδοσφαιρικής ομάδας της Αργεντινής. Εκεί που ένα παιδάκι αντί να κοιτάζει με θαυμασμό την αφίσα στο δωμάτιο, τόλμησε να πλησιάσει το είδωλο. Να το αγγίξει, να το δει διά ζώσης, να το αναφέρει με ενθουσιασμό στους φίλους στο σχολείο που ξεκινά, να φωτογραφηθεί μαζί του.
Οι φρουροί του Λίο Μέσι (ή του αντιπροσωπευτικούς συγκροτήματος της Αλμπισελέστε) σαμπόταραν την κίνηση του πιτσιρικά. Μέχρι να πάρει την… μπάλα πάνω του ο ίδιος ο σουπερστάρ της Μπάρτσα.
Το βίντεο συνοψίζει αυτό στο οποίο εξελίσσεται το ίδιο το άθλημα: ένα μάτσο χαρτογιακάδες, τεχνοκράτες, κοστουμαρισμένοι να προστατεύουν παίκτες/προϊόντα γύρω από τους οποίους έχουν στήσει ένα γαϊτανάκι δισεκατομμυρίων. Στερώντας από το παιδάκι, που ουσιαστικά είναι ο θεμέλιος λίθος της ίδιας της ποδοσφαιρικής απεύθυνσης, τον αγαπημένο του ήρωα.
