Δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες από τότε που διάβαζα μία από τις τεράστιες αλήθειες που καταγράφει ο τιτάνας Ιωάννης Τσιλλιγίρης συχνά πυκνά στον τοίχο του. Μια αλήθεια για την οπαδική απόδοση των οπαδών της Ριέκα στο πρόσφατο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό.
Μην τα πολυλογώ, αυτήν εδώ την αλήθεια:
Γενικά μιλώντας, το κλίμα στην κερκίδα παίζει πάντα τεράστιο ρόλο και πολλές φορές μπορεί να διαμορφώσει ακόμη και το τελικό αποτέλεσμα. Στο γήπεδο της Ξάνθης, επιστρέφοντας στο παράδειγμα του Ιωάννη, μπορεί οι 35 φανατικοί να μην έχουν το δικό τους πέταλο, αλλά πόσες και πόσες φορές δεν τους είδες στην απέναντι κερκίδα από τα δημοσιογραφικά να βαράνε παλαμάκια, να φωνάζουν εκκωφαντικά «Ξάνθη!» τουπ τουπ τουπ «Ξάνθη!» τουπ τουπ τουπ και να σου λύνονται τα γόνατα από την τρομάρα;
Κι αυτό το γεγονός, θα περιμέναμε κάποιοι τύποι σαν τον μέγιστο Μπουφόν να το γνωρίζουν από πρώτο χέρι. Αμ δε. «Το να παίζεις στο Champions League σου δίνει την ευκαιρία να βιώνεις την ατμόσφαιρα σε μερικά από τα πιο συναρπαστικά γήπεδα της Ευρώπης κι όταν είσαι νέος το παίρνεις αυτό ως δεδομένο καθώς υπάρχουν μπροστά σου πολλές ευκαιρίες να ζήσεις», είπε ο πορτιέρο της Γιουβέντους όταν ρωτήθηκε σε ποιο γήπεδο ανυπομονεί να ξαναπαίξει και συνέχισε λέγοντας: «Ωστόσο, όσο μεγαλώνεις συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν πράγματα που ενδεχομένως να μην τα ξαναζήσεις».
Πού αδημονεί να παίξει λοιπόν ο 39χρονος κύριος Τζανλουίτζι, αν όχι στο Ξάνθη Arena;
«Θα ήθελα να τεστάρω τον ευατό μου στο Μπερναμπέου και στο Καμπ Νου, θα ήθελα να περάσω ένα ακόμη ιδιαίτερο ποδοσφαιρικό απόγευμα στο Ολντ Τράφορντ. Θα ήθελα να ξαναζήσω την εμπερία της ηλεκτρικής ατμόσφαιρας στο γήπεδο της Σέλτικ».
