Ο χαμένος τελικός του Κάρντιφ ήταν μάλλον η τελευταία του ευκαιρία να κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης και να γευτεί το νέκταρ από το Άγιο Δισκοπότηρο μίας χρυσής μπάλας. Συνοπτικά, λοιπόν, αυτός ήταν και ο λόγος όπου σχεδόν όλοι ήμασταν με την Γιουβέντους, ή πιο σωστά με τον… Μπουφόν στον τελικό του Σαββάτου.
Εκτός από αυτούς που δηλώνουν Ρεάλ, όσοι παρακολούθησαν το παιχνίδι, έκατσαν στη θέση τους έχοντας πάρει ήδη «Μπουφονική» θέση, βρίσκοντας στο πρόσωπο του Τζίτζι έναν πολύ καλό λόγο για να υποστηρίξουν τη «Μεγάλη Κυρία», μαζί με τους -ούτως ή άλλως- υπόλοιπους υποστηρικτές της Γιούβε (που είναι και πολλοί) αλλά και τους ουκ ολίγους αντιπάλους της «Βασίλισσας» (και) του Κριστιάνο.
Ψυχογραφώντας τον μέσο φίλαθλο-θεατή του τελικού και συγκρατώντας πολλές από τις ατάκες που ακούστηκαν ή γράφτηκαν για τον Τζιανλουίτζι, παραθέτουμε πέντε βασικούς λόγους για τους οποίους ο Μπουφόν κέρδισε τις καρδιές μας στον τελικό κι ας έχασε τον τελικό. Το αίσθημα της συμπόνιας (αλλά και του θαυμασμού) για τον μεγάλο αρχηγό της Γιουβέντους έγινε ακόμα πιο έντονο από τον τρόπο που έχασε το τρόπαιο και κυρίως από την εσχάτη προδοσία, όχι τόσο της άμυνάς του, αλλά της τύχης και της μπάλα, που δύο φορές του έπαιξαν άσχημο παιχνίδι με ισάριθμα γκολ από κόντρα.
1. Ο Τζίτζι χωρίς Champions League;
Ναι, έχει πάρει Πρωταθλήματα και Κύπελλα με τη Γιουβέντους, εδώ έχει πάρει ολόκληρο Μουντιάλ με την Ιταλία, αλλά δεν το χωρά ο νους μας ότι μετά από χρόνια θα μπαίνουμε στο wikipedia να διαβάσουμε το βιογραφικό του, να δείξουμε στα παιδιά μας τι σημαίνει Μπουφόν και δεν θα έχει ένα ΤΣΟΥ-ΛΟΥ στην τροπαιοθήκη του. Να έχει τρεις τελικούς και να μην έχει πάρει ούτε ένα. Αδικία!
2. Τερματοφυλακάρα, ετών 40
Δεν ξέρω αν συμφωνείτε ότι είναι ο καλύτερος τερματοφύλακας του κόσμου, αλλά δεν γίνεται να διαφωνείτε στο ότι είναι ένας από τους καλύτερους, αν και 40 χρονών άνθρωπος! Ο Μπουφόν μεγάλωνε, μεγάλωνε, αλλά όπως διάβασα να γράφεται εύστοχα κάπου πρόσφατα, μάλλον γεννήθηκε μεγάλος. Αλλά όχι μόνο λόγω της εμφάνισής του. Το σπουδαίο είναι πως αν και μεγάλωσε ηλικιακά παρέμεινε ένας σπουδαίος τερματοφύλακας, ο οποίος μέσα από την σταθερότητα και τη διαχρονικότητά του επάξια αποτελεί τον κορυφαίο των κορυφαίων.
3. Πιστός Γιουβεντίνος
Ο Μπουφόν ταυτίστηκε με τη Γιουβέντους και η Γιουβέντους πολλές φορές στον λόγο μας παραλληλίστηκε με τον Μπουφόν. Το γεγονός ότι αγκιστρώθηκε στο Τορίνο και συνεχίζει εκεί μετά από 16 ολόκληρα χρόνια έχει προκαλέσει τον θαυμασμό όλων, ωστόσο υπήρχε και κάτι ακόμη που κάνει ακόμα πιο βαθιά την υπόκλισή μας μπροστά του, ήταν η επιμονή, υπομονή και αφοσίωσή του στην ομάδα που λάτρεψε, ακόμα κι όταν αυτή υποβιβάστηκε, όντας υποχρεωμένος να αγωνίζεται στη δεύτερη κατηγορία και μάλιστα στην καλύτερη ποδοσφαιρική του ηλικία και μετά την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου!
4. Η επιστολή στους κάφρους
Πριν από λίγο καιρό, μετά από μία κατάπτυστη ενέργεια των οπαδών της Γιουβέντους, οι οποίοι φώναξαν συνθήματα κατά των νεκρών της Τορίνο, ο Τζίτζι έγραψε ένα συγκλονιστικό μήνυμα με αποδέκτες τους κάφρους μεν, υποστηρικτές της ομάδας του δεν, διδάσκοντας ήθος και επιδεικνύοντας το μεγαλείο του πνεύματος δίπλα από το ταλέντο του. Ήταν αρκετά φρέσκο αυτό το συμβάν, κάνοντάς τον ακόμη πιο συμπαθή μέχρι και σε αυτούς που δεν ασχολούνται με το ποδόσφαιρο.
5. Χρυσή Μπάλα στις καρδιές μας
Έχει γνωρίσει αρκετές ατομικές διακρίσεις, ωστόσο η Χρυσή Μπάλα είναι η μεγαλύτερη αναγνώριση που μπορεί να έχει ένας ποδοσφαιριστής. Δεν κατάφερε να αποσπάσει μία τέτοια, αλλά δεν πειράζει ρε Τζίζι, καλή καρδιά, ή μάλλον χρυσή καρδιά. Έχεις μία περίοπτη θέση στις καρδιές μας.
