Για πολλά χρόνια η Ίος ήταν ένα μέρος με πολύ συγκεκριμένο πρόσημο. Πάταγες το πόδι σου εκεί, και από το πρώτο βράδυ μέχρι την τελευταία σου νύχτα στο νησί, ήσουνα σε μια μόνιμη μέθη. Όχι από το τοπίο και την ομορφιά. Αλλά από το ατελείωτο όργιο κατάχρησης μέσα στα ξενυχτάδικα, όπου οι τουρίστες δεν ήξεραν τι τους γίνεται από τα ξύδια.
Τα τελευταία χρόνια έχει ηρεμήσει κάπως η κατάσταση, όμως η αίσθηση παραμένει παρόμοια. Κι έτσι ο κόσμος χάνει αυτό που έχει να προσφέρει σαν τόπος. Μια κυκλαδίτικη ομορφιά ξεχωριστή που μπορεί να ηρεμήσει το μυαλό –χωρίς να χρειάζεται να το μπουκώσεις στο αλκοόλ.
Από τις Τρεις Εκκλησίες μέχρι το Μαγγανάρι, κι από τον Μυλοπότα μέχρι τον Κάλαμο, οι παραλίες του νησιού είναι μια αποθέωση των καταγάλανων νερών. Κι αυτό είναι ένα μικρό βιντεάκι, τραβηγμένο από drone, για να πάρεις μια πρώτη γεύση για τι πράγμα μιλάμε.
