Το σκηνικό μοιάζει παράξενα οικείο και σου φέρνει στο μυαλό εικόνες από ταινίες. Times Square, Central Park, 5th Avenue, Wall Street, μέρη που είναι τρομακτικά γνώριμα και σε κάνουν να αισθάνεσαι δέος, όταν συνειδητοποιείς τις πραγματικές τους διαστάσεις. Φαίνεται ότι είσαι τουρίστας γιατί κοιτάς συνέχεια ψηλά, αλλά και γιατί κουβαλάς όλα τα κλισέ και τα στερεότυπα και περιμένεις να συναντήσεις υπέρβαρους Αμερικανούς που τρώνε μπέργκερ, συμμορίες και άλλες παρόμοιες σκηνές που έχεις δει σε blockbusters.
Η Νέα Υόρκη δεν είναι σίγουρα αυτό που φαντάζεσαι και ο μόνος τρόπος για να τη γνωρίσεις, είναι να περπατήσεις στις ετερόκλητες γειτονιές της, κάθε μία από τις οποίες έχει το δικό της χαρακτήρα. Λένε ότι το να περπατάς στους δρόμους της, είναι σα να ταξιδεύεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Λογικό, αν σκεφτείς ότι στην πόλη κατοικούν πάνω από 200 εθνικότητες.
Μετρό και underground κουλτούρα
Αμέσως συνειδητοποιείς ότι πρέπει να προσαρμοστείς στους γρήγορους ρυθμούς. Αυτό σημαίνει ότι δεν «σκαλώνεις» μπροστά στις μπάρες και ξέρεις πώς να επικυρώνεις το εισιτήριό σου, αλλιώς θα σε ποδοπατήσουν. Όλοι «τρέχουν». Δεν μπορείς να σταματάς απότομα στη μέση του πεζοδρομίου- για να χαζέψεις με την ησυχία σου σαν σωστός τουρίστας. Είναι ένα ακόμη κλισέ και μπορεί να ακούγεται γελοίο, αλλά ισχύει. Υπάρχουν μέχρι και handbooks που αναφέρονται στο συγκεκριμένο θέμα. Στην πρώτη μου βόλτα με το μετρό είδα κάτι παρόμοιο με αυτό που παρουσιάζει το σύντομο ντοκιμαντέρ του Scott Carthy - 03:28 αν βαριέσαι να το παρακολουθήσεις ολόκληρο.
Οι subway dancers και οι hat dancers είναι συχνό φαινόμενο και δεν υπάρχει περίπτωση να μην τους πετύχεις. Σχεδόν σε κάθε σταθμό θα συναντήσεις από παράφωνους χίπιδες με την κιθάρα τους μέχρι ταλαντούχους μουσικούς που τραγουδάνε όπερα ή χιπ χοπ και χορευτές που κάνουν ακροβατικά στα βαγόνια. Και ξαφνικά οι επιβάτες μπαίνουν στον ρυθμό και αρχίζουν να τραγουδάνε μαζί τους και αναρωτιέσαι αν είναι επηρεασμένοι από τα μιούζικαλ που κοροϊδεύεις, ή το αντίθετο.
Ναι, για τους Νεουορκέζους, η σκηνή του La La Land που ξαφνικά ο κόσμος βγαίνει από τα αμάξια και χορεύει σαν τρελός, σίγουρα δεν είναι τόσο γελοία όσο μπορεί να μοιάζει σε εμάς. Είναι εξοικειωμένοι με το είδος και παρακολουθούν τις μουσικές παραστάσεις του Broadway φανατικά.
Άλλωστε, η Νέα Υόρκη δεν είναι μόνο η πόλη των blockbusters αλλά και του πειραματικού θεάτρου, των αυτοσχεδιασμών, του indie κινηματογράφου, του σύγχρονου χορού, των μπίτνικς, της jazz και του burlesque. Η λίστα με τις μουσικές σκηνές και τα θέατρα της πόλης είναι χαοτική, και μπορείς να παρακολουθήσεις από όπερα στο Lincoln Center μέχρι grunge συναυλίες στο Williamsburg.
Williamsburg, η πρώην κακόφημη γειτονία του Μπρούκλιν που μετατράπηκε στην πιο hip περιοχή
Στο Williamsburg, λοιπόν, διοργανώνονται άπειρες performances σε μεγάλους συναυλιακούς χώρους αλλά και υπόγεια. Θεωρείται η πιο «hip» περιοχή, με τα πιο «ψαγμένα» μαγαζιά για μουσική, φαγητό, ποτό και vintage ρούχα. Φημίζεται για την υπαίθρια αγορά που διοργανώνεται εκεί κάθε Σάββατο, και στην οποία –ανάμεσα στους μουσάτους λάτρεις του καρό- θα βρεις φαγητά από όλο τον κόσμο, που το πιθανότερο είναι ότι δεν έχεις δοκιμάσει ποτέ.
Θεωρείται μία από τις πιο ανερχόμενες γειτονιές μετά το «gentrification», ένα αμφιλεγόμενο θέμα το οποίο αγαπούν να συζητάνε οι Αμερικανοί. Με απλά λόγια: Πριν μερικές δεκαετίες, οι καλλιτέχνες δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να μείνουν στο Μανχάταν, λόγω των ακριβών ενοικίων, και έτσι ξεκίνησαν να εγκαθίστανται στο Williamsburg -αλλά και άλλες περιοχές του Μπρούκλιν- που τότε θεωρούνταν μία κακόφημη φτωχογειτονιά, γεμάτη Πορτορικανούς. Σταδιακά με τα έργα τους, αύξησαν την ελκυστικότητα της περιοχής, αλλά και το ενδιαφέρον του κόσμου για αυτή και την μετέτρεψαν στην πιο hip γειτονιά με τα ενοίκια να αυξάνονται όλο και περισσότερο.
