Δεν θα μας τρελάνετε εσείς, κύριοι του Μπέρκλεϊ. Δεν θα μας τρελάνετε. Πρώτα μας κόψατε τα κανονικά φαγητά και τα αντικαταστήσατε με κινόες (sic) και τώρα θα μας κόψετε ακόμα και το να μυρίζουμε τα κανονικά φαγητά. Τα βάλατε με το μπέικον, τα βάλατε με όλους μας. Σας ξέρουμε δα, τι χίπηδες είστε εκεί στην Καλιφόρνια.
Για να εξηγηθώ: Έρευνα του Μπέρκλεϊ αποκάλυψε ότι αν μυρίζεις ένα φαγητό πριν το φας, στέλνεις σήμα στον οργανισμό σου να αποθηκεύσει λίπος και όχι να κάψει. Άρα, παίρνεις κιλά.
Όντως τώρα; Θέλετε να μας τρελάνετε;
Με κάποιο παρανοϊκό τρόπο η όσφρηση επηρεάζει το μεταβολισμό σου και την όρεξη σου. Αν είσαι μόνιμα με μπουκωμένη μύτη, μπορείς να χαρείς. Αν όχι, τότε είναι πιθανόν να παχαίνεις μόνο με την μυρωδιά.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Cell Metabolism και πραγματοποιήθηκε σε ποντίκια, επομένως τα όποια συμπεράσματα βρίσκονται ακόμα σε αρχικό στάδιο, παρόλα αυτά ήταν κρυστάλλινα: όσα ποντίκια είχα περισσότερο ανεπτυγμένη την αίσθηση της όσφρησης, πήραν περισσότερο βάρος καταναλώνοντας τροφές με πολύ υψηλά λιπαρά, συγκριτικά με όσα δεν μύριζαν και τόσο καλά.
Μάλιστα, ακόμα και τα ποντίκια που είχαν αναπτύξει σε φυσιολογικά επίπεδα την αίσθηση της όσφρησης, πήραν έως και 100% το αρχικό τους βάρος τρώγοντας λιπαρές τροφες. Αντίθετα, τα ποντίκια που σχεδόν δεν μπορούσαν να μυρίσουν δεν πήραν ούτε γραμμάριο.
Επίσης, η διαδικασία αυτή επιβεβαιώθηκε και αντίστροφα: Όταν τα παχύσαρκα ποντίκια έχασαν δεν μπορούσαν να μυρίσουν το φαγητό τους, έχασαν κιλά χωρίς να αλλάξουν τη διατροφή τους.
Γιατί είναι τόσο σημαντική η οσμή; Διότι συνδέεται άμεσα με το πώς αντιλαμβανόμαστε τη γεύση. Χωρίς μυρωδιά, οι γευστικοί κάλυκες δεν προσλαμβάνουν πλήρως τη γεύση μιας τροφής.
Μάλιστα, μπλέξαμε δηλαδή. Και πάω στοίχημα ότι η ποντικίσια κουζίνα δεν έχει μπέικον, μπριζόλες και μπέργκερ.
