Πρώτα ζούμε, μετά χτυπάμε το κεφάλι μας στο τιμόνι με αυτά που βλέπουμε και μετά γράφουμε. Δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει αλλιώς ένα κείμενο το οποίο στηρίζεται στη χρόνια παρατήρηση και στις βιωματικές εμπειρίες μας πάνω στους ελληνικούς δρόμους.
Τα έχεις ζήσει, τα έχω ζήσει, πάμε με τη μία στο προκείμενο για όλα εκείνα που μας συμβαίνουν εν κινήσει. Έχουμε και λέμε:
1. Υπάρχει ένας villain για τον καθένα μας. Σε παρακολουθεί, ξέρει τις μικροσυνήθειές σου, ξέρει τι ώρα ξεκινάς κάθε πρωί για τη δουλειά, τι ώρα πρέπει να φτάσεις και πόση ώρα χρειάζεσαι για να φτάσεις. Την ημέρα που θα κοιμηθείς δέκα λεπτά παραπάνω και θα χρειαστείς όλη σου την τύχη ώστε να εξοικονομήσεις χρόνο στη διαδρομή, αυτός θα φροντίσει να βάλει βάρδιες σκουπιδιάρικων σε όλα τα στρατηγικά σημεία.
2. Όταν βρίσκεσαι σε άγνωστη για σένα γειτονιά, ποτέ-ποτέ-ΠΟΤΕ δεν κόβεις δρόμο για να γλυτώσεις την κίνηση. Με το που βγεις από την προμελετημένη διαδρομή θα αντιμετωπίσεις ανάποδες μονοδρομήσεις, αδιέξοδα, έργα κάποιου σταθμού μετρό που θα ανοίξει το 2086 μ.Χ, νταλίκες στη μέση του δρόμου να ξεφορτώνουν γάλατα, πλατείες-σκουληκότρυπες που οδηγούν στον Αιώνιο Κύκλο, ανισόπεδες που βγάζουν στο χωράφι κάποιου serial killer, τον δρόμο για το Ελ Ντοράντο, την Highway to Hell και γενικά σκοτεινές δυνάμεις που σε σπρώχνουν στην αντίθετη από τη σωστή κατεύθυνση. Δεν υπάρχει περίπτωση να γλυτώσεις χρόνο, στην καλύτερη περίπτωση θα βρεθείς 10 μέτρα πριν το σημείο που πρωτοέκανες τη μαλακία και στην χειρότερη περίπτωση στη Μόρντορ.
3. Όταν ανάβει το λαμπάκι, να πηγαίνεις να βάζεις βενζίνη. Ο ξάδερφος που σου έλεγε στα 18 σου που πήρες δίπλωμα ότι όλα κουλ και μη μασάς και το λαμπάκι σε βγάζει από ‘δω μέχρι την Κόρινθο, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές κάνει ωτο-στοπ κάπου στην Κινέτα.
4. Όταν βγάζουμε το χέρι από το παράθυρο για καλό σκοπό, το σωστό είναι: δείκτης, παράμεσος και μικρός όρθιοι προς τα πάνω και μεσαίος οριζόντια. Το άλλο με τη κλειστή γροθιά και τον υψωμένο δείκτη να πας να το κάνεις στο Tennessee, Τζώνυ Κας από τα Άνω Λιόσια.
5. Στρώνε καλά το χαλάκι του οδηγού πριν βάλεις μπρος. 9 στις 10 φορές θα έχει διπλωθεί, ο συμπλέκτης θα σφηνώσει από κάτω του την πιο κρίσιμη στιγμή κι άντε τώρα να σκύβεις να το στρώνεις στη μέση της Κηφισίας και να σου φύγει το τιμόνι και να κάνεις θρύψαλα κάνα τερατούργημα μνημείο του Μπάμπη Βωβού.
6. Βγαίνοντας από το μπαρ, προσπάθησε να θυμηθείς κάποιο παλιό αστείο του Σεφερλή. Αν χαμογελάσεις έστω κι ελάχιστα, είσαι μεθυσμένος, μην οδηγήσεις. Το ταξί δεν είναι ντροπή.
7. Για τα αγόρια: ρώτα και κάναν άνθρωπο αν χαθείς, δεν είναι ντροπή και ούτε αμβισβητείται ο ανδρισμός σου μέσω της ανικανότητάς σου να προσανατολιστείς. Για τα κορίτσια: μπείτε και σε κάνα google maps πριν ξεκινήσετε, δεν είναι πρακτικό να σταματάς κάθε 20 μέτρα σε περίπτερο για οδηγίες ούτε είναι συνετό να τα αφήνουμε όλα στο GPS που σε στέλνει Αττική Οδό για να πας Άνω Πετράλωνα – Κάτω Πετράλωνα.
8. Για τα αγόρια vol2: δε χωράει, σταμάτα να προσπαθείς να παρκάρεις σε χώρο για αυτοκινητάκι Lego. Για τα κορίτσια vol2: χωράει, μη φοβάσαι να παρκάρεις σε χώρο για το Θωρηκτό Ποτέμκιν.
9. Λυπήθηκες την θεια (τόνος στο “α”) που προσπαθεί με το Fiatάκι της να διασταυρώσει τη Μιχαλακοπούλου αλλά κανένας Ούννος δεν της παραχωρεί προτεραιότητα; Να μην τη λυπάσαι. Με το που κάνεις σινιάλο αυτή τότε ακριβώς θα αποφασίσει να κοιτάξει το κινητό της, να φιλοσοφήσει το δράμα της ύπαρξης και του θανάτου κοιτώντας σε οποιαδήποτε κατεύθυνση πέραν της δικής σου ή απλά να κυνηγήσει πεταλούδες. Είτε παίζεις τα φώτα, είτε κάνεις νόημα με το χέρι, είτε κόβεις ταχύτητα, είτε όλα αυτά μαζί ανάβοντας ταυτόχρονα βεγγαλικά μπας και σε προσέξει, το μόνο που κερδίζεις είναι η παγερή αδιαφορία της και το λογικό βρισίδι των πίσω οδηγών.
10. Αν κυκλοφορείς Κέντρο 8-10 το πρωί, έχε μαζί σου ζεν μουσική, φορτισμένο κινητό, εφημερίδα και κάποιο ελαφρύ βιβλίο (π.χ την Ιστορία των Βαλκανικών Πόλεμων). Φυσικά να σερφάρεις και να διαβάζεις μόνο όταν είσαι ακινητοποιημένος. Δηλαδή στο 90% του συνολικού χρόνου που βρίσκεσαι στο αυτοκίνητο. Στο μηχανάκι αυτά ξέχνα τα, αν βγάλεις κινητό ενώ οδηγείς αποτελείς ένα μοναδικό κράμα βλακείας κι επικινδυνότητας. Πάτα λίγο στη γη.
11. Επειδή ζεις και κυκλοφορείς στην Ελλάδα και όχι στην Ευρώπη, δε χρειάζεσαι χαμηλωμένο αμάξι. Ίσως να σου φαινόταν χρήσιμο σε κάποια καταδίωξη έξω από τη Ρώμη για να πιάσεις τους κακούς, αλλά στην Αθήνα με τα σαμαράκια των Ιμαλαϊων το μόνο που καταφέρνεις είναι να σπας τα κάκαλα όσων είχαν την ατυχία να βρεθούν από πίσω σου.
12. Αν έχεις σκάσει μια μικρή περιουσία για μπομπάτο ηχοσύστημα στο αυτοκίνητο, συγχαρητήρια, έχεις κολλήσει στο Μπουρνάζι του 1995. Παρόλα αυτά, τουλάχιστον φρόντισε να ακούς καμιά μουσική που να βοηθάει τις ηχειάρες να αναδειχθούν. Run The Jewels κι όχι Κιάμο. Metallica κι όχι Tus. Οκ;
Μιας και είχες τα κουράγια να διαβάσεις ως εδώ, πάρε μια έτοιμη playlist δώρο για διαδρομές μετά τη δύση του ηλίου να παίξεις μπαλίτσα σαν τον Ryan τον Gosling με λευκό jacket.
