Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, πάντα έμπλεκα-με την καλή έννοια σαφώς-με άντρες λιγομίλητους, λίγο μουρντάρηδες και κομματάκι αντικοινωνικούς σε σημείο παρεξηγήσεως-από μένα-. Και ok, το καταλαβαίνω γιατί η πολυλογού και η πληθωρική της υπόθεσης είμαι εγώ, κάτι που σημαίνει ότι με κάποιον όμοιό μου λογικά θα πλακωνόμουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Αλλά ρε συ άγνωστε αναγνώστη εκεί έξω, που τη γνώμη σου την έχω ψηλά, δε νομίζεις ότι θα πρέπει καμιά φορά να χαλαρώνεις και λιγάκι;
Διότι μπορεί το μότο του άντρα του βαρύ και του παντελονάτου, να είναι «Πράξεις και όχι λόγια», και μπορεί όντως από το να πεις: «Ναι θα σου πάρω τα παπούτσια που θέλεις», απλά να το κάνεις, κάποιες φορές όμως δεν είναι κακό να είσαι λίγο πολυλογάς και λίγο πιο τσαχπίνης.
Και για να σου δώσω να καταλάβεις τι εννοώ: Καμία γυναίκα δε θέλει τον άντρα παρλαπίπα. Δεν είναι αρρενωπό, δεν είναι σέξι και όταν μιλάς πολύ λες βλακείες. Και ok, μπορεί μια χαζή γυναίκα να είναι αντιερωτική, ένας χαζός άντρας όμως απλά δεν παλεύεται! Αυτό λοιπόν που ζητάμε αδερφέ μου, δεν είναι ούτε πολλά λόγια, ούτε και αποθέωση χωρίς λόγο. Αυτό που ζητάμε-οι καημένες-είναι λίγη τρυφερότητα παραπάνω.
Έλα και στη θέση μου: Θα πρέπει πάντα να μαντεύω αν σου αρέσω, αν περνάς καλά και αν εξακολουθείς να με θέλεις όπως την πρώτη μέρα που με αντίκρισες. Και επαναλαμβάνω: Δε σου λέω να γίνεις σάχλας και σιχαμένος και η μόνη σου ασχολία να είναι η γκόμενά σου-αυτό δεν το θέλω ούτε για τις γυναίκες προφανώς-αλλά πού και πού, ένα σχόλιο του τύπου: «Είσαι πολύ όμορφη σήμερα», ένα χάδι στα μαλλάκια, ένα φιλί από εκεί που δεν το περιμένεις, ή ακόμα και ένα τρυφερό κωλοσκάμπιλο δε βλάπτει. Τελοσπάντων δεν είμαι ο κολλητός σου. Μάθε να τα διαχωρίζεις.
Το ίδιο φυσικά ισχύει και για την επικοινωνία. Το τηλέφωνο αντί του μηνύματος εκτιμάται και προτιμάται. ΑΛΛΑ (με κεφαλαία γιατί θα πω μεγάλα λόγια): Στο τηλέφωνο δεν μπορείς να ζουζουνίσεις, δεν μπορείς να πεις ότι με σκεφτόσουν γυμνή, ούτε να αναπολήσεις εκείνη την κίνηση ματ που σου έκανα το προηγούμενο βράδυ στο σεξ. Ξέρεις όμως πώς θα λυθεί το πρόβλημα; Με ένα μήνυμα (ή και περισσότερα δε θα τα χαλάσουμε στις ποσότητες). Κοίτα για emoticon δεν επιμένω, αλλά αν θέλεις να βάλεις μία καρδιά ή μία χαμογελαστή φατσούλα, δε θα με χαλάσει κιόλας. Έχω μάθει να μην έχω το ανικανοποίητο.
Εν ολίγοις, όσο μπρουτάλ κι αν είσαι, μπορείς μαζί μου να μαλακώνεις, χωρίς να χάνεις στο ελάχιστο τον ανδρισμό και την αρρενωπότητά σου.
Και τι σου ζητάω ρε άνθρωπε anyway; Ένα χαμόγελο, ένα κοπλιμέντο και ένα «Σε σκέφτομαι». Αυτά!
