Ένα από τα μεγαλύτερα σφάλματα των αντρών είναι να μετράνε τις γυναίκες που έχουν πάει, αλλά ποτέ τις χυλόπιτες που έχουν φάει. Αυτό είναι το ζουμί μιας αντροκουβέντας. Τι να σε κάνω ρε μάγκα να μου μετράς τη Σάρα και τη Μάρα, όταν δεν ξέρεις τι εστί «ήττα»;
Ο μεγάλος Άκης Πάνου έλεγε ότι άντρας που δεν έχει κάτσει στο ειδώλιο του κατηγορουμένου δεν είναι άντρας. Επειδή δεν μπορούμε να συνταχθούμε απόλυτα με αυτό, κι επειδή κι εποχές έχουν αλλάξει κάπως, το παραφράζουμε και λέμε πως αν δεν έχεις φάει χυλόπιτα, τότε ναι, δεν είσαι άντρας. Ή τουλάχιστον, δεν έχεις βιώσει την άλλη πλευρά ενός άντρα. Κι όταν οι φίλοι σου θα κάνουν πλάκα μεταξύ τους για τις καλύτερες ατάκες που έχουν ακούσει σε απόρριψη, όπως κάποιες απο αυτές που θα σου παραθέσουμε παρακάτω, εσύ θα μετράς, θα μετράς, θα μετράς, κι εκείνοι θα γελάνε, πότε με τις χυλόπιτες, πότε μαζί σου που τους το παίζεις ιστορίας.
Επειδή οι ατάκες που παίζουν στην πιάτσα είναι… άπειρες, ας προβούμε σε μια κατηγοριοποίηση της εκάστοτε χυλόπιτας που διαφέρει ως προς το εύρος, το βάρος και την… ντροπή. Το συναίσθημα της χυλόπιτας άλλωστε είναι πάντα το ίδιο. Ο κλασσικός κρύος ιδρώτας που διαδέχεται την αμήχανη στιγμή του «τι θα της πω», την αβεβαιότητα του αν θα πιάσει «αυτό που θα της πω», ή το αν άξιζε τελικά το ρίσκο στο δίλημμα «να πάω να της μιλήσω ή θα φάω χυλόπιτα;». Σε αυτά τα ερωτήματα έρχεται και η απάντηση μετά, η οποία λέει πως αν φας χυλόπιτα, ό,τι και να της είπες, δύο πράγματα μετρούν: Ένα ότι πήγες, δύο ότι έφαγες άκυρο. Κλάιν. Ιδού οι 15 κατηγορίες της Χυλόπιτας της σωστής, της τίμιας, της μορφωμένης . Όχι εσύ δηλαδή, ένας φίλος από το χωριό.
1. Η αναμενόμενη
«Δεν ψάχνομαι»
2. Η οικογενειακή
«Αχ δε γίνεται, είσαι φίλος του ξάδερφού μου».
3. Η προπολεμική
«Με κολακεύει αυτό που κάνεις, αλλά το μυαλό μου είναι αλλού»
4. Η μεταπολεμική
«Μόλις βγήκα από μία μακροχρόνια σχέση»
5. Η σεφερλική
«Γελάω πολύ μαζί σου, αλλά δυστυχώς δε θέλω κάτι παραπάνω»
