Από τους Γιώργο Ρομπόλα και Κώστα Χρήστου
Κακά τα ψέματα, το instrumental είναι μία κατηγορία μόνο του. Είναι η μουσική για όλες τις ώρες της καθημερινότητας. Στο αυτοκίνητο. Στο δρόμο ενώ περπατάς. Στο γραφείο. Το πιο μαγικό είναι ότι ο καθένας από εμάς μπορεί είτε να βυθιστεί στις μελωδίες, είτε να σκαρφιστεί δικούς του στίχους για να ταιριάξουν με το εκάστοτε μουσικό χαλί.
Αν η μουσική είναι η καλύτερη παρέα στον κόσμο, τότε το instrumental είναι ο κολλητός για όλες τις στιγμές. Τις όμορφες και τις άσχημες. Σου παρουσιάζουμε 6 μπάντες που έχουν τον δικό τους μοναδικό τρόπο για να σου κρατήσουν παρέα.
Cloudkicker
Μόνο αγάπη για το project του Ben Sharp, το οποίο από το 2007 χαρίζει μαγικά ταξίδια στο μυαλό και στην ψυχή. Είναι η μουσική με την οποία θέλεις να ξυπνάς και το πρωί και να κοιμάσαι το βράδυ. Μία συλλογή από υπέροχες μελωδίες που θα βγάλουν τον καλύτερο σου εαυτό. Και αυτό δεν θέλουμε καθημερινά;
Frank Zappa (1969)
Τον Frank Zappa instrumental κανονικά δεν το λες. Μεγαλοφυία, τον ροκ μουσικό που ανέδειξε την ανάγκη για χιούμορ, έναν καλλιτέχνη και άνθρωπο που δε χωρούσε κάτω από ταμπέλες τον λες. Απλά, έτσι επειδή γούσταρε, έβγαλε και έναν από τους καλύτερους instrumental (σχεδόν) δίσκους όλων των εποχών. Εδώ ένα κομμάτι-κόσμημα. Έτσι γιατί η ζωή πρέπει να έχει πλάκα, να έχει χαρά και ας μην έχει στίχους πάντα.
Mogwai (1997)
Στο βιβλίο του post rock οι Mogwai έχουν γράψει το όνομά τους με χρυσά γράμματα. Βάλτο να το ακούσεις, όταν κολλάς το πρωί στην Εθνική Αθηνών-Λαμίας. Εκεί που όλα είναι σκατά, αυτό εδώ θα σου δώσει κουράγιο. Θα σου δώσει Ζωή. Ελπίδα. Θα σε κάνει άνθρωπο ξανά - πριν πατήσεις το πόδι σου στο γραφείο.
Godspeed you Black Emperor (1998)
Όταν πέφτει ο ήλιος και η μέρα έχει τελειώσει: κόκκινα ηλιοβασιλέματα, βιομηχανικά τοπία, άδειοι δρόμοι, «λοκάλια» που πίνουν μπύρες σε σκαλιά, κουβέντες με φίλους, βλέμματα σε κορίτσια, τσαμπουκάδες έτοιμοι να ξεσπάσουν. Αυτό δεν είναι τραγούδι, ταξίδι ενηλικίωσης είναι. Και η μπάντα, εκτός από θρυλική, ιδανικό φάρμακο για να ηρεμήσει το μυαλό σου όταν κλείνει άλλη μία μέρα.
God Is An Astronaut (2008)
Μουσική στα όρια της φαντασίας. Με επικές μελωδίες και καλοφτιαγμένα «γυρίσματα» που σε κάνουν να θέλεις να εξερευνήσεις το τόσο ξεχωριστό είδος του art rock. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με την Ιρλανδική μπάντα που έχει κάνει το πέρασμα της από την χώρα μας – και όχι μόνο μία φορά. Η απόδειξη ότι κάποιες φορές πρέπει απλά να γύρεις το κεφάλι πίσω και να κλείσεις τα μάτια.
Long Distance Calling (2011)
Από τα πιο νέα ονόματα στον χώρο του art rock, οι Γερμανοί Long Distance Calling είναι από τις λίγες art rock μπάντες που δεν πρόκειται να σε κουράσουν οι ενισχυτές τους. Κάθε μελωδία είναι ένα καινούργιο ταξίδι προς τον άγνωστο εαυτό σου που σε καλεί να την εξερευνήσεις. Διαστημικά σόλο, ρυθμός που μιλάει στην καρδιά και μία μικρή απόδειξη ότι το Σύμπαν έφτιαξε την μουσική επειδή αγαπάει τα δημιουργήματά του.
Εσένα ποια είναι η αγαπημένη σου instrumental μπάντα;
