Η αλήθεια είναι πως όταν έχεις περάσει μία δύσκολη μέρα, δεν χρειάζεσαι κανέναν ήχο για να σε κάνει χειρότερα. Έχεις απλά νεύρα και θες να σκοτώσεις άνθρωπο. Είναι όμως και εκείνες οι στιγμές που θα παρακαλούσες να μην έχεις αυτιά. Γιατί δεν είναι ποτέ ο ήχος αυτός καθαυτός που σε εκνευρίζει -είναι το timing.
Μαζέψαμε μερικά φαινόμενα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά και που οι ήχοι παίζουν με τα νεύρα μας.
1. Αυτά τα πιτσιρίκια που ακούνε δυνατά μουσική στο μετρό
Κάθε φορά που συμβαίνει, κάνω την παρακάτω σκέψη. Ότι αρπάζω το κινητό και το πετάω έξω από το ανοιχτό παράθυρο του μετρό εν κινήσει. Ειλικρινά, το όλο σκηνικό έχει να κάνει ξεκάθαρα με ασέβεια. Θα μου πεις «εντάξει ρε φίλε παιδιά είναι». Οκ, αλλά δεν είναι κάθε μέρα ίδια. Εμένα μπορεί να με πετύχει η φάση στις καλές μου, αλλά μπορεί να υπάρχει και κάποιος που απλά η μέρα του έχει πάει τόσο στραβά, που το τελευταίο που θέλει είναι αυτόν τον άμπαλο τον Lil’ Wayne να του προκαλεί πονοκέφαλο. Ε δεν πάει έτσι. Ο χώρος είναι μικρός, τα νεύρα πολλά και έχουν γίνει εγκλήματα για μικρότερους λόγους.
2. Αυτός ο ήχος από βήχα στο σινεμά
Το «γκούχου γκούχου» γενικά δεν είναι πρόβλημα. Το «γκούχου γκούχου» όμως σε έναν χώρο που δεν ακούγεται κιχ (όπως το σινεμά), είναι πρόβλημα. Και δεν λέμε να πνιγείς από το ποπ κορν ή να στραβοκαταπιείς. Λέμε να έχεις γαϊδουρόβηχα, να είσαι άρρωστος και να βήχεις ανά 20 δευτερόλεπτα. Ρε φίλε, δηλαδή άλλη μέρα δεν μπορούσες να έρθεις σινεμά; Να πεις δηλαδή «Δεν θα πρήξω το κοσμάκη. Θα κάτσω να γίνω καλά και μετά θα πάω για να μην ενοχλήσω». Μετά μας λέτε σκατόψυχους. Δεν είμαστε. Απλά εσείς είστε παρτάκηδες.
3. Αυτό το τηλέφωνο στο σπίτι που βαράει πάνω από 3 φορές
Είναι πρωί. Ή και μεσημέρι. Έχεις αράξει και κοιμάσαι στην υπέροχη αγκαλιά του Μορφέα. Σε ξυπνάει. Γιατί δεν γίνεται να μην σε ξυπνήσει ένα τηλέφωνο. Όμως περιμένεις ότι μετά τις 3-4 φορές, θα καταλάβουν ή ότι κάποιος δεν είναι σπίτι ή ότι ο ιδιοκτήτης δεν βρίσκεται σε θέση να το σηκώσει. Όμως επιμένει. 7 φορές. 8 φορές. Δύο πράγματα παίζουν. Είτε είναι τύποι που κάνουν προσφορές, είτε κάποια θεία από το χωριό θυμήθηκε να πάρει τηλέφωνο. Σε κάθε περίπτωση έχεις ξυπνήσει και σιχτιρίζεις.
Υπάρχουν όμως και ήχοι που προκαλούν νοσταλγία. Σαν αυτοί από τα 90s. Διάβασε εδώ.
4. Αυτή η κόρνα στο φανάρι μόλις ανάβει πράσινο
Μεταξύ μας τώρα: πόσες φορές έχεις σκεφτεί να μην ξεκινήσεις στο πράσινο, αλλά να κατέβεις, να αρπάξεις το κεφάλι εκείνου που κόρναρε και να το κοπανάς πάνω στην πόρτα; Συνήθως είναι ο 10ος στη σειρά που περιμένει στο φανάρι και που έχει πάρει χαμπάρι ότι δεν πρόκειται να περάσει στην επόμενη φουρνιά του πράσινου. Η κόρνα ακούγεται νανοσεκόντ μετά το πράσινο φανάρι και σπάει νεύρα. Αν μπορούσαν να κατέβουν να σε σπρώξουν, μάλλον θα το είχαν κάνει. ΚΑΨΤΕ ΤΟΥΣ.
5. Αυτή η σκούπα της μάνας σου την Κυριακή το πρωί
Πιο εκνευριστική από την Τανιμανίδη σε θέση κριτή, πιο θορυβώδη από μπουλντόζα στις Σκουριές, πιο σατανική από τον Pennywise στο ‘‘It’’. Χτυπάει ξαφνικά σαν κόμπρα και σε τινάζει από τον ύπνο. Είναι Κυριακή, ο κόσμος δεν δουλεύει, αλλά όχι. Εκείνη πρέπει να βάλει σκούπα. Γιατί προφανώς αν δεν την βάλει θα πνιγείς από την σκόνη. Ή τουλάχιστον αυτό επικαλείται η ίδια ουρλιάζοντας, όταν απλά ρωτάς «γιατί ρε συ μάνα;».
BONUS: Το γέλιο του Βαγγέλη Δαφνομίλλη
Ειδική μνεία αξίζει το γέλιο του συνεργάτη μας από το τμήμα Audience Development της εταιρείας. Είναι πιο σατανικό από του Σκέλετορ στο He-Man και κοντράρει στα ίσια εκείνο του Χλαπάτσα στης Ελλάδος τα παιδιά. Συνήθως έχει πει πρώτα ένα κρύο ανέκδοτο και σε φτάνει στο σημείο να μην ξέρεις αν θέλεις να τον σκοτώσεις για το «αστείο» ή το ίδιο το γέλιο. Σε κάθε περίπτωση νιώθεις μία ανατριχίλα στην πλάτη όταν το ακούς. Δεν έκατσε να τον βιντεοσκοπήσουμε, αλλά σου βρήκαμε ό,τι πιο κοντινό υπάρχει.
