Το γάλα πρέπει, λογικά, να υπάρχει από την εποχή που ο άνθρωπος οργανώθηκε σε κοινωνίες. Η εποχή που οι γυναίκες το έπαιρναν φρέσκο κατευθείαν από την αγελάδα μπορεί να πέρασαν και να έχουμε φτάσει στο μπουκάλι και το χαρτόνι, αλλά δεν μπορείς να πεις ότι τα έχουμε κάνει χάλια με το γάλα. Σκέψου το ξυνόγαλο. Το Αριάνι. Το σοκολατούχο που μας μεγάλωσε. Το μιλκσέικ. Έχουμε κάνει τα πάντα με το γάλα και ειλικρινά δεν χρειαζόμασταν το παρακάτω.
Για κάποιο περίεργο λόγο, η εταιρία Arla αποφάσισε να κάνει ένα άνοιγμα στις νέες γενιές με την παρακάτω «φανταστική» ιδέα. Με το ανθρακούχο γάλα. Βλέποντας δηλαδή ότι ο μέσος πιτσιρικάς δεν μπορεί να ξεκολλήσει το στόμα του από τα αναψυκτικά, αποφάσισε να τον τραβήξει βάζοντας στο γάλα ανθρακικό και χυμό από φρούτο. Όλα αυτά μάλιστα σε ορό γάλακτος. Το αποτέλεσμα θα είναι λογικά ένας μεγάλος χρόνος παραμονής στην τουαλέτα.
Μην μας παρεξηγείτε, τα λέμε καλά με τα αναψυκτικά. Αλλά μετά από μία τίμια πορεία με το σοκολατούχο πρέπει να ξεπέσουμε στο ανθρακικό; Ε όχι ρε σεις.
Που πάμε κύριοι;