Όταν είσαι μπακούρης σου φταίνε τα πάντα. Και πρώτα απ’ όλα αυτοί που δεν είναι μπακούρηδες. Οι οποίοι, νομίζεις ότι δεν είναι μπακούρηδες επειδή έχουν κάποια συγκεκριμένα πράγματα. Κάποιες λεπτομέρειες που θαρρείς πως κάνουν τη διαφορά. Μπορεί να είναι στο μυαλό σου. Μπορεί να είναι και αλήθεια. Βλέπεις τον μπάρμαν που σου σερβίρει το ποτό να παίζει με άλλες τρεις την ώρα που εσύ έχεις δίπλα τον άσχημο φίλο σου και θες να φτύσεις μέσα στο ποτό, μόνο που μετά θυμάσαι ότι είναι δικό σου. Βλέπεις έναν άλλο πιο πέρα με μία δίμετρη ξανθιά, εντοπίζεις το «μανίκι» τατουάζ και το κράζεις λες και είσαι η γιαγιά σου. Συναντάς τυχαία στον δρόμο έναν τύπο με σκυλί κι επειδή έχει μαζευτεί γύρω απ’ το τετράποδο ένας γυναικείος όχλος και το χαϊδεύει εσύ βρίζεις και τον τύπο και το σκυλί.
Οπότε, βλέποντάς τους όλους αυτούς, τι αποφάσισες; Να γίνεις σαν κι αυτούς! Τα δοκίμασες όλα! Ή μάλλον, σχεδόν όλα. Γιατί όλο και κάτι καινούριο μπορεί να σκαρφιστεί το δαιμόνιο μπακούρικο μυαλό σου. Κι εξακολουθείς να κάνεις πολλά για να μοιάσεις στους άλλους. Όπως τα παρακάτω:
Πήρες δίπλωμα μπάρμαν
Ακόμη χρωστάς κάτι μαθηματάκια στη σχολή, αλλά δεν πειράζει. Κι ας είσαι 8ο έτος. Αιώνιος for ever! Πήγες, όμως, και χτύπησες μια διπλωματάρα μπάρμαν, αφού πρώτα είδες τον Τομ Κρουζ να κάνει ζογκλερικά στο «Κοκτέιλ». Μπορεί να μη βρήκες ακόμη μαγαζί για να δουλέψεις, αλλά όποτε σου δίνεται η ευκαιρία το πετάς «έχω και δίπλωμα, πάμε μια βόλτα;». Κι όποτε βρίσκεις κανά μπουκάλι το παίρνεις και κάνεις τα δικά σου για να πείσεις την άλλη δίπλα σου ότι είσαι μπάρμαν. Αμ δεν είσαι αγόρι μου. Τι να το κάνει το δίπλωμα, αστυνομία είναι; Να σε δει πίσω από την μπάρα θέλει. Να που βρήκες κι ένα μπαράκι της γειτονιάς σου, έπιασες δουλειά, ξεκίνησες να σερβίρεις ποτά και τι κατάλαβες; Κάθεσαι μέχρι το κλείσιμο να ακούς ιστορίες για… αγρίους από τον κλασσικό μπακούρι του μπαρ.
«Χτύπησες» τατουάζ την...γιαγιά σου;
Τα τατουάζ δεν τα γούσταρες ποτέ. Ποιος ο λόγος να σημαδευτώ για πάντα έλεγες; Μέχρι που είδες έναν-δυο, μαζί με τα τατουάζ, να έχουν και μια ωραία συνοδεία δίπλα και νόμιζες ότι πάνε πακέτο! Κι αυτό σου την έδινε ακόμη περισσότερο, όπου τα έκραζες. Αλλά δεν πήγαινε άλλο. Έpρεπε να το δοκιμάσεις ΚΑΙ αυτό! Οπότε «χτύπησες» ένα τατουαζάκι σε ένα σημείο που νομίζεις ότι είναι πρωτότυπο αλλά δεν σκέφτηκες ότι πλέον κανένα σημείο δεν είναι πρωτότυπο, παρά μόνο στο… μπράτσο μιας κι εκεί πια δεν κάνει κανείς, έφτιαξες και μια ωραία ιστορία για την εικονιζόμενη (ή και… εικονική) γιαγιά σου η οποία σου λείπει τόσο πολύ μπας και συγκινηθεί η άλλη κι έτοιμος! Ακόμη ένας μύθος στο μυαλό του μπάκουρου!
Κιθαρίστας ή ντράμερ;
ΑΑΑΑλλη μία βλακεία που κάνουν όλοι! Πάει ο άλλος και φτιάχνει συγκρότημα ή γίνεται dj για να βρει γκόμενα. Βρε κατακαημένε μπάκουρε που δεν ξέρεις ούτε τον αριθμό των νοτών, τόσο χαμηλά; Πιο χαμηλά Λόλα, πιο χαμηλά. Ποιος το λέει; Πού να ξέρεις; Εσύ πήγες και πήρες κιθάρα χωρίς να γνωρίζεις ούτε πως την κρατάνε. Κι ονειρευόσουν όταν την αγόραζες, τον εαυτό σου με όλα τα Χατζηγιαννέικα τραγούδια στην αμμουδιά και γύρω-γύρω μέλισσες να σου λένε «αχ τι ωραία που παίζεις!». Την πήρες την κιθάρα. Ωραίο διακοσμητικό για το δωμάτιό σου πλέον.
Που πας ρε γαβ-γαβ!
Ο σκύλος είναι μεγάλος γκομενομαγνήτης σου λέγανε. Κι εσύ το πίστεψες. Την πάτησες σαν κουτάβι. Δεν σκέφτηκες ότι το ζωντανό έχει ευθύνες, θέλει τάισμα, βόλτα, καθάρισμα, να τα μαζεύεις από κάτω. Νόμιζες ότι απλά θα τον πηγαίνεις βόλτα και θα σου ‘ρχονται ουρά για να στον… χαϊδέψουν. Τον σκύλο. Το μετάνιωσες τώρα ή όχι; Θα ήταν καλύτερα να έπαιρνες μόνο το λουρί; Θα ήταν…
Επαγγελματίας… ψεύτης!
Να μην ήσουν γιατρός ή δικηγόρος ή μουσικός να πουλάς μούρη, ε; Να μη σπούδαζες ιατρική αντί για κλωστοϋφαντουργεία Κωλοπετινίτσας; Να μην έμενες κι εσύ στην Εκάλη; Κι όμως! Τα είχες όλα αυτά μέσα σε μια βραδιά! Ράμογλου! Ναι, Ράμογλου! Έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα; Ένα σωρό παραμύθια είπες για αυτό που θα ήθελες να είσαι. Και τι κατάλαβες; Στην έφαγε ο δίπλα που μένει απέναντί σου, δε δουλεύει και έχει πτυχίο στο τάβλι. Εσύ; Επαγγελματίας ψεύτης. Και μπακούρης.
O κύριος παντογνώστης
Γουστάρεις κουλτουριάρες. Μπορείς να το υποστηρίξεις; Αμ, δε! Και τι κάνεις γι΄ αυτό; Τσατάρεις με την άλλη στο φου μπου, σε ρωτάει για τον πιο ψαγμένο μουσικού που δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του κι εσύ ο έξυπνος πας στο google, ψάχνεις τα πάντα, κάνεις ένα copy paste και της το παίζεις παντογνώστης. Βγαίνετε μετά, καταλαβαίνει τι γκασμάς είσαι, αποτέλεσμα; Μπακούρης.
Γαλλικά και πιάνο
Η μόνη τέχνη που ξέρεις είναι αυτή που κάποτε άφησες κι αν πεινάσεις κάποια στιγμή θα την πιάσεις για να πεινάσεις περισσότερο. Αλλά πάντα ήσουν άνθρωπος της τέχνης. Πίνεις τον φρέντο εσπρέσο σε μισό λεπτό αν θες, κάνεις ποδήλατο χωρίς χέρια και μπορείς να ρευτείς αρθρώνοντας λέξεις μέχρι και φράσεις! Τι της είπες, όμως, για να τη ρίξεις; Ότι πηγαίνεις πολεμικές τέχνες, είσαι φαν του Πολ Γκογκέν, παίζεις πιάνο και μιλάς πέντε γλώσσες, τις οποίες δεν πολυθυμάσαι γιατί τις είχες μάθει όλες στο δημοτικό. Α, ρε ψεύτη!
Δεν χορεύω εγώ…
…είπες μέχρι που γνώρισες μία κουκλάρα σε ένα πάρτι μασκέ και σε χόρεψε στο ταψί. Και τι δεν χόρεψες για να την εντυπωσιάσεις! Μακαρένα, Las ketchup, Gagman Style, απ’ όλα είχε ο μπαξές! Έλα να πέφτουν οι μάσκες!
Συμπέρασμα: Ό,τι και να κάνεις, η… μπακουριά είναι ρετσινιά!
