Ο μπακούρης του γυμναστηρίου, ή αλλιώς ο γυμναστηριακός μπακούρης. Πρόκειται για ένα αρσενικό θηλαστικό που ζει στην επικράτεια των ελληνικών γυμναστηρίων. Κατά βάση είναι ο ίδιος πληθυσμός που τα Σαββατοκύριακα μεταναστεύει στα μπαρ. Ο πληθυσμός του πολλαπλασιάζεται κάθε χρόνο στις αρχές Μαΐου, όταν, εκμεταλλευόμενος κάθε λογής προσφορές, συρρέει στο πλησιέστερο και φτηνότερο γυμναστήριο, μιας και δεν θέλει ούτε να ξοδευτεί ούτε και να κουραστεί. Στόχος του είναι διπλός: τυπικά, θέλει να φτιάξει σώμα για να βρει γκόμενα το καλοκαίρι. Επι της ουσίας, θέλει να βρει γκόμενα ΓΙΑ το καλοκαίρι.
Εισέρχεται στο χώρο φορώντας ό,τι πιο μοδάτο υπάρχει σε ρούχο και δηλώνει στην υποδοχή, με ύφος ΓΑΠ όταν έβγαζε διάγγελμα από το Καστελόριζο, ότι θέλει να χάσει τα περιττά κιλά που πήρε το Πάσχα. Ο λόγος που έχει ντυθεί έτσι φυσικά είναι γιατί η πρώτη εντύπωση είναι αυτή που μένει.
Έρχεται, λοιπόν, η ώρα να ξεκινήσει το πρόγραμμά του πάει στο γυμναστήριο. Επιλέγει να ξεκινήσει Δευτέρα, γιατί έτσι είναι το σωστό, αλλά και γιατί έχει φροντίσει να πάει το Σάββατο για ψώνια. Επιλέγει αντί για κανονικά trainers να πάρει λευκά sneakers, γιατί αυτά είναι ό,τι πιο κοντινό σε αθλητικό έχει φόρεσει ποτέ. Άσε που με αυτό μπορεί απευθείας να πάει και για καφέ!
Έχει αγοράσει, επίσης, χλιδάτο σορτσάκι, λες και παίζει playoffs Ευρωλίγκας, μπλουζάκι πόλο που έχει φορέσει ο Ναδάλ, περικάρπια του Λάμπρου Χούτου, και φωσφορίζέ μπουκαλάκι με κάποιο άγνωτο, μα ψαγμένο ισοτονικό ποτό, που στην καλύτερη περίπτωση είναι όντως κάτι τέτοιο, στη χειρότερη θα είναι πρωϊνά ούρα με γεύση πορτοκάλι και 12 ιχνοστοιχεία.
Αρχικά, ο μπακούρης του γυμναστηρίου ξενερώνει γιατί του φέρνουν γυμναστή -και όχι γυμνάστρια- να του βγάλει το πρόγραμμα. Το δέχεται, παρόλα αυτά και περίπου στα 20λεπτά, χωρίς να έχει προηγηθεί το παραμικρό, έχει αναπτύξει από πλευράς του μια ακατανόητη οικειότητα, αποκαλώντας τον τον γυμναστή «μανμου» και «bro», έχοντας ξεχάσει προφανώς ότι δεν βρίσκεται στο Μπρονξ, αλλά στα Πατήσια.
Εννοείται ότι αν και έχει να γυμναστεί από την 6η ώρα μιας Τετάρτης του Απριλίου που πήγαινε Β' Λυκείου, θα ξενερώσει με το πρόγραμμα, που θα το φανεί εύκολο και θα πάρει πρωτοβουλία να ξεκινήσει από ψηλότερο level. Επίσης, έχει ξενερώσει γιατί το πρόγραμμα έχει και κάποιες ασκήσεις με βάρη. Πού βρίσκονται τα βάρη; Στον πάνω όροφο. Τι βρίσκεται στον πάνω όροφο; Σίγουρα όχι όσες γυναίκες βρίσκονται στον κάτω.
Φροντίζει, λοιπόν, να ενημερώσει τον ξενέρωτο γυμναστή ότι «δεν θέλω να φουσκώσω, να χάσω κάνα-δυο κιλάκια με νοιάζει». Έτσι, καταφέρνει να περιορίσει το πρόγραμμά του στον κάτω όροφο, σε όργανα και ασκήσεις που θα τον φέρουν πιο κοντά στον στόχο: Και δεν αναφερόμαστε στα κιλά.
Ξεκινά από διάδρομο. Αριστερά του βρίσκεται μία ηλικιωμένη κυρία. Δεξιά του ένας γεροδεμένος 30άρης. Προσποιείται ότι ο διάδρομος είναι χαλασμένος και έτσι πάει στο ένα από τα δύο ελλειπτικά που διαθέτει το γυμναστήριο (είπαμε δεν είναι και A class). Ας εξετάσουμε τώρα τι καλό κάνει το ελλειπτικό. Δικέφαλους; Τρικέφαλους; Κοιλιακούς; Όχι. Το καλό που έχει το ελλειπτικό είναι ότι στο ακριβώς δίπλα ασκείται μία ξανθιά. 22χρονη. Φοιτήτρια.
Ο μπακούρης πλησιάζει το ελλειπτικό δειλά-δειλά, μιας και δεν έχει ξανακάνει ποτέ, αλλά πάντα με ύφος έμπειρου και ατρόμητου σφίχτερμαν. Όταν ανεβαίνει, απλώνει την πετσέτα όπως ακριβώς την απλώνει στην παραλία της Λούτσας, και αρχίζει να πασπατεύει το μηχάνημα ψάχνοντας να βρει το «start». Μονολογεί μουρμουρίζοντας «καλά αυτό δεν είναι σαν το άλλο που είχα σπίτι;» και στραβοκοιτάει προς την τύπισσα, περιμένοντας να τον βοηθήσει.
Στη συνέχεια περνά στο ποδήλατο. Εκεί έχει ένα πλεονέκτημα γιατί αν δεν πατήσεις το «start» δεν υπάρχει καμία αντίσταση και δυσκολία. Η ξανθιά κάθεται τώρα στο δίπλα ποδήλατο, οπότε για να μην ξαναγίνει ρόμπα, περνά στο στάδιο της αποθεραπείας, κάνοντας χαλάρωμα με αργεεεεεεες και σταθερές κινήσεις.
Συνέχεια έχει το στρωματάκι για κοιλιακούς και push ups. Κάνει από ένα σετ των 5 όταν βρίσκεται στο ορατό πεδίο της ξανθιάς και 1,5 όταν γυρνά απ’ την άλλη, το οποίο όμως αναγκαστικά πρέπει να γίνει… 2 μιας και πού και πού δίπλα περνά ο γυμναστής για να τσεκάρει αν όλα πάνε καλά!
Και κάπως έτσι ολοκληρώνεται ή πρώτη μέρα του μπακούρη. Διότι μην περιμένεις ότι θα κάνει όλο το πρόγραμμα. Δεν είναι εκεί για να χάνει το καιρό του με προπονησεις. Μισή ωρίτσα, αν δεν έχει προκύψει γνωριμία. Μία ωρίτσα αν έχει προυκύψει. Γιατί ο μπακούρης πάει με πρόγραμμα. Όπως κάνει στο μπαρ έτσι κάνει και στο γυμναστήριο.
Την επόμενη μέρα ακολουθεί χαλάρωμα. Την μεθεπόμενη πηγαίνει ακολουθώντας ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα και πάντα με τον ίδιο ακριβώς στόχο. Μετά από τεσσερισήμισι φορές (τη μία πήγε κι έφυγε αμέσως αφού δεν υπήρχε καμία αξιόλογη), σταματά. «Έλα μωρέ τώρα μωρέ. Ποιος τη χρειάζεται τη γυμναστική. Έχω το χιούμορ μου!».
