Είναι εκείνη η φάση που ο ύπνος σε παίρνει παντού. Στο μετρό. Στο λεωφορείο. Στο αυτοκίνητο του συναδέλφου που σε πάει σπίτι. Στον καναπέ σου ενώ βλέπεις TV. Αλλά όχι στο κρεβάτι σου. Με τίποτα. Ό,τι και αν κάνεις, με το που ξαπλώσεις το μάτι έχει ανοίξει γαρίδα και δεν λέει να κλείσει για κανένα λόγο. Εμείς που δεν ξέρουμε ακριβώς πώς να το πούμε, το λέμε αϋπνία. Οι επιστήμονες, το ονομάζουν «κλιμακώμενη διέγερση». Ο Philip Gehrman, καθηγητής ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, διαχωρίζει τον κόσμο σε καλούς και κακούς «υπναράδες».
«Αν είσαι από εκείνους που κοιμούνται με το που πέφτουν στο κρεβάτι, είναι επειδή ο οργανισμός σου έχει συνηθίσει την κατάκλιση χωρίς ο εγκέφαλος να επηρεάζεται από σήματα του νευρικού σου συστήματος. Στην αντίθετη περίπτωση κάτι φταίει» δήλωσε ο καθηγητής στο Time. Τι πάει λοιπόν στραβά;
Ο Gehrman θεωρεί πως υπάρχουν διάφοροι λόγοι που σου αναταράζουν τον ύπνο και που δεν έχουν να κάνουν μόνο με το αν παίζεις με το κινητό σου πριν κοιμηθείς. Ο σημαντικότερος ωστόσο, είναι μία κατάσταση που αναφέρεται ως ψυχοφυσιολογική αϋπνία. Μία φάση δηλαδή όπου περνάς τόσο μεγάλο στρες, που αντί να κοιμηθείς σαν πουλάκι και να παραδοθείς στην αγκαλιά του Μορφέα, δέχεσαι σήματα από το υποσυνείδητο. Ο Gehrman μάλιστα αναφέρει πως είναι δύσκολο να ξεφύγεις από το στρες σου και έτσι πρέπει να βρεις τρόπους να «ξεγελάσεις» το νευρικό σου σύστημα για να ηρεμήσεις. Το σεξ είναι ένα από αυτούς τους τρόπους, καθότι ακόμη και αν τα καταφέρεις επάξια στα καθήκοντά σου, όχι μόνο δεν θα σου φύγει ο ύπνος αλλά θα έρθει γρηγορότερα η κατάκλιση. Εκτός αυτού συμβουλεύει: όχι καφέ το απόγευμα, κράτα το δωμάτιο καθαρό για καλύτερη ποιότητα ύπνου και προσπάθησε να κοιμάσαι και να ξυπνάς ίδιες ώρες. Σε αυτή την περίπτωση, η ρουτίνα βοηθάει.
Μην το ρίξεις λοιπόν στα υπνωτικά. Υπάρχουν λύσεις.
