Απόγευμα Σαββάτου, πίνεις μια μπύρα καθισμένος στο μπαρ της «Αρχιτεκτονικής Live» στο Γκάζι, και αντί να το διασκεδάζεις επισκέπτονται το μυαλό σου τα άγχη της εβδομάδας. Και τους έχει πει να μη σε ενοχλούν τέτοιες ώρες, αλλά, αλίμονο, είναι επίμονα και ενοχλητικά σαν πωλητές κινητής τηλεφωνίας. Χαϊδεύεις το παγωμένο ποτήρι εν είδει μικρής προσωπικής προσευχής ελπίζοντας να διώξεις τα δαιμόνια, όταν οι πρώτες νότες από το γνωστό soundtrack σκάνε στα αυτιά σου. Το σώμα χαλαρώνει και το μυαλό ταξιδεύει πολύ παλιά, σε έναν γαλαξία πολύ, πολύ μακριά.
Καλοκαίρι του 2002 και δίνεις πανελλήνιες. Έχεις δει τα πρωινά (ελέω Άπω Ανατολής) ματς του Μουντιάλ, και μετά έχεις λυσσάξει στο διάβασμα. Η ώρα έχει πάει έντεκα το βράδυ και δεν την παλεύεις άλλο. Πας σαλόνι, κάνεις ζάπινγκ σαν τρελός, κάτι θες να βρεις να ηρεμήσει το κεφάλι σου. Πέφτεις πάνω στο Episode 1 του “Star Wars” –επανάληψη στο Filmnet. Μέχρι τότε, όχι, εσύ δεν τα έβλεπες και πολύ αυτά, ήταν «αμερικανιές», οι γονείς σε είχαν μπολιάσει και με έναν φόβο τύπου «καλά, εξωγήινους θα βλέπουμε τώρα;». Ευτυχώς, όμως, o «Πόλεμος των Άστρων» ήταν εκεί για σένα: δύο ώρες και κάτι με λέιζερ ξιφομαχίες, με κυνηγητά σε ερήμους, θάλασσες και δάση, με πλάνα από το ατέλειωτο διάστημα για να τριπάρεις, προδοσίες, προφητείες, χιούμορ διαστημικό, Jedi mind tricks, Sith Lords και “May The Force Be With You”. Απενοχοποίηση τσεκ, πώρωση τσεκ, και φέρτε μου το φωτόσπαθό μου!
O Vader στο Γκάζι
«Μιλάμε για ένα φαινόμενο σαράντα χρόνων που μας έχει επηρεάσει όλους. Χωρίς αυτό δε θα υπήρχαν τα οπτικά εφέ έτσι όπως τα γνωρίσαμε» θα μας πει ο Λάμπρος της Street Production, της εταιρείας παραγωγής που διοργάνωσε το πρώτο Athens Star Wars Day. Πραγματικά ο πολύς κόσμος που ήρθε στο event έδειχνε να έχει φάει με το κουτάλι τη σειρά ταινιών και για τους μεγαλύτερους, σε αντίθεση με τους πιο μικρούς, το κλειδί για τον μαγικό κόσμο των εφέ (λογικά) υπήρξε ο «Πόλεμος των Άστρων». Για τον Λάμπρο και τον αδελφό του, κόντρα στα συνηθισμένα, εκείνη που τους μύησε ήταν η μητέρα τους! Εάν την είχαμε δίπλα μας θα της σφίγγαμε το χέρι και θα λέγαμε και εμείς ένα μπράβο, ένα ευχαριστώ.
Φωτό: Λευτέρης Παρτσάλης | Ratpack
«Το έμαθα από το facebook, και όταν το είδε ο μικρός δε σταμάτησε να μου λέει να έρθουμε» θα μας πει ο Ηλίας από την Καστοριά. Πήρε το ΚΤΕΛ με τον πιτσιρικά του, τον Μάριο, και ταξίδεψε τόσες ώρες για να θυμηθεί τα νιάτα του. Τότε που έβλεπε σε βιντεοκασέτες τις ταινίες και δεν τις χόρταινε. Έπαιζε ρόλο και το κλίμα εποχής, όπως μας είπε, κάτι ο απόηχος των μεγαλεπήβολων διαστημικών προγραμμάτων (Αμερικανικού και Σοβιετικού), κάτι που του άρεσε να διαβάσει περιοδικά για «ανεξήγητα φαινόμενα», δεν ήθελε και πολύ, κόλλησε. Και τώρα, παρέα με τον γιο του, ο οποίος έχει εξελιχθεί σε ακόμα μεγαλύτερο fan, τις βλέπουν παρέα ξανά και ξανά.
Φωτό: Λευτέρης Παρτσάλης | Ratpack
Δεν ήταν, βέβαια, μόνο ο Ηλίας εκεί. Έβλεπες ένα κάρο μπαμπάδες με τους γιους και τις κόρες του, με φωτόσπαθα στα χέρια, να κάνουν βόλτες στον χώρο. Να χαζεύουν τις μινιατούρες και τα θεματικά επιτραπέζια και wargames, να τσεκάρουνε ξανά και ξανά τους λαχνούς τους ενώ η πιτσιρικαρία φώναζε χαρούμενα. Και, αλήθεια, δεν ήξερες με σιγουριά να πεις εάν ήταν τα παιδιά ή οι «μεγάλοι» εκείνα που το ζούσανε πιο δυνατά. Έβλεπες τον πατέρα ντυμένο Jedi και το πιτσιρίκι ντυμένο Yoda και αναρωτιόσουνα ποιος έπεισε ποιον για τη μεταμφίεση…
Φωτό: Λευτέρης Παρτσάλης | Ratpack
Οι φυλές του αθηναϊκού Star Wars
Ήταν όλοι τους εκεί: μεταλλάδες που έπιναν στην υγειά του Darth Vader, πενηντάρηδες που ακολουθούνε τα Star Wars από την πρώτη μέρα, το γνωστό ρομπότ R2-D2 σε φυσικό μέγεθος να σουλατσάρει πάνω στη σκηνή, χίπστερ με μούσια και καρό πουκάμισα να βγάζουνε σέλφι, κορίτσια με στυλ cosplay, άλλα ντυμένα Jedi και άλλα Sith, Stormtroopers με αθλητικά μπουφάν, ζευγάρια αγκαλιασμένα να τσουγκρίζουνε ποτά ενώ χαζεύουνε τα σκίτσα στους τοίχους.
Φωτό: Λευτέρης Παρτσάλης | Ratpack
«Είχε μία προτίμηση πάντα στους ''κακούς'' του Star Wars» θα μας πει, η Ελεάννα Μαυροφρύδη, μία εκ των σκιτσογράφων που συμμετείχε στην έκθεση. «Βέβαια, επέλεξα να ζωγραφίσω τη Rey (πρωταγωνίστρια της περσινής ταινίας) γιατί με ενδιαφέρει ο δυναμισμός των γυναικών του Star Wars. Συνήθως, άλλωστε, τα πιο πολλά σκίτσα που κυκλοφορούν ‘εκμεταλλεύονται’ σε υπερβολικό βαθμό την σέξι πλευρά των κοστουμιών των γυναικείων ρόλων» θα συμπληρώσει. Και δεν είναι ψέματα, αφού πραγματικά το μπικίνι-σκλάβα της Πριγκίπισσας Leia από την «Επιστροφή των Jedi» πρέπει να είναι φαντασίωση υπ’ αριθμόν ένα των απανταχού geeks αυτής της γης –και όχι μόνο. Αναμενόμενα, λοιπόν, διάφορα «τσακάλια» το σκιτσάρουν σε nude έκδοση και το ρίχνουν σα δόλωμα στον απέραντο ωκεανό του ίντερνετ, όταν δεν το πουλάνε σε costume εκδοχή του σε sex shop.
Φωτό: Λευτέρης Παρτσάλης | Ratpack
Στο μπαρ καθόταν και ο Αλί από την Τουρκία, που δουλεύει τους τελευταίους μήνες στην Αθήνα σε εταιρεία γαλλικών συμφερόντων. Φανατικός και αυτός των ταινιών με το που τσίμπησε το μάτι του την εκδήλωση στο facebook ήρθε τρέχοντας. Είχε στο μυαλό του βέβαια κάτι πιο grande, πιο «αμερικάνικο», από αυτά που βλέπουμε στα conventions της άλλης πλευράς του Ατλαντικού, εκεί που η έννοια του fanboy φθάνει σε άλλα επίπεδα. Κάπως μαγκωμένος κατέληξε να μας λέει ότι, τελικά, στα βαλκάνια οι εκδηλώσεις βασίζονται στο πολύ φαΐ και το ποτό. Και στο παρεΐστικο κλίμα θα συμπληρώναμε εμείς - όχι ότι «μύριζε ΚΨΜ» η φάση, αφού οι γυναίκες ήταν ουκ ολίγες και δε φαίνονταν να είχαν «συρθεί» δίχως τη θέλησή τους.
Φωτό: Λευτέρης Παρτσάλης | Ratpack
Διότι αν υπήρχε κάτι στον αέρα το περασμένο Σάββατο ήταν ακριβώς αυτό, μιας και «Ο Πόλεμος των Άστρων» παραμένει ιδανική ευκαιρία για να αράξεις με την παρέα σου· να χαβαλάψεις για το πόσες ατάκες θυμάσαι απ’έξω· να επιδοθείς σε «συνομωσιολογικές» συζητήσεις για ποιον λόγο έγινε τι και τι πρόκειται να γίνει παρακάτω· να χαλαρώσεις, να θυμηθείς τα παλιά, να ξεφύγεις για λίγο από τον γήινο μας κόσμο, να γίνεις ένα με τους ήρωές του, να κάνεις ένα ταξίδι στον απλό και περιπετειώδη κόσμο τους και, τέλος, να μείνεις αιώνια πιστός σε έναν από τους πιο γαμάτους pop μύθους του καιρού μας. Ένα μύθο που συνεχίζει να σου κρατάει συντροφιά εδώ και είκοσι χρόνια περίπου.
