Ανεξάρτητα από την ομάδα που υποστηρίζεις, όσο «τυφλά» και παθιασμένα την υποστηρίζεις, είτε ανήκεις στους Ολυμπιακούς που δεν μπορούν να δεχτούν το παρόν του, είτε στους Παναθηναϊκούς που δυσκολεύονται να δεχτούν το παρελθόν του, δεν γίνεται να μην αποδεχτείς ότι πρόκειται για έναν από τους καλύτερους, αν όχι τον καλύτερο, σέντερ της Ευρώπης.
Δεν έχει κανένα να πρόβλημα να αντιμετωπίσει όχι μόνο τους ψηλούς της «κοψιάς» του, αλλά και αυτή τη νέα μόδα αθλητικών «στερεοτύπων» που κυριαρχεί στο σύγχρονο μπάσκετ. H περσινή καλύτερη σεζόν της καριέρας του συνοδεύτηκε από «τρελά» νούμερα και σπουδαίες εμφανίσεις. Αυτά για μέσα στο παρκέ. Εκτός παρκέ, ο ίδιος κατάφερε να αποδείξει την ωριμότητα του, να αναδείξει το πρώτης στόφας ηγετικό του dna και να μας αποκαλύψει μια ολοκληρωμένη αθλητική προσωπικότητα.
Σε ό,τι αφορά την περίπτωση του Γιάννη Μπουρούση, οι αναλύσεις του μπασκετικού του προφίλ, από… ψιλά γράμματα, γίνονται μεγάλα και ευδιάκριτα ακόμη και για το πιο απαίδευτο μάτι. Ίσως το καλύτερο «5άρι» της Ευρώπης στο post, με παροιμιώδη -για ψηλό- συνέπεια στο σουτ από μακρινή απόσταση, ενίοτε και πλέι μέικερ, όλα αυτά πλαισιωμένα από ένα το ηγετικό attitude που αναδείχθηκε στην παρουσία του στη Λαμποράλ.
Την ίδια ώρα, όμως, τα στοιχεία του χαρακτήρα του είναι αυτά που σε προ(σ)καλούν να αφήσεις την μπάλα στην άκρη και να καταπιαστείς με το ψυχογράφημα μίας φαινομενικά δυσνόητης (ίσως και απρόσιτης για τους εξωτερικούς παρατηρητές) προσωπικότητάς, η οποία παραείναι απλή και ξένη για τα δικά μας στάνταρ.
Αυτή η ασυνήθιστη απλότητα και η αντρική ευθύτητα πίσω από το «πολλά βαρύ» παρεξηγημένο παιδί δεν αποκαλύπτουν μόνο τον χαρακτήρα του, αλλά ξεμπροστιάζουν και όλους εμάς. Εμάς που δεν έχουμε μάθει να αποδεχόμαστε την αμεσότητα διάσημων και εκτεθειμένων προσώπων, τα οποία δεν θα θυσιάσουν την προσωπικότητά τους μόνο και μόνο για να μην «τσαλακώσουν» την εικόνα τους.
Αυτό κάνει κι ο Γιάννης. Δεν τον νοιάζει αν θα τον συμπαθήσεις ή θα τον αντιπαθήσεις. Τον νοιάζει να είναι αυθεντικός, γήινος, ευθύς, αυθόρμητος. Να βγει να μιλήσει όταν έχει κάτι να πει και να το πει έτσι όπως γουστάρει. Κι ας παρεξηγηθεί. Αλλιώς; Δεν θα βγει να μιλήσει…
Τι εννοείς βλάχος;
Συμπαίκτης μας σε αυτό το unfair «μονό» με την ψυχοσύνθεση του Γ
ιάννη είναι ο επί 10ετία και βάλε κολλητός του, Βίλλυ Κούρκουλας, που τον έχει γνωρίσει απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη: « Εμείς τον φωνάζουμε βλάχο! Με την αυθεντική του έννοια. Είναι βλάχος με τα όλα του. Δεν φιλτράρει αυτό που θα πει. Ό,τι του έρθει θα το πει κατευθείαν. Πάντα ήταν έξω καρδιά», λέει, «μεταφράζοντας» το «είναι» του Μπουρούση, αλλά παράλληλα δίνει και τις απαραίτητες επεξηγήσεις για παρεξηγημένο «φαίνεσθαι»: «Καμιά φορά ο τρόπος του ίσως είναι λίγο λάθος. Θα στο πει όπως αισθάνεται. Γι’ αυτό και παρεξηγείται η εικόνα του. Κι εμείς μπορεί να του το πούμε ότι το λέει λάθος, αλλά…», αλλά ιδού η απορία, μετρά ο τρόπος ή το περιεχόμενο; «Είναι ένας ευθύς και απλός τύπος. Θα σε κάνει να αισθανθείς άνετα σπίτι του, το οποίο βέβαια, αν και βλάχος, είναι στο Ψυχικό! Τον κοροϊδεύουμε γι’ αυτό, αλλά είναι κακό που του τα έφερε έτσι η ζωή; Άλλωστε, έχει βοηθήσει πάρα πολύ κόσμο. Είναι πολύ δοτικός άνθρωπος και στην Καρδίτσα έχει βοηθήσει πολλούς. Η αλήθεια είναι ότι με αυτή τη βλαχιά είναι αρσενικό. Είναι ηγέτης, είναι αρχηγός. Το ίδιο και στο σπίτι του».
Το παιδί που έγινε άντρας
Το καλοκαίρι του 2011 η ζωή του άλλαξε. Σε βάθος χρόνου και ο ίδιος. Το τσουνάμι αποκαλύψεων ποδοσφαιρικών σκανδάλων ξέβρασε το όνομά του, το οποίο βρέθηκε να κρέμεται μετέωρα σε μία κλωστή που συνέδεε δύο άκρα φθοράς και αφθαρσίας. Το ίδιο συνέβη και με την καριέρα του τη δεδομένη χρονική στιγμή. Οι σχέσεις και το συμβόλαιό του με τον Ολυμπιακό έγιναν αίφνης πιο λεπτά και από τσιγαρόχαρτο. Η αξιοπιστία του κρυστάλλινου ταλέντου του έμοιαζε να θρυψαλιάζεται στα μάτια του κόσμου και η απόδραση από την «φυλακή» εκείνης της κλειστοφοβικής περιόδου ήταν κοντά.
Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, κοιτάζοντας πίσω του, συγκρίνει τον Γιάννη του τώρα με εκείνον του τότε κι αντί να ασπάζεται δογματικά το «τίποτα δεν είναι τυχαίο», προτιμά να κοιτάζει την αλήθεια κατάματα: «Μετά τις καζούρες που έφαγε, πήγε στο εξωτερικό, έκανε και δύο παιδάκια και ωρίμασε πολύ. Στο εξωτερικό είδε ότι δεν είναι το επίκεντρο όλου του κόσμου».
Και η ιστορία με τους Αγγελόπουλους; Πώς δικαιολογείς εκείνο το αλησμόνητο «βλάκες»; «Έχει παραδεχτεί ότι ήταν λάθος. Αν ξέρεις, όμως, τον Γιάννη καταλαβαίνεις πώς το είπε κι ότι δόθηκε περισσότερη έκταση απ’ όση θα έπρεπε. Όλοι έχουμε βρίσει το αφεντικό μας κάποια στιγμή, αλλά δεν το προσωποποιούμε απαραίτητα. Ο ντόρος έγινε λόγω του πεθερού του».
Ο άντρας που έμεινε παιδί
«Και που άλλαξε στο εξωτερικό πάντως, παιδί έχει μείνει», συνεχίζει ο Βίλλυ. «Θα κάνει πλάκα, θα κοροϊδέψει, θα σε ψαρώσει. Μια πρωτοχρονιά στην Ιταλία, αφού περάσαμε όλη τη βραδιά έξω, κι αφού τελείωσαν όλα, κατά τις 5 το πρωί παρακάλαγε τον κόσμο να του βρει να κάνει snow mobile. Ένα άλλο καλοκαίρι στις Σπέτσες είχε πετάξει έναν «μπόμπο» σε μία πισίνα!».
Ο Mr «δεν κωλώνω πουθενά»
Η αντρίκια παραδοχή ενός άντρα για την αρρενωπότητα ενός άλλου άντρα εγείρει την περιέργεια για τον τρόπο που την επιστράτευε στο γυναικείο φύλο: «Θυμάμαι ήμασταν σε ένα μαγαζί στο Κολωνάκι. Δεν ξέραμε ποιο είναι το επίθετο της Χριστίνας. Όταν μάθαμε, εμείς κωλώσαμε. Ο Γιάννης πάλι, όχι! Της μίλησε και την επόμενη μέρα πήγαν για φαγητό».
Και τι κοιτάζει άραγε μια γυναίκα στον Γιάννη; «Την ασχήμια του» απαντά με χιουμοριστική διάθεση ο κολλητός του, για να σοβαρευτεί αμέσως: «Κάνει μπαμ λόγω ύψους, αλλά κυρίως κοιτάζουν το βλέμμα του. Είναι ψαρωτικό. Πάντα τα πήγαινε καλά με τις γυναίκες. Εμείς του λέγαμε ότι αν δεν ήταν αυτός που ήταν ποτέ δεν θα είχε επιτυχίες. Κι όμως είναι τόσο άμεσος, τόσο… βλάχος και σε αυτό που πάντα τα κατάφερνε». Κι ένας φίλος του; Τι εκτιμά ένας φίλος του; «Την αμεσότητά του. Το πόσο ντόμπρος είναι. Την καλή του καρδιά».
Όταν τίμησε τον πατέρα της γυναίκας του
Στο πρόσωπο του Μάκη Ψωμιάδη είχε βρει έναν άνθρωπο που ήταν περισσότερο από ένας κοινός… πεθερός. Όχι μόνο λόγω των ιδιαιτεροτήτων του, αλλά και χάρη στην «αγκαλιά» που του προσέφερε: «Η σχέση τους άγγιζε τα όρια της σχέσης πατέρα και γιου. Δέθηκαν πολύ. Ήταν ιδιαίτερη προσωπικότητα ο Μάκης Ψωμιάδης αλλά την οικογένειά του την αγαπούσε πάρα πολύ. Τον Γιάννη δεν τον ένοιαζε η εικόνα που θα δημιουργήσει». Λογικό. Έτσι εξηγείται ότι έσπευσε να βρεθεί στην κηδεία του και στο πλευρό της οικογένειάς του πέρυσι τον χειμώνα, αγνοώντας σχόλια, κρίσεις και επικρίσεις για μία αμφιλεγόμενη προσωπικότητα όπως ήταν ο Μάκης Ψωμιάδης. Σε ένδειξη οικογενειακής προσήλωσης έκανε το Ισπανία-Ελλάδα να μοιάζει με «γραμμή 1» Πειραιάς-Κηφισιά, αλλά και σε ένδειξη άκρατου επαγγελματισμού επέστρεψε με το… επόμενο για να είναι «παρών» στο ματς της Λαμποράλ με τον Ολυμπαικό.
Ο αδικημένος Γιάννης
Το καλοκαίρι του 2006 ο Παναγιώτης Γιαννάκης τον άφησε εκτός Μουντομπάσκετ. Τον Φεβρουάριο του 2011 ο Ντούσαν Ίβκοβιτς του έδωσε… άδεια για έναν μήνα. Τρία χρόνια μετά, ο Πάμπλο Λάσο τον αφήνει να «πήξει» στον πάγκο σαν «νεόψαρο στον στρατό». Κι όμως, «ο Γιάννης δεν θα κρατήσει κακία. Πριν από οκτώ χρόνια, τον Λάσο θα τον πλάκωνε. Και τον Ίβκοβιτς το ίδιο. Πολλές φορές αντιδρούσε λανθασμένα, αλλά δεν το καταλάβαινε. Δεν το έκανε επίτηδες. Και με την Εθνική είχε στενοχωρηθεί».
Εγώ ο Γιάννης…
Η αδιαπραγμάτευτη και με κάθε κόστος ευθύτητά του είναι ένα απο τα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του. Το κουβάρι της όμως ξεδιπλώνεται και από κάποια άλλα μυστικά, διόλου ένοχα, διόλου ένοχα, τα οποία. Λέγονται γούστα…
Αυτή η γκόμενα που λέγεται «θάλασσα»
Πιστός οικογενειάρχης, ταγμένος στις κόρες του, υποταγμένος στο γυναικοκρατούμενο σπιτικό του. Κι όμως, έχει μια καψούρα την οποία κρατά μόνο για τον εαυτό του: Την θάλασσα. Γουστάρει τα αυτοκίνητα (οδηγεί μια RS6, για την
ώρα, μιας και το αλλάζει τρεις φορές το χρόνο), αλλά η… αμαρτία του είναι το σκάφος του, ένα «Cigarette».
Κάθε τι μηχανοκίνητο διεγείρει την περιέργειά του, αγγίζει την τεστοστερόνη του, προκαλεί την αδρεναλίνη του. Από τότε που ήταν πιτσιρικάς ακόμα και την έβρισκε με τηλεκατευθυνόμενα αυτοκίνητα και ελικόπτερα.
Οι «κληρονομιές» του
Τα πούρα και το κομπολόι. «Κληρονομιά» του Μάκη Ψωμιάδη, αν και τα πούρα τα γούσταρε από παλιά. Η επαφή του με τον πατέρα της Χριστίνας αύξησε την… προμήθειά τους, μιας και ο ίδιος αναλάμβανε να του τα φέρνει.
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε;
Μουσική προτίμηση; Βασίλης Καρράς. Καμιά φορά, όταν ο χρόνος και η ομάδα το επιτρέπει, θα του άρεσε να πάει και μπουζούκια.
Το αγαπημένο του νούμερο
Το 9. Ποιος το έχει στον Παναθηναϊκό; Ο φιλαράκος του ο Φώτσης. Δεν του το ζήτησε ποτέ, δεν το ανέφερε καν, απλά έβαλε ένα «2» μπροστά συμβολίζοντας τις δύο κορούλες του και εγένετο… 29.
Φίλος εκτός παρκέ
«Εχθροί» στο παρκέ, φίλοι στο δρόμο. Έτσι δεν είναι Γιώργο Πρίντεζη;
